Egzekucja w dobrej wierze
Aleksandra Marinina

Anastazja Kamieńska, emerytowany pułkownik milicji- obecnie dostaje zadanie- podróż do Wierbicka, aby się zorientować, które ugrupowanie ma większą szansę na zwycięstwo co do projektu budowli magistrali. Biznes, polityka, ferma zwierząt i zbliżające się wybory na pierwszy rzut oka nie brzmią może jak fascynujący kryminał, ale jest też sprawa zabójstwa ekologów. ,,No i wyobraź sobie, co za pech, w Wierbicku, ktoś zaczął mordować ekologów." Trzy zabójstwa. Żadne niewyjaśnione. A mera (burmistrza) oskarża się o lekceważenie tych przestępstw, a przecież to taki ,,miły facet", który ma sporą szanse na drugą kadencję. Ma też przyjaciół, kumpli z lat szkolnych. Siła, urok i pieniądze. Ale też zemsta i brak przebaczenia. Bo nikt w tej historii nie wydaje się do końca tym dobrym i właśnie odgadnięcie motywów okazuje się jedną z najciekawszych rzeczy. W kryminałach Marininy lubię czytać o tym, jak pracuje Kamieńska- tym razem poszukuje informacji w Internecie, korzystając z dobrodziejstw współczesnej techniki, ale także uświadamia sobie swój wiek i nadchodzącą starość. Ale nadal wychwytuje to, co niewidoczne dla innych- umiejętnie uruchomiona reakcja łańcuchowa, oszustwo. A jej zawód wywiadowcy jest także oparty na kłamstwie. ,,Egzekucja w dobrej wierze" to obyczajowy kryminał o tym, że sprawiedliwości nie zawsze staje się zadość. Sugestywne tło społeczno-obyczajowe Rosji, na którym rozgrywają się kryminalne wątki, choć trochę także niepotrzebnych dłużyzn.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

http://s.lubimyczytac.pl/upload/books/297000/297517/461988-352x500.jpg

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Moje pierwsze spotkanie z Marininą uważam za udane. Z pewnością przeczytam inne książki tej autorki, by wyrobić sobie zdanie na temat poziomu. Od razu polubiłam Kamieńską i wcale nie odczuwałam, że to już emerytka. Zapał do pracy godny podziwu. Nie spodziewałam się, że z początku niezbyt składna historia znajdzie taki finał. Czterech przyjaciół złączyła tajemnica schowana w fundamentach. Ale czy ich przyjaźń ma na tyle silne fundamenty, by wytrzymać całe zamieszanie?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niemożliwe stało się faktem. Kamieńska jest na emeryturze. Wraz z Korotkowem wybierają teren pod budowę hotelu gdzieś na Syberii, a przy okazji rozwiązują sprawę kilku morderstw ekologów. Moim zdaniem to nie jest najlepsza powieść Marininy. Były ciekawsze.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To nie było moje pierwsze spotkanie z Anastazją Kamieńską. Chociaż nie czytam po kolei kolejnych tomów. Ale w niczym mi to nie przeszkadza. 

W tym tomie Nastia jest na emeryturze i pracuje dla swojego dawnego przyjaciela. . Tym razem z Korotkowem leci na daleką Północ do Wierbicka. Oficjalnie sprawdza parcele, które chce kupić jej brat ale szybko wplątuje się w sprawę morderstw ekologów. 

Podobało się. Marinina w bezlitosny sposób obnaża rosyjską mentalność. Śledztwo jest bardzo skomplikowane, utrudnianie przez wysoko postawionych ludzi, którzy, by osiągnąć swój cel, nie cofną się przed niczym. Bo, jak mówi główna bohaterka, pieniądze mogą załatwić wszystko. 

Nie wszystkim może się spodobać, bo książka ma specyficzny klimat a bohaterowie nie są kryształowi. Ale warto po nią sięgnąć. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)