Dziewica z Lasu Mgieł

W momentach kiedy chce odpocząć od poważniejszej literatury sięgam po książki pióra Margit Sandemo, która zasłynęła z „Sagi o Ludziach Lodu”. Jednak mało kto wie, że pisarka była bardzo płodna – napisała ponad 180 książek. Większość z nich to ckliwe bajki dla dorosłych. „Dziewica z Lasu Mgieł” jest jedną z nich.

Osiemnastoletnia Vendelin po śmierci babki zostaje sama na świecie. Musi szukać schronienia w upiornym Lesie Mgieł, gdyż okrutny rycerz Gerhard twierdzi, że przysługuje mu prawo pierwszej nocy ze wszystkimi dziewicami w podległych mu włościach. Okazuje się, że Las Mgieł tętni życiem. Niedoświadczona Vendelin daje się zauroczyć jednemu z mrocznych jeźdźców, rosłemu, przystojnemu mężczyźnie o dzikich oczach, który nie przestaje z niej drwić...

Do tej pory historycy debatują, czy prawo pierwszej nocy było egzekwowane w Europie. Jednak są podobno źródła, które potwierdzają ten proceder. Wyobraźcie sobie przez moment, że jesteście w takiej sytuacji, że pan zażądał nocy z panną młodą. Co byście zrobili?

Cała historia jest dość schematyczna - rycerz Gerhard jest okrutnikiem, którego bawi nieszczęście podanych. I jest przepiękna dziewoja, którą ten za wszelka cenę chce zdobyć. Ale jest ktoś, kto zamierza pozbyć się pana na włościach.

Opowieść jest banalna, naiwna ale wciągająca. Polecam tym, którzy szukają czegoś łatwego, lekkiego i przyjemnego. Takiego na jedno popołudnie.