Glow

Seria książek, która z tomu na tom jest coraz lepsza… Myślicie, że jest to możliwe?

Po lekturze “Glow” Raven Kennedy, czyli po czwartym tomie Sagi o złotej niewolnicy, rozmyślałam, czy każdy kolejny tom będzie coraz lepszy, ponieważ “Glow” bardzo wysoko podniósł poprzeczkę. Poprzednie tomy z tej sagi, nie były obszerne, jednak “Glow” liczy ponad 600 stron, w porównaniu do “Gild”, które miało zaledwie połowę tego, widać sporą różnicę. Jak już wspominam “Gild”, czyli pierwszy tom tej sagi, muszę wspomnieć, jak ciężko mi się czytało całą tę historię. Czułam w niej potencjał, jednak było wiele ciężkich tematów i niedociągnięć, że naprawdę zastanawiałam się, czy będę chciała sięgnąć po kolejne tomu. Jednak tak jak pisałam wcześniej, im dalej, tym lepiej. Poprzedni, trzeci tom, już bardzo mi się podobał, za to czwarty, mimo swojej obszerności, wydawał mi się w szczególny sposób dopracowany. Zagłębiliśmy się w przeszłość, nie tylko Auren, ale też samego Slade’a, co mnie najzwyczajniej w świecie zachwyciło. Uwielbiam poznawać wszystkie małe sytuacje, które ukształtowały bohaterów.

Jeden król nie żyje, drugi zabiera co jego. Auren może czuć się już wolna, ale czy aby na pewno? Jej czyny nie pozostają niezauważone, a plotka rodzi plotkę, stawiając ją w niekorzystnym świetle. Auren porzuciła za sobą złotą klatkę, jednak czy porzucając tyle rzeczy, nie zatraciła się w tym, ani nie zatraciła swojego złotego dotyku, który nie jest już jej tajemnicą. Auren powoli musi dojść do siebie i nabrać siły na nowe walki, na życie bez części siebie i na naukę życia bez widma złotej klatki.

Motyw slow-burn, enemies to lovers, a może motyw grumpy and sunshine?

Jaki jest wasz ulubiony w książkach romanatasy?

Mój to zdecydowanie enemies to lovers i, mimo że w “Glow” Raven Kennedy, dawno już zapomnieliśmy o tym motywie, ciągle w jakimś stopniu będzie mi się ta saga kojarzyła z tym motywem,

Auren musi dojść do siebie po tym co się wydarzyło, dlatego do głosu dochodzi Slade i inni bohaterowie. Bardzo spodobał mi się ten zabieg, ponieważ dzięki temu, że autorka oddała głos tylu postaciom, mogliśmy dostać szerszą perspektywę na wszystko, co się dzieje. Książka jest obszerna, ale jest w niej na prawdę sporo rzeczy przedstawionych. Przeszłość bohaterów, knowania jednej królowej i ciężka podróż innej królowej. A wszystko łączy się w szerszy obraz nowej wojny, która dosłownie czeka tuż za progiem…

Jestem zachwycona przemianą Auren. Jak sobie przypomnę, jak zachowywała się w pierwszym tomie, a jak zachowywała się w czwartym, różnica jest kolosalna. W końcu stara się przejść przez traumę, którą zapewnił jej Midas, przez większość jej życia. Wydaje się pewniejsza siebie i czuję, że w końcu wie, w którym kierunku chce podążać. Wiem, że to nie koniec jej przygody i wiele jeszcze przed nią, ale to tylko mnie cieszy, bo liczę na potężną przemianę Auren, tym razem w kogoś władczego, potężnego i w końcu spokojnego o swoją przyszłość.

Dzięki czwartemu tomowi poznałam lepiej Slade’a i jego podwładnych. Mimo że wszyscy są przerażeni, gdy ich spotykają po raz pierwszy, to tak naprawdę złożone osobowości, które można polubić i zrozumieć lepiej. 

Mam jednak kilka zastrzeżeń do tej książki. Sceny erotyczne zostały albo zbyt dosadnie przetłumaczone, albo autorka zatraciła się w tym pożądaniu, które płonęło głównych bohaterach, że zaczęła te sceny opisywać z mniejszym wyczuciem i smakiem. Jednak jestem do nich przyzwyczajona i nie przeszkadzały mi tak bardzo. Do tego trochę zawiało tu znanymi w romantasy motywami i powtarzalnością. Można zacisnąć zęby i po prostu przebrnąć przez nią, ciesząc się innymi aspektami książki, które są zdecydowanie lepsze.

Dziękuję bardzo wydawnictwu Akurat za książkę do recenzji, czekam z utęsknieniem na kolejny tom.

"Glow" to już czwarty tom Sagi o złotej niewolnicy. Po zakończeniu trzeciego nie mogłam doczekać się aż przeczytam o dalszych losach Auren. Jednak tego, co zaserwowała nam autorka zdecydowanie się nie spodziewałam ?

Auren po tym co zrobiła panicznie boi się używać mocy. Kiedy jednak się przełamuje jest szczęśliwsza niż kiedykolwiek. Niestety radość nie trwa wiecznie i trzeba wrócić do rzeczywistości, gdzie konsekwencje jej czynu mogą wywołać wojnę.

W tym tomie bardzo podoba mi się świadomość Auren, która wyciągnęła wnioski ze swojej przeszłości i chce iść dalej. Choć zamieniła jednego króla na drugiego to zdecydowanie obie relacje mocno się od siebie różnią. Bardzo podobało mi się również rozszerzenie narracji o innych bohaterów takich jak królowa Malinea, czy Osrik. Do tego dowiadujemy się zdecydowanie więcej o Królu Gnicia i poznajemy jego dzieciństwo.

Jeśli jesteście ciekawi dalszych losów Auren to nie ma co zwlekać! W "Glow" nie zabraknie zwrotów akcji i ognia między bohaterami. A jeśli ktoś jeszcze nie zna tego cyklu to zachęcam do nadrobienia, bo dużo tracicie ?