Czas Wagi
Aleksander Sowa

To moje drugie spotkanie z Emilem Stomporem w powieści Aleksandra Sowy „Czas wagi”. Autor sam w sobie jest ciekawą postacią, nie tylko gliniarzem, czynnym gliniarzem ale i prekursorem samodzielnego wydawania własnych książek, o czym wspominałem przy poprzedniej powieści. Powieść inspirowana jest najgłośniejszym porwaniem w III RP, o ile nie najgłośniejszym w historii polskiej kryminalistyki mając na względzie co działo się wokół tej sprawy. Wręcz zjawiska paranormalne i jakby osadzić w innych realiach można by je śmiało nazwać cudami. Sowa perfekcyjnie odtwarza środowisko policyjne, gwarę gliniarzy czy ich życiowe problemy a mistrzostwem jest rozmowa na temat komputeryzacji i funkcjonowania telefonii komórkowej. Tu prawie się popłakałem przypominając sobie pewne sytuacje i rozmowy z „mojej” fabryki. Sowa w latach dziewięćdziesiątych czuje się jak u siebie a to przekłada się na jakość powieści, która jest swoistym dziennikiem ulicy, może trochę na wyrost ale powieść zasługuje na to a przez to i sam autor. Nie ma tu skomplikowanych hipotez, policjantów z gwiazdami szeryfa, miłości do ojczyzny. Jest twarda rzeczywistość lat 90. Sprzedajni gliniarze rodem z epoki minionej, ubecy na stołkach, ubabrany po łokcie wymiar sprawiedliwości, politycy dbający o swoje stołki i wszechobecny brak kompetencji poparty szantażem a w najlepszym razie kolesiostwem. Ale jest też gliniarz, który przyszedł tu aby bronić słabszych …

Bardzo ciekawa. Nawiązuje do współczesnych wydarzeń, wartka akcja, chociać trochę niewaiarygodne,że ąż tak bardzo wszyscy chcieli sprawie ukręcić łeb. Ale moą tak jest w rzeczywistośi, aj idealizuję..

Jak zwykle świetna książka. Ciekawa akcja z licznymi zwrotai akcji. Autor stworzył ciekawe postaci- wiele z nich pokazuje, że świat nie jest czarno biały. Nie da sie nie lubić głównego bohatera. Jedyne co mi przeszkadzało to liczne przekleństwa. Samą książkę czyta sie szybko i przyjemnie. Licze na dalsze losy głównego bohatera. 

Historia inspirowana prawdziwymi zdarzeniami, klimat tamtych lat dobrze jest oddany. Córka warszawskiego milionera zostaje porwana... I gdy po wpłaceniu okupu nie zostaje uwolniona, rodzina zatrudnia prywatnego detektywa i informuje dziennikarzy, dochodzi do skandalu... Policja zostaje medialnie zgnojona... Szybko zostaje stworzona ekipa policjantów do tej sprawy i trafia do niej Emil. Emil Stompor jest indywidualistą o ciętym języku i nie daje sobie w kaszę dmuchać.

Grupa policjantów dokopuje się do machlojek, które gdy wyjdą na jaw wywołają skandal i mogą polecieć głowy wielu ważnych osobistości... Fajnie tu był zobrazowany przykład układzików u góry, ludzie nie mający pojęcia o pracy a rządzący... Policjanci traktowani jak robole od brudnej roboty a laurki spływają na ludzi, którzy się nią nie splamili...

Bardzo dobrze dopracowany polski kryminał. Dialogi tu są mistrzostwem, pomimo tego, że sytuacje dla bohaterów nie były wesołe to mnie bawiły. Jak dla mnie to rewelacja.