Kalendarz wielkopostny
Barbara Garczyńska

Wielki post to ważny czas dla chrześcijan, wtedy wszyscy przygotowują się na Święta Wielkanocne i na to, co one przekazują, są to bardzo fajne święta ze względu na to, że kojarzą nam się z szykowaniem koszyczka ze święconką, ale jednocześnie smutne, bo to wtedy umarł Pan Jezus.
Kalendarz wielkopostny to publikacja, która pomaga rodzicom przedstawić dzieciom to święto i wszystkie dni, które ono poprzedzają takie jak Środa Popielcowa, piątkowe drogi krzyżowe czy Niedziela Palmowa. Książka ma formę opowiadań o rodzinie Nutów, które są bardzo ciekawe i fajnie pokazują pogląd dzieci na sytuację wokół. Po każdym opowiadaniu mamy tabelkę z pytaniami, jakie przygotować sobie do rozmowy między rodzicem a dzieckiem, cytat do omówienia oraz spis, do których fragmentów Pisma Świętego możemy zerknąć.
Całość jest przepięknie wydana, po to, żeby przyciągnąć dzieci, jest dużo grafiki takiej typowo wiosennej, do tego opowiadania nie są długie, więc nadają się dla dzieci w każdym wieku i czyta się je z większą ochotą.
Często rodzice, żeby umilić dzieciom czekanie na grudniowe święta, robią kalendarz adwentowy i tam trzeba wykonywać różne zadania, takie jak wykonane szopki, ozdób na choinkę czy udekorowane pierników, ma to na celu przybliżenie tego święta i jego tradycji. Dzięki tej publikacji możemy to samo zrobić z czasem oczekiwania na wiosenne święta, możemy pokazać dziecku, że nie są one nudne i oklepane, ponieważ co roku jest to samo, najważniejsze w święta jest bycie razem, więc całą rodziną możemy wykonywać różne aktywności. Ta książka to ogrom pomysłów na to, jak kreatywnie opowiedzieć dziecku o tym, co działo się bardzo dawno temu i dlaczego co roku sobie o tym przypominamy, a w to wszystko możemy wpleść strojenie koszyczka, szukanie czekoladowych jajek w ogrodzie czy nawet polewanie wodą.
Nie zapominajmy o tym, co w tym czasie jest najważniejsze, czyli modlitwa, ale też pamiętajmy o dzieciach, które całkiem inaczej postrzegają te dni i dbajmy o równowagę między wiarą a tradycjami, bo tak naprawdę nasze dziecko nie zapamięta mszy, na której było, a to, że całą rodziną malowało pisanki.