Dusze grzeszne

Dusze grzeszne 

Jest to moje pierwsze spotkanie z tym autorem. Jest to książka z kategorii horror. Pojawiają się tu zjawiska paranormalne. 

   Książka zaczyna się dość mocno od sceny brutalnego przesłuchania oskarżonego. W tym miejscu poznajemy głównego bohatera czyli Igora Arshavin. Jego metody są "dobre" aby rozwiązać sprawy. Ale policjant uwielbia narkotyki oraz współżycie z różnymi kobietami. To go gubi i za kare zostaje odesłany do Norylsku, miejsca najbardziej depresyjnego na świecie. Tam dostaje zadanie rozwiązania spraw tajemniczych samobójstw. Teoretycznie łatwe zadanie ale nic tu nie jest logiczne. Gdy Igor przybywa do miasta, próbuje jak najszybciej rozwiązać sprawę i wrócić do siebie. Tu akcja nabiera tempa i zamiast więcej odpowiedzi jest coraz więcej zapytań. 

   Warto przeczytać tę historię aby dowiedzieć co wspólnego ze samobójstwami ma policja, ludzie z kopalni i stara czarownica, która jest także uzdrowicielką. Mi osobiście zabrakło takiej dynamicznie akcji, ponieważ miałam wrażenie że czasem ta historia ciągnie się aby książka miała objętość. Końcówka bardzo dynamiczna aż za bardzo, przez co niektóre wątki nie mają wyjaśnień. 

Książkę polecam każdemu kto lubi paranormalne i nieoczywiste wydarzenia czy zdarzenia. Autorowi na pewno dam jeszcze jedną szansę bo były wątki, które bardzo mnie zainteresowały.

Siemka czytacze i czytaczki??.

Po poprzedniej książce autora, mianowicie po przeczytaniu KAMIENIARZA pomyślałam sobie, że sięgnę po inne  jego książki. Jakiś czas temu GRZESZNE DUSZE zagościły u mnie na półce i z niecierpliwością zacierałam rączki żeby poznać kolejną historię z motywami grozy które bardzo lubię.

No i tutaj mam problem. O ile początek zapowiedział się ciekawie, jednak z każdą kolejną stroną moje chęci do poznania tej historii hamowały z piskiem opon.

Norylsk, najbardziej wysuniete na północ Rosji zamknięte miasto, depresyjne otoczenie, smutni ludzie i  policjant zesłany za karę do rozwiązania  plagi samobójstw. O ile wydawać by się mogło to pomysł na dobrą książkę, tak mnie nie przekonała. Zwyczajnie zabrakło tutaj tego klimatu jaki odczuwałam czytając Kamieniarza. Moje zdanie znacie, zaś Wam samym zostawiam własny osąd i wyrobienia sobie opinii o książce.