Desire or Defense
Leah Brunner

[Reklama] Jaguar

  Wydarzenia z przeszłości i bagaż doświadczeń. Czasami jest zbyt ciężko się udźwignąć po tym wszystkim dorosłemu. A co ma dopiero powiedzieć dziecko?
   Biorąc książkę do ręki miałam wrażenie, że to będzie lekka i humoryczna historia miłosna z mnóstwem spięć i przekomarzań. Och, jakże się pomyliłam. Ta historia jest dużo bardziej zagmatwana. I dużo bardziej przejmująca. Poważna i zmuszająca do refleksji.
    Mitch "Maszyna" Anderson to facet, któremu zdecydowanie zbyt często puszczają nerwy. Ale jego sytuacja jest bardziej skomplikowana, niż wygląda. Nieprzystępny, oschły, zimny niczym lód, po którym jeździ.
   Andie i Noah Downsby to rodzeństwo z dużą różnicą wieku. Ona pracuje jako lielegniarka na IOM-ie i od pewnego czasu stała się pełnoprawną opiekunką swego młodszego brata, którego fascynuje hokej. Noah jest skryty i zamknięty w sobie, a Andie zrobi wszystko aby jej brat ponownie stał się otwarty i szczęśliwy.
   Świetna historia. Wzruszająca i przejmująca. Romantyczna, ciepła, słodko-gorzka. Autorka umiejętnie prowadzi czytelnika przez emocje serwując totalny rollercoaster. Poruszane kwestię są bardzo realne i przyziemne. Kreacja bohaterów zdecydowanie trafiła w mój gust. Z ogromną przyjemnością śledziłam przebieg wydarzeń i z całych sił trzymałam kciuki za bohaterów. Za to, by w końcu rozeszły się te burzowe chmury widzące nad ich głowami, by słońce mogło się nareszcie pokazać w pełnej krasie. Oni na to zasługiwali. 
    Zdecydowanie jest to książka warta uwagi. Na zmianę będziecie się uśmiechać i pysznie bawić, by za chwilę wszystko skryła powaga i niepokój.

Polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Desire or defense" to lekka historia, którą czytało mi się naprawdę błyskawicznie, o dwójce zupełnie różnych bohaterów, których połączy uczucie.

Muszę powiedzieć, że autorka wprost idealnie stworzyła wstęp do tej historii, doskonale pod mój gust! Główni bohaterowie to Mitch i Andie. On to profesjonalny gracz w hokeja, o niezwykle trudnej i bolesnej przeszłości, która w dorosłym życiu sprawia, że ma problemy z agresją i nawiązywaniem relacji. Andie natomiast jest młodą pielęgniarką postawioną również w trudnej sytuacji - po śmierci rodziców została prawną opiekunką swojego brata, z którym nie do końca umie się porozumieć. Stara się jak najlepiej ogarniać różne aspekty życia, lecz trudno jej się odnaleźć w zaistniałej sytuacji.

Są to świetne podwaliny, by relacja między postaciami i rodzące się uczucie otworzyło ich na siebie oraz by nawzajem dali sobie wsparcie potrzebne do stawienia czoła ich problemom.

Jak wypadło to finalnie? Moim zdaniem nie najlepiej. Początkowa niechęć jest sztuczna, ponieważ od razu nawijają o pociągu do drugiej osoby. Ich uczucie opiera się tylko i wyłącznie na pociągu seksualnym, co moim zdaniem strasznie spłyciło ich relację i nie pozwoliło wybrzmieć głębi, która mogła tu zaistnieć.

Miała to być komedia, więc może nie należało się spodziewać szczególnie głębokich czy dramatycznych wydarzeń, ale humor tutaj nie przypadł mi do gustu. Parę razy się uśmiechnęłam, to fakt, ale znacznie częściej miałam ciarki żenady. Nie lubię słowa "cringe" i staram się go nie używać, ale tutaj po prostu lepsze nie przychodzi mi na myśl.

Sporo do życzenia pozostawia też styl autorki, który jest bardzo infantylny, budowane zdania brzmiały jakby tworzyła je debiutanka o słabym warsztacie, a tymczasem autorka ma już wydanych kilka książek. Mocno irytowało mnie również notoryczne przypominanie koloru oczu wszystkich postaci - ciepłe, brązowe, orzechowe - naprawdę nie trzeba ciągle o tym wspominać...

Podobało mi się natomiast opisanie terapii Mitcha i to jak pomaga mu się ona uporać z problemami.

Mimo potencjału, ta historia wypada przeciętnie, lecz jest lekka i idealnie nada się jako relaks po trudnym dniu, fani takich romansów powinni być zadowoleni.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Uprawialiście kiedyś jakiś sport?

Ja próbowałam swoich sił w wielu dyscyplinach, ale na dłużej związałam się tylko z jednym -- łucznictwem, dlatego wiem, że sport to nie tylko te piękne obrazki, które można obejrzeć w telewizji. To szereg wyrzeczeń, poświęceń i walki o to, by osiągnąć zamierzony cel.

"Desire or Defense" autorstwa Leah Brunner to kolejna książka z motywem sportowym, którą miałam okazję przeczytać. Zawsze chętnie sięgam po literaturę, która zawiera ten wątek, więc byłam bardzo ciekawa, jak kolejna autorka podeszła do tematu. Czy zatem książka przypadła mi do gustu? Już spieszę z wyjaśnieniem.

Głównym bohaterem historii jest Mitch "Maszyna" Anderson. Wiecznie niezadowolony i zrzędliwy obrońca drużyny hokejowej D.C.Eagles, który z powodu licznych napadów gniewu, często ląduje na ławce kar. Podczas ostatniego meczu jego zachowanie doprowadziło do tego, że Mitch został zawieszony, aż na piętnaście meczów. Jakby tego było mało, zawodnik zostaje zmuszony do tego, aby przez okres zawieszenia chodzić na terapię oraz trenować miejscową drużynę młodzieżową. Czy Mitch poradzi sobie z nowymi zadaniami?

Jedno jest pewne. Kiedy na tafli lodowiska pojawi się tajemnicza blondynka, która nie będzie bała się powiedzieć Mitchowi, co sądzi o jego zachowaniu wobec nastolatków, jego życie nie będzie już takie samo. Czy Andie sprawi, że Mitch stanie się lepszym człowiekiem? Czy po powrocie do gry jego kariera nabierze tempa? Co stanie się, kiedy kiełkujące uczucie Mitcha i Andie zostanie wystawione na próbę? Po odpowiedzi na te pytania odsyłam Was do lektury.

Muszę przyznać, że "Desire or Defense" to jedna z niewielu książek z motywem sportowym, w której sport nie jest tylko tłem. Zazwyczaj w tego typu publikacjach nie otrzymujemy zbyt wiele informacji z życia bohatera, który poświęcił się dla kariery. Zazwyczaj autorzy tylko wspominają, iż uprawia on daną dyscyplinę, ale potem jakby zapominali o tym, czym tak naprawdę jest sport i jak wiele trzeba poświęcić, aby być w nim dobrym. Tutaj było zupełnie inaczej, dlatego uważam to za ogromny plus tej historii.

Bardzo podobało mi się również, że autorka nie wyidealizowała swoich bohaterów. Zarówno Mitch, jak i Andie są obarczeni ogromnym bagażem doświadczeń, z którym muszą się mierzyć. Nie jest im łatwo, ale starają się, by każdego dnia stawać się lepszymi wersjami siebie.

Myślę, że na uwagę zasługuje również to, że autorka poruszyła temat chodzenia na terapię. Żaden człowiek nie powinien się bać, sięgać po pomoc i uważać, że skorzystanie z pomocy specjalisty to coś, czego należy się wstydzić. Wręcz przeciwnie, należy głośno o tym mówić, bo może to komuś uratować życie!

Właściwie jedyny zarzut, jaki mam do tej historii to fakt, że jest zdecydowanie za krótka, a relacja między Mitchem a Andie rozwija się w tempie błyskawicy. Chociaż bardzo ich polubiłam i kibicowałam im od samego początku, było to dla mnie zdecydowanie za szybko, a sam epilog mógłby dla mnie w zasadzie nie istnieć. Zdecydowanie bardziej wolałabym sobie dopowiedzieć zakończenie, niż przeczytać, co wydarzyło się w tak krótkim czasie od ich poznania.

Niemniej, jednak jeżeli jesteście fanami książek z motywem sportowym, serdecznie zachęcam Was do sięgnięcia po "Desire or Defense".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Jeśli nie będziesz mówił o różnych rzeczach, one zawsze pozostaną uwięzione w twojej głowie, a ty oszalejesz."

 

Naturą ludzką jest zbyt szybkie przypinanie komuś łatek, które często są krzywdzące i zbyt powierzchowne, skupiające się tylko na tym, co można dostrzec tzw. ,,gołym okiem". Nie mają one nic wspólnego z rzeczywistym charakterem, tak jak to dzieje się w przypadku jednego z bohaterów książki ,,Desire or Defense", która rozpoczyna trylogię o niektórych zawodnikach drużyny hokejowej. W wersji amerykańskiej poprzedzała ją nowela pt.: ,,Passion or Penalty" czyli ,,Pasja czy kara", a dopiero potem ukazały się trzy główne tomy. U nas seria zaczyna się od ,,Desire Or Defense", co oznacza ,,Pragnienie lub obrona" i wokół tego dylematu toczy się jej opowieść. Okładka tej książki, jak i tytuł wskazują na połączenie dwóch wątków: romansu i sportu, które jest jednym z moich ulubionych powiązań, gdyż to gwarantuje energiczną akcję i wiele emocji.

 

Mitch ma w sobie ogromne pokłady gniewu, nad którym nie potrafi zapanować, a do tego wciąż na wszystko narzeka, bo zawsze znajdzie się coś, co go denerwuje. Dlatego wszyscy postrzegają go, jako gderliwego, szorstkiego choleryka, z którym lepiej nie zadzierać. Ma, oczywiście, grono swoich kolegów i przyjaciół, z którym gra w drużynie hokejowej D.C. Eagles, co pozwala mu zapomnieć o swoich problemach i demonach. Nikt nie wnika dlaczego on taki jest, ale on też nie zwierza się nikomu ze swej przeszłości.

 

Źródło jego zachowania znajduje się w dzieciństwie Mitcha, a szczególnie wrażliwy jest, gdy ktoś pyta go o jego ojca. Wówczas natychmiast uruchamia się w nim niekontrolowana wściekłość. To właśnie ona spowodowała, że Mitch wdał się w bójkę podczas jednej z rozgrywek, po której zostaje odsunięty od udziału w piętnastu najbliższych meczach. A to dla niego jest kara niewyobrażalna, gdyż to oznacza dużo wolnego czasu, co wiąże się z bezczynnością i rozmyślaniem. Na szczęście zostaje skierowany na terapię do doktora Curtisa i w ramach poprawy wizerunku - na zajęcia z chłopcami, którzy grają w dziecięcej drużynie hokejowej WOMBAT. Wśród nich jest kilkuletni Noah, który jest dzieckiem cichym, zamkniętym w sobie, ale niezwykle inteligentnym i kochającym hokej. Mitch dostrzega w jego charakterze podobieństwa do siebie, gdy był w wieku Noaha.

 

Noahem opiekuje się prawnie jego rodzona siostra Andie, która po starcie rodziców robi wszystko, by jego brat wyszedł ze swej skorupy. Dla niej są ważne trzy rzeczy: Noah, praca i niezawodny samochód. Z dwoma pierwszymi sprawami radzi sobie dobrze. Gorzej ze sprawnym autem, które ma już swoja lata i czasami zawodzi.

 

Pracuje jako pielęgniarka, więc nie ma zbyt wiele czasu na przebywanie w domu i zajęcie się chłopcem. Pomaga jej przyjaciółka Ronda, z którą razem pracuje na OIOM-ie w szpitalu w Waszyngtonie. Kiedy tylko może, uczestniczy w zajęciach sportowych brata. Na jednym z nich reaguje gwałtownie widząc, jak nowy trener, czyli Mitch, źle odnosi się do swoich małych podopiecznych. Nie znając dobrze sytuacji, wpada na boisko i robi mu awanturę. Tak zaczyna się ich znajomość pełna wzburzeń, iskrzenia i wzajemnego zauroczenia.

 

Akcja książki toczy się głównie w środowisku hokejowej dyscypliny sportu, więc autorka musiała dobrze przygotować sobie to pole zdarzeń, gdyż związane z nim sytuacje na boisku sprawiają wiarygodne wrażenie. Do tego opisy pozwalają uruchomić pole wyobraźni i poczuć się tak, jakbyśmy byli na trybunach i obserwowali treningi oraz mecze. Drugim tłem fabuły jest praca w służbie zdrowia, a konkretnie w szpitalu na OIOM-ie, co z kolei podkreśla trudną służbę pracujących tam kobiet.

 

Pani Leah Brunner z lekkością, ale i w bardzo esencjonalnym stylu zestawiła ze sobą dwa trudne charaktery. Mitch to wulkan gniewu, który w każdej chwili może wybuchnąć, natomiast Andie nie zamierza mu ułatwiać życia i też potrafi pokazać pazurki uruchamiając swój zadziorny potencjał. Ich historia toczy się w różnym napięciu, otoczona emocjami, ale z czasem można było się spodziewać, jak ich relacja się rozwinie. Obserwowanie rozwoju ich znajomości, działania chemii uczuć i walka ze swoimi demonami z przeszłości dało mi dużą dozę satysfakcji z czytania.

 

Mitch dostrzega w pewnym momencie, że całe swoje życie spędził nie widząc światła nadziei na poprawę, a dopiero pojawienie się takiej osoby, jak Andie, rozjaśniło ciemność, która opanowała jego duszę.

 

,,Desire or Defense" ma charakter komedii romantycznej, ale poruszane są w niej też trudne tematy, co sprawia, że nie jest to ckliwa i płytka historia. To opowieść o radzeniu sobie z samym sobą, ale też o dostrzeganiu pozytywów w codziennych trudnościach. Bardzo dobrze został ukazany potencjał, jaki tkwi u dzieci, które trzeba umieć dostrzec. Autorka przy tym stworzyła kilka ciekawych osobowości, które z pewnością poznamy w kolejnych tomach serii D.C. Eagles Hokej, pokazując trudną pracę nad sobą, by osiągać sukcesy na boisku.

 

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem Jaguar

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Desire or defence" ? Dawno nie czytałam tak przyjemnej książki. Chociaż znalazłam jeden mały minus. Ta książka była za krótka. Tak dobrze mi się ją czytało, że chciałabym więcej. Dużo więcej.

 

Bohaterowie bardzo mi się spodobali. Mimo, że książka należy do bardzo krótkich, dobrze możemy poznać wszystkie postacie.

 

Mitch, który był gburkiem z miękkim sercem. Zamknięty w sobie, stroniący od kontaktów z innymi. Z kolei Andie to jego przeciwieństwo. To energiczna i pogodna dziewczyna. Ale nie mylcie tego z byciem beztroskim. Ta dziewczyna była bardzo odpowiedziała.

 

Micha i Andie połączył hokej i młodszy brat kobiety. Jak ja polubiłam tego chłopca. Uroczy dzieciak ?

 

Może i fabuła książki była bardzo schematyczna, ale została tak dobrze prowadzona, że w ogóle mi to nie przeszkadzało. Ta historia nie była przekombinowana. Autorka postawiła na prostotę i to się sprawdziło. 

 

Bardzo podobało mi się wplecenie w fabułę tematów związanych z panowaniem nad gniewem czy alkoholizmem. Zostało to zrobione, tak by nie zagłębiać się w szczegóły, ale tym samym zaznaczyć skale problemu. Były nawet momenty gdzie się delikatnie wzruszyłam?

 

"Desire or defence" to ciepła, zabawna i lekka historia o poszukiwaniu przyjaźni i rodziny. To w 100% #comfortbook Nie znajdziecie tutaj scen zbliżeń bohaterów. Nie spodziewajcie się niczego zaskakującego. Polecam?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

?Recenzja?

Premiera 13.03.2024 r.

,,Desire of defense" - Leah Brunner

Współpraca reklamowa z @wydawnictwojaguar
 
Nieznośny i gniewny hokeista, waleczna i pyskata dziewczyna oraz chłopiec, który próbuje się otrząsnąć po tragedii.

Mitch to zawodowy hokeista, która kocha to co robi. Spełnił swoje wielkie marzenie. Niestety w jego życiu nadal gości samotność. Nie potrafi otworzyć się na nowe znajomości. To co spotkało go za dzieciaka odbiło duże piętno na jego życiu. Wiecznie wycofany i zimny. Swoją frustrację objawia w gniewie i zdenerwowaniu. Nie umie nad tym zapanować, dlatego też zostaje zawieszony, zmuszony do terapii oraz zostanie trenerem młodych, może przyszłych hokeistów. Nie wszystko idzie tak jakby chciał, ale z czasem powoli się zmienia. Pozwala sobie na uśmiech i bliższe relacje. Otwiera się coraz mocniej i pragnie pomóc. Pokazuje swoje dobro o którym już dawno zapomniał. Lepiej mu było chować się za fasadą niż pokazać to jaki jest naprawdę. Dobrze, że ona zaczyna powoli pękać i poznamy prawdziwe oblicze Mitcha.

Andie to bardzo odważna dziewczyna. Podjęła się wychowania swojego młodszego brata, po tragedii jaka ich spotkała. Dwoi się i troi aby spełnił rodzicielskie obowiązki. Tym samym zaniedbuje samą siebie. Nie pozwala sobie na randki i facetów. Wszystko podporządkowała pod brata. Stała się dla niego wsparciem, ale niestety ma z nim nie małe problemy. W obronie rodziny i ukochanych osób jest w stanie zrobić wszystko. A pyskówki słowne to jej mocna strona. Nie owija w bawełnę tylko mówi to co myśli, jednak wie kiedy powinna się zamknąć. Swoją naturalnością i szczerością potrafi sobie zjednać wiele osób.

Początek ich znajomości jest dosyć nietypowy. Andie wpada na lodowisko i wdaje się w dosyć głośną dyskusje z trenerem Mitchem. Broni swego i nie pozwali aby ktoś krzywdził jej brata. Wspólne treningi, krótkie wymiany zdań i nieśmiałe spojrzenia powodują niewidzialne przyciąganie. Pożądanie między nimi narasta, ale nie dają mu upustu. Grzecznie czekają na dalsze kroki. Znają się krótko, ale zachowują się jakby znali się od dawna. Nie krępują się i mają chęć opowiadać o tym co ich spotkało. Emocje i uczucia jakie nimi rządzą są wręcz namacalne. Uwielbiam historie w których można wczuć się  w to co otacza bohaterów. Wtedy dużo lepiej można zobaczyć co nimi kierowało, co czują i to czego chcą.
Autorka zawarła w książce humor i zabawne sytuacje z udziałem drużyny hokeja. Sama Andie to dosyć humorystyczna postać. W związku z tym nuda na pewno nie będzie grozić. Pojawia się romans, który rozwija się powoli, bez zbędnego pośpiechu. Nie ulegają swoim żądzom, tylko budują to co się dopiero zaczyna. Kolejnym elementem są przesłania jakie zawarła w całej książce. Po pierwsze strata kogoś bliskiego mocno każdego dotyka i każdy radzi sobie z nią tak jak potrafi najlepiej.  Po drugie, chora zazdrość potrafi niszczyć życie ludzi, którzy nic nie zrobili. Po trzecie, ból z dzieciństwa może się ciągnąć i kiełkować z każdym rokiem. Ciężko jest sobie z nimi poradzić. Najtrudniej jest w momencie kiedy nie można sobie z nimi poradzić i wywołują ataki agresji. A pójście po pomoc jest najlepszym sposobem aby wrócić do normalności.
Książka jest cudowna, zawiera wszystkie elementy, które kocham w historiach. Jak zaczniecie, to wieczór i część nocy będziecie mieć z głowy.
10/10?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)