Dzienniki kołymskie
Jacek Hugo-Bader

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Bardzo dobra lektura. Przedstawia zapiski spotkań autora z mieszkańcami dzisiejszej Kołymy. Są wspomnienia i opowieści o tym, jak się tam aktualnie żyje.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Akurat skonczylem czytac te ciekawa ksiazke. Kupilem ja (za 30 dolarow w sklepie polskim w Chicago) bo chcialem dowiedzic sie jak ludzie teraz zyja tam dokad wyslano mojego ojca, w roku 1938. Umarl tam dwa lata pozniej, w wieku 36 lat .Ludwik Kowalski, autor "Pametnik bylego komunisty." http://ludkow.info/byt

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Doceniam wysiłek autora, jego wytrwałość i chęć poznawania świata w jego najtrudniejszych odsłonach, ale nie przemawia do mnie jego twórczość. Mimo całkowicie innego świata i ciężkich losów bohaterów, przedstawionych w dziennikach, nie mogłam się wciągnąć w podróże, przebrnęłam z pewnym wysiłkiem i znużeniem. To już druga moja średnio udana próba z Hugo-Baderem, najwidoczniej nadajemy na innych falach. (Ocena: 4/6)

(Kliknij aby rozwinąć opinię) "Dzienniki kołymskie" to reporterska relacja Jacka Hugo Badera z jego podroży po Kołymie - radzieckim, północno-wschodnim szlaku liczącym ponad dwa tysiące kilometrów, którym to w latach 1932-1957 wędrowały miliony więźniów i zesłańców w głąb ZSRR, a spośród których blisko 6 milionów nigdy nie dotarło do celu swej podróży, umierając z wycieńczenia, głodu i zimna po drodze. Książka ta jest opowieścią o historii i teraźniejszości, o okrucieństwie i sile ludzkiego charakteru, o ohydztwie i zarazem pięknie tego miejsca, jak i również o ludziach, którzy zdecydowali się tam wieść swoje życie. I to właśnie rozmowy z tymi ludźmi wydają się być największa wartością tego reportażu, rozmowy o tragicznej historii, o dramatycznym losie milionów zesłańców ale i również o zwykłych problemach ich codziennej egzystencji. Książka ta wciąga czytelnika w ten straszny i zarazem fascynujący świat Kołymy..