To była zwykła, kochająca się rodzina. On ciężko pracował, ona zajmowała się dziećmi. ,,Co się stało, że zabił?" - krzyczały pierwsze strony gazet, a obok dramatycznych tytułów pojawiały się zdjęcia atrakcyjnej blondynki i młodego mężczyzny. Mężczyzny, który tuż po niedzielnym grillu zabił nożem sześć osób, w tym dwoje swoich dzieci i jedno przyjaciół. Zbrodnia, której dopuścił się Damian Rzeszowski w piękne niedzielne popołudnie przy zacisznej ulicy Victoria Crescent, zelektryzowała nie tylko brytyjską wyspę Jersey, ale też całe Zjednoczone Królestwo. I przyznać trzeba, że nie poprawiła wizerunku polskiego emigranta.
Ewa Winnicka i Dionisios Sturis w ,,Głosach" próbują odpowiedzieć na to dręczące pytanie: co się stało, że zabił? Przemierzają brytyjski raj podatkowy, wyspę Jersey, na którą w poszukiwaniu lepszego życia przeprowadziła się rodzina Rzeszowskich. Rozmawiają z policjantami, znajomymi, przyjaciółmi, skrupulatnie śledzą przebieg rozprawy sądowej i przejmująco odmalowują postać zabójcy. Przede wszystkim jednak odczarowują mit emigrantów jako królów życia, pokazując to, o czym zazwyczaj się nie mówi. Cenę, jaką płaci większość wyjeżdżających: poczucie wyobcowania, egzystencję na granicy biedy, stres, choroby psychiczne, przemoc.
Informacje dodatkowe o Głosy. Co się zdarzyło na wyspie Jersey:
Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: 2019-02-27
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 224
Kup książkę Głosy. Co się zdarzyło na wyspie Jersey
Zobacz także
Głosy. Co się zdarzyło na wyspie Jersey - opinie o książce
Jerzy i Maciej, ojciec i syn. Znani i popularni, ciągle w świetle reflektorów. Obaj zaczynali kariery od występów kabaretowych. Obaj słyną z ról zarówno...
Między 1939 a 1947 rokiem niemal 200 tysięcy Polaków, zranionych przez wojnę i wielką politykę, zaczęło żyć na obcej wyspie. Większość tubylców nie była...
Przeczytane:2021-04-15, Ocena: 3, Przeczytałam, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2021, 52 książki 2021, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2021 roku,
Bardzo lubię reportaże wydawnictwa Czarne, więc z rozmachu po kolejną książkę chwyciłam. I trochę przedobrzyłam. Historia sama w sobie jest ciekawa, pokazuję to co się działo i co już zostało wyjaśnione. Jak również bardzo dokładnie jesteśmy przeprowadzeni przez rozmowy sądowe między lekarzami a oskarżycielami/obrońcami. Co samo w sobie nie jest złe. Ale przez tę dużą część książki, straciłam trochę zapał do jej skończenia. Robiłam przerwy i w końcu przez nią przebrnęłam.
Nie ma trudnego języka, czy stylu. Tylko ja nie potrzebowałam czytać spisanej rozmowy w procesie, a bardziej chciałabym przeczytać jej streszczenie. Chociaż domyślam się, że wtedy ta książka byłaby krótsza i może jej odbiór byłby zakrzywiony. Ale to mnie dalej nie przekonuję do tego sposobu przekazania informacji. Wydaję mi się, że autorzy chcieli bardzo pokazać trudności w ocenie czyiś zachowań, bo w zależności od wiedzy oceniającego to może mieć całkiem inne zakończenie.
Książka ogólnie dobra, ale rzeczywiście nie dla wszystkich może być dobry ten sposób pokazania historii.