Dziennik zbrodni Kiriko (lat 76)

„Dziennik zbrodni Kiriko (lat 76)” Hika Harady to poruszająca, a jednocześnie pełna ciepłego humoru opowieść o samotności, starości i desperackiej potrzebie bycia zauważonym. Główną bohaterką jest Kiriko Hitotsubashi – 76-letnia Japonka, która po śmierci przyjaciółki i współlokatorki zostaje zupełnie sama. Jej skromna emerytura nie wystarcza na życie, a codzienność zaczyna ją przerastać. W tej dramatycznej sytuacji Kiriko wpada na niezwykły pomysł – postanawia popełnić przestępstwo, by trafić do więzienia, gdzie będzie miała zapewniony dach nad głową, wyżywienie i opiekę medyczną.

Problem w tym, że Kiriko nie potrafi nikomu zrobić krzywdy. Rozpoczyna więc swoje próby z różnymi formami przestępstw, które – choć mają pozbawić ją wolności, będą jednak dokonane w takiej formie, by nikomu nie zaszkodzić. Te pełne wdzięku, absurdalne i często zabawne próby stanowią oś fabularną książki, która, mimo lekkiego tonu, porusza niezwykle ważne tematy społeczne.

Styl pisania Hika Harady jest prosty i przystępny, ale pełen czułości wobec bohaterki i jej świata. Autorka ukazuje los starszych osób w japońskim społeczeństwie, które często są pozostawione same sobie, niezauważane przez innych, pozbawione bezpieczeństwa finansowego i emocjonalnego. Kiriko staje się nie tylko postacią literacką, lecz także symbolem wielu seniorów, którzy – choć żyją zgodnie z prawem i sumieniem – w obliczu życiowego kryzysu mogą czuć się opuszczeni przez państwo i otoczenie.

Dużą zaletą powieści jest umiejętność łączenia powagi z humorem. Książka nie przytłacza, mimo że dotyka trudnych spraw. Przygody Kiriko, jej nieudolne próby dokonania przestępstwa, a także relacje z ludźmi, których spotyka, wzbudzają sympatię i uśmiech. Jednocześnie zmuszają do refleksji: co zrobić, by osoby starsze nie musiały wybierać między godnością a przeżyciem?

Postać Kiriko została wykreowana z ogromnym wyczuciem – to kobieta dobra, wrażliwa i bardzo ludzka. Jej działania, choć irracjonalne, wynikają z logicznej analizy swojej sytuacji, a jej przemyślenia stają się lustrem dla współczesnego społeczeństwa.

„Dziennik zbrodni Kiriko (lat 76)” to książka pogodna, ciepła, ale zarazem głęboka i ważna. To idealna propozycja dla tych, którzy szukają lektury z przesłaniem, ale napisanej lekko i z humorem. Polecam ją zwłaszcza czytelnikom zainteresowanym społecznymi problemami osób starszych. To nie tylko powieść o kobiecie, która chce popełnić zbrodnię, to opowieść o potrzebie przynależności, sensie życia i prawie do godnej starości. Zdecydowanie warto ją przeczytać. Zakończenie powieści pozostawia czytelnika z poczuciem nadziei.

Każdy z nas chce żyć jak najdłużej. Czerpać z tego życia radość, realizować plany i marzenia. Tylko nie zastanawiamy się co się z nami stanie, gdy tej starości dożyjemy, a nasze ciało zacznie odmawiać posłuszeństwa. O poszukiwaniu sposobów na godne starzenie się możecie przeczytać w powieści Hiki Harady "Dziennik zbrodni Kiriko (lat 76)".
Kiriko Hitotsubashi po śmierci przyjaciółki i współlokatorki zostaje sama na świecie. Jej jedyną rodziną są siostrzeńcy z którymi  nie ma kontaktu. Kiriko uświadamia sobie, że emerytura i pensja, którą dostaje są zbyt niskie by mogła sama się utrzymać. Aby zapewnić sobie opiekę medyczną, wyżywienie i towarzystwo postanawia popełnić przestępstwo, by znaleźć się w  więzieniu. Czy osiągnie swój cel?
Główną bohaterką powieści jest 76 letnia Kiriko. Poświęciła ona swoje życie opiece nad rodzicami. Po ich śmierci poróżniła się z siostrą i jej rodziną dlatego została sama. Kiriko to bardzo sympatyczna starsza pani, która nawet chcąc popełnić przestępstwo próbuje znaleźć takie, by nikomu nim nie przysporzyć kłopotów. Od razu zdobywa nie tylko nasze współczucie, ale i sympatię.
"Dziennik zbrodni Kiriko (lat 76)" to powieść z gatunku literatury pięknej. Nie sięgam często po tą kategorię, ale ta książka mnie ujęła i przeczytałam ją z wielką uwagą i przyjemnością. To słodko-gorzka opowieść o starości i problemach osób starszych, w szczególności tych samotnych. Język, którym napisana jest książka jest lekki przez co czyta się ją szybko. Powieść jest napisana z dużym wyczuciem. Autorka osiągnęła idealny balans pomiędzy tragizmem sytuacji bohaterki, a dobrym humorem. Zakończenie, choć trochę nas potrzymało w niepewności było dość przewidywalne. ale niosące pozytywną energię i nadzieję.
Hika Harada pochyliła się nad sytuacją osób starszych i samotnych w Japonii. Pokazała, że często te osoby by przeżyć są zmuszone do dalszej pracy. Ich emerytura nie wystarcza na godne utrzymanie się. Muszą liczyć każdy grosz i dokonywać przemyślanych zakupów niejednokrotnie odmawiając sobie nawet drobnych przyjemności. Choć autorka opisała sytuację w swoim kraju można ją śmiało przenieść również do naszych realiów. Wysokie ceny w sklepach, a niskie świadczenia sprawiają, że te ostatnie lata życia skupiają się na oszczędzaniu i zastanawianiu się z czego można zrezygnować, by wystarczyło pieniędzy na codzienne życie. Trudno w takiej sytuacji mówić o godnej starości.
"Dziennik zbrodni Kiriko (lat 76) to piękna i przejmująca opowieść o tym co może na nas czekać gdy dożyjemy sędziwego wieku. Ta książka ujmuje dobrym humorem, ale jednocześnie zmusza nas do myślenia i zastanowienia się. Myślę, że to powieść dla każdego i w każdym wieku. Pozwala spojrzeć na pewne sprawy  z dystansu i wyciągnąć wnioski na przyszłość.