Dark Verse (Tom 1). Predator
Runyx

„Na dźwięk dobiegającego zza pleców głosu oddech uwiązł jej w gardle. Głosu nawiedzającego ją w snach i na jawie, sączącego jej do ucha słodką truciznę, kropelka po kropelce. Głosu jak mocna whisky i grzech”.

Dostanie się do rezydencji wrogiego klanu, zabicie Tristana Caina i odzyskanie pendrive miało być łatwym zadaniem dla Morany. Pewna swoich umiejętności nie podejrzewa, że trafiła na przeciwnika, który jest nie do pokonania. Dług życia to tylko początek ich wspólnej gry, w której stawką jest nie tylko życie.

Jakie żniwa przyniesie nieoczekiwany sojusz? Czy zdołają odzyskać tajemniczy kod?

Mężczyzna pozbawiony uczuć, dla którego zabijanie jest równie łatwe, jak oddychanie ma swoje własne plany wobec Morany. Łączy ich przeszłość, której nikt się nie spodziewał. Po odkryciu tych faktów byłam w lekkim szoku. Takiego scenariusza nie obstawiałam.

„Zawsze łowcą, nigdy zwierzyną. Nie dało się na niego zapolować, nie dało się go ujarzmić ani zniszczyć. I właśnie ta jego niezwyciężona aura najmocniej na nią działała”.

Od jakiegoś czasu ciągnie mnie do mocnych, pokręconych i pikantnych książek. Obok tej również nie mogłam przejść obojętnie. I znów mnie nos nie mylił, gdyż zostałam zauroczona głównym bohaterem. Nie chciałam się z nim rozstawać.

„Ten facet był jak żywe, rozpędzone wahadło nastrojów. I właśnie to najbardziej ją w nim irytowało, bo nigdy nie wiedziała, która wersja Tristana Caine’a się jej trafi”.

W tej historii nie zabraknie Wam wrażeń erotycznych, jednakże nie są one w przesadnej ilości. Oprócz tego intrygi i manipulacje zaskoczą Was na każdym kroku. Sami nie będziecie wiedzieć, w co wierzyć i komu zaufać.

Lekki kryzys nadszedł pośrodku książki, gdy akcja zwolniła trochę i spadło moje zainteresowanie. Nie poddałam się jednak i czytałam dalej. Po dwóch czy trzech rozdziałach znów zaczęło się coś dziać i od razu zrobiło się ciekawiej.

Mimo lekkiego minusa świetnie się bawiłam podczas przygód z bohaterami. I czekam na więcej.