Księgarka z Dachau

Czy są tu fani książek z tłem historycznym? Jak już pewnie niektórzy wiedzą, uwielbiam czytać takie historie, mimo tego, że potrwają być bardzo poruszające. Jednak zawsze skrywają piękne historie i taką właśnie książką jest „Księgarka z Dachau” Shari J. Ryan. Tak więc, jeśli jesteście jej ciekawi więcej na jej temat, to zapraszam na recenzję!

Pewnego dnia Grace dowiaduje się, że otrzymała spadek po babci, o której istnieniu nie wiedziała wcześniej. Odziedziczyła księgarnię znajdującą się w miasteczku Dachau. Grace postanawia odwiedzić to miejsce. Będąc tam, przy okazji odkrywa historię młodej kobiety, która zajmowała się zwracaniem pamiątek więźniom z Dachau oraz ich rodzinom. Dowiaduje się również tego, że w czasie wojny, została ona rozdzielona ze swoją prawdziwą miłością, ale mimo wszystko nie straciła nadziei na to, że ją odnajdzie. Kiedy Grace składa w całość tę całą historię, odkrywa pewniej sekret, który odmienia także jej życie. Jak do tego doszło, że przez tyle czasu Grace nie miała pojęcia o istnieniu swojej babci? 

W książce występują dwie płaszczyzny czasowe Podczas czytania poznajemy losy Matildy, która żyła w Niemczech w 1939 roku. Czasy te opisują młodzieńczą miłość, która miała swoje miejsce w ciężkich czasach wojennych, przez co związana była z wielkim poświęceniem oraz bólem i cierpieniem. Druga płaszczyzna czasowa na miejsce w 2018 roku i opisuje losy amerykanki Grace, czyli wnuczki Matildy, która dziedziczy po niej księgarnię oraz dowiaduje się o ciężkim życiu swojej babci. Czyta ona zapiski z życia swojej babci i wraz z nią poznajemy ciekawą historię oraz przeżywamy wielkie emocje. Zawsze w takich książkach bardziej interesuje mnie ta bardziej odległa płaszczyzna czasowa i tak też było w przypadku tej książki. Lata wojenne bardziej mnie ciekawiły, jednak ze względu na szokujące momenty związane z wojną, uważam, że przeskoki do 2018 roku były w tej książce potrzebne, aby ochłonąć oraz zebrać myśli. Przeczytałam już bardzo dużo książek o tematyce wojennej i uważam, że ta jest jedną z najbardziej łamiących serce, choć była to tylko fikcja literacka mająca tło historyczne. Uważam też, że mimo wszystko była to piękna historia, pełna emocji i wzruszeń, która według mnie zakończyła się satysfakcjonująco. Nie należy ona do łatwych i wesołych, dlatego odradzam ją zbyt wrażliwym. Jednak jeśli lubicie wzruszające historie, które miały miejsce podczas Drugiej Wojny Światowej, to ta z pewnością Was zainteresuje.

„Księgarka z Dachau” jest piękną i poruszającą powieścią obyczajową z tłem historycznym, która z pewnością zostanie ze mną na długo. Podczas czytania można poznać ciekawą historię mającą miejsce w czasach wojennych i przy okazji nieźle się wzruszyć. Książka ta dla jednych może być ciekawa, dla innych łamiąca serce (lub jedno i drugie, tak ja w moim przypadku), ale mimo wszystko bardzo Wam ją polecam, bo skrywa ona naprawdę piękną i wzruszającą historię. 

Grace mieszkająca w Bostonie otrzymuje wiadomość o spadku. Podobno jej babcia, której nigdy nie widziała na oczy zostawiła pewną nieruchomość i to do wnuczki należy decyzja co z nią zrobi. Może i nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, iż owa nieruchomość znajduje się w Niemczech, a dokładniej w Dachau. Strzępki historii Matildy i Hansa tak intrygują kobietę, że postanawia wyjechać by poznać swoje korzenie...

Książek obozowych, wojennych przeczytałam już wiele i może to z tego powodu widząc słowa takie jak Auschwitz czy Dachau od razu myślę o obozach. Jednak, to nie tylko ogrodzona drutem kolczastym strefa za którą odbywały się najstraszniejsze mordy w historii świata nowożytnego. To także okolica, miasto, w którym toczyło się normalne życie. Tylko coraz częstsze całuny dymu o wstrętnym odorze świadczyły o tym, że całkiem niedaleko działo się coś strasznego. Niezwykle dobitnie obrazuje to pewien cytat:

 "-Och, myślę,że po prostu doceniamy niezwykłe chwile. To normalne, kiedy się żyje na cmentarzu." 

Historia miłości Niemki i Żyda, historia poświęcenia, igrania z przeznaczeniem i narzuconymi prawami. To też historia o poszukiwaniu swojej tożsamości, odkryciu prawdy o przodkach i tym jakie straszne rzeczy przeżyli. Otwarcie oczu na zło jakie było, jest i zapewne będzie, dookoła nas. 

Przyznaję, że miejscami coś mi zgrzytało w sensie stylistycznym, nie wiem, może to wina tłumaczenia. Drażniły mnie powtórzenia, ale pomimo tego powieść wciągnęła mnie bez reszty i mimo wcześniejszego sceptycznego nastawienia, mogę Wam ją polecić. Brakło mi też wzmianek z jakich źródeł korzystała autorka na końcu...ale to może tylko moja dociekliwość. 

Matilda i Grace. Akcja toczy się dwutorowo.
Historia Matildy rozpoczyna się w Niemczech w 1939 roku, kiedy ma 17 lat. Najlepszy przyjaciel Matildy, Hans, jest Żydem, a jego rodzina jest zmuszona do przeniesienia się do getta. Matilda postanawia ukryć Hansa na małym strychu w jej domu - nie mówiąc nic rodzicom. Ostatecznie Hans zostaje odkryty i wysyłany do Dachau. Dziewczyna opuszcza rodzinę po tragicznym wydarzeniu i przenosi się do miasta Dachau, żyjąc z nieznajomym.

Historia Grace zaczyna się w Bostonie w 2018 r., kiedy z Niemiec przychodzi list zawierający szczegóły dotyczące nieruchomości, którą odziedziczyła po kimś, o kim nigdy wcześniej nie słyszała. Otrzymała posiadłość w Dachau od swojej nieznanej babci (matka Grace była osieroconą i adoptowana w USA na początku lat 40. XX wieku).

Jej życie wywraca się do góry nogami. Bardzo podobało mi się, jak po prostu płynęła z prądem i jakby w głębi duszy czuła, że wyjazd do Niemiec jest tym, co jest jej przeznaczone. To tak, jakby miała misję do wykonania, która zaczęła się od tego, że jej matka szukała jej biologicznych rodziców, a po śmierci nie mogła już jej dokończyć, ale Grace zrobi wszystko, co w jej mocy, aby to zrobić.

Część opowieści o Matildzie i Hansie jest bardzo poruszająca. Sposób, w jaki autorka przedstawia utratę, wydaje się tak boleśnie prawdziwy. Przedstawia fakty, ale owinęła je trochę historią miłosną - oraz przetrwania i nadziei.

Księgarka z Dachau to książka, którą trudno odłożyć na bok, gdy już się ją zacznie czytać. A po skończeniu zostaje w głowie na długo, zmusza do przemyśleń.
Smutna historia o nadziei, sile, przetrwaniu, życzliwości, stracie, odwadze, przyjaźni i miłości, która przetrwa pokolenia. Polecam!