Karzeł

Ocena: 5 (1 głosów)
Jedna z trzech znakomitych i poruszających opowieści składających się na cykl „Zło” pióra szwedzkiego noblisty. Zamierzchły świat dworski przedstawiony z wypaczonej perspektywy tytułowego bohatera, karła, istoty na wskroś wyalienowanej, będącej symbolem zła. Mimo rozbudowanego drugiego planu to właśnie zło zdaje się być głównym tematem utworu, przede wszystkim w kontekście tragedii wojny, odciskającej swe piętno na duszy człowieka. Według Lagerkvista stanowi ono nierozerwalną część ludzkiej natury; z jednej strony przeraża swoją siłą, z drugiej jest zjawiskiem, które pociąga.

Pär Lagerkvist (1891–1974) - pisarz, laureat literackiej Nagrody Nobla. Wychowany w rodzinie żarliwych luteranów już w gimnazjum doświadczył kryzysu wiary, który kazał mu szukać alternatywnej prawdy o wszechświecie i człowieku. Tragiczne doświadczenia wojen światowych sprawiły, że w swojej twórczości coraz głębiej angażował się w problematykę filozoficzną i psychologiczną, zwłaszcza kwestie złożoności natury ludzkiej, wartości ludzkich wyborów, odwiecznych źródeł zła i możliwych fundamentów ludzkiej wiary i nadziei...

Informacje dodatkowe o Karzeł:

Wydawnictwo: Promic
Data wydania: 2013-06-04
Kategoria: Historyczne
ISBN: 978-83-7502-404-3
Liczba stron: 176

więcej

POLECANA RECENZJA

Kup książkę Karzeł

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Karzeł - opinie o książce

Avatar użytkownika - zuzankawes
zuzankawes
Przeczytane:2013-07-02, Ocena: 5, Przeczytałam, czytam regularnie w 2013 roku, Mam,

Prawo wojny 

 

Wojna, jej okrucieństwa, i szeroko rozumiane zło, to częsty motyw w literaturze, wykorzystywany przez wielu autorów od najdawniejszych czasów. Jednym z wielu literatów chętnie sięgającym po tę tematykę był Szwed, Pär Lagerkvist, który w 1951 roku za swą twórczość otrzymał Literacką Nagrodę Nobla.

Jego bodaj najważniejszy utwór „Kat”, powstały w roku 1933 potępiał faszyzm i wszelkie dyktatorskie ustroje, a „Karzeł” utwór równie ważny, opowiadał o okrucieństwach wojny i o złu rozprzestrzeniającym się po świecie. Utwory te wraz z „Mariamne” wchodzą w skład cyklu „Zło”, szeroko rozprawiającym o ludzkiej naturze i walce dobra ze złem.

„Karzeł” to opowieść smutna i dojmująca o człowieku odrzuconym przez ludzi, jednocześnie odrzucającym innych. Karzeł, to istota doznająca licznych krzywd od ludzi, przepełniona nienawiścią do świata i jednocześnie przez świat znienawidzona. Wzbudza litość, nie ze względu na niesprawiedliwość której doznaje, nie z powodu okrucieństw których pada ofiarą, a z powodu tego, jak bardzo pogardza światem, jak bardzo przepełniony jest nienawiścią i jak niezwykle podłą jest kreaturą. Celowo nazwałam Karła istotą, bo patrząc na to kim jest i jakim jest, trudno dostrzec w nim chociażby cień człowieczeństwa.

„Karzeł” to studium ludzkiej samotności, odrzucenia, brzydoty nie tyle ciała, co umysłu. To opowieść o strachu przed tym co inne, brzydkie, przed najczarniejszymi, skrywanymi postępkami tkwiącymi gdzieś głęboko w każdym człowieku, lub złem którego się nie wstydzimy i ujawniamy je w całej okazałości otoczeniu. Karzeł jest nie tyle stanem ciała, co stanem duszy i umysłu i właśnie na to główny nacisk kładzie książka Lagerkvista. Jest ona również rozprawą o wojnie, która pochłania wszystko co staje na jej drodze, omamia, ogłupia i niszczy nie tylko to, co materialne, ale i to, co duchowe. Wojna to główny napęd człowieka, siła sprawcza wywołująca lawinę nieszczęść, przemoc i barbarzyństwo. W końcu wojna to czynnik odzierający nas z człowieczeństwa, wyzwalający pierwotne, najgorsze instynkty.

Książka Lagerkvista nie należy do lektur lekkich, łatwych i przyjemnych. Momentami nuży, chwilami przytłacza. Są fragmenty, które czytać można w mig, sczytując zdanie po zdaniu, słowo po słowie i litera po literze, z zachwytem przemieszanym z grozą. Jednak są w niej i fragmenty, przez które ciężko przebrnąć, przeteoretyzowane, od których wieje nudą. Książka skłania do refleksji swoją bezkompromisowością i obnażaniem ludzkiej natury, podłej, obłudnej, dwulicowej. Sprowadza wszystkich ludzi do jednej kategorii, zbrodniarzy przybierających maski, ukrywających w sobie karły. To niezwykle przygnębiające refleksje, z którymi nie chcę się godzić i którym nigdy nie przyklasnę, chcąc widzieć w ludziach dobro.

Książkę polecam, choć z zastrzeżeniem, że jest przeznaczona do czytelnika lubiącego przy lekturze dużo myśleć. Czytelnikowi lubiącemu lekturę lekkostrawną, „Karzeł” odbijał się będzie czkawką.

Link do opinii
Avatar użytkownika - Muminka789
Muminka789
Przeczytane:2000-07-04, Przeczytałam,
Inne książki autora
Kat
Pär Lagerkvist0
Okładka ksiązki - Kat

Jedna z trzech znakomitych i poruszających opowieści składających się na cykl „Zło” pióra szwedzkiego noblisty. Pisarz przenosi czytelnika...

Mariamne
Pär Lagerkvist0
Okładka ksiązki - Mariamne

Jedna z trzech znakomitych i poruszających opowieści składających się na cykl „Zło” pióra szwedzkiego noblisty. Miłość i nienawiść Heroda...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Virion. Legenda miecza. Krew
Andrzej Ziemiański ;
Virion. Legenda miecza. Krew
Kołatanie
Artur Żak
Kołatanie
W rytmie serca
Aleksandra Struska-Musiał ;
W rytmie serca
Mapa poziomów świadomości
David R. Hawkins ;
Mapa poziomów świadomości
Dom w Krokusowej Dolinie
Halina Kowalczuk ;
Dom w Krokusowej Dolinie
Ostatnia tajemnica
Anna Ziobro
Ostatnia tajemnica
Hania Baletnica na scenie
Jolanta Symonowicz, Lila Symonowicz
Hania Baletnica na scenie
Lew
Conn Iggulden
Lew
Jesteś jak kwiat
Beata Bartczak
Jesteś jak kwiat
Niegasnący żar
Hannah Fielding
Niegasnący żar
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy