Zbiór trzech opowiadań. Wyboru dokonał Tadeusz Gosk.
Kir Bułyczow - rosyjski historyk i pisarz fantastyki naukowej. Pracował w Instytucie Orientalistyki Radzieckiej Akademii Nauk. Jego pierwsze opowiadanie fantastyczne pod tytułem "Dinozaury nie wymarły" zostało wydane w czasopiśmie "Wokrug swieta" pod koniec 1967 roku. Pseudonim autora jest połączeniem Kir – od imienia żony, Bułyczow, od nazwiska panieńskiego matki. Jego najbardziej znane utwory to seria humorystycznych opowiadań o mieszkańcach rosyjskiego miasteczka Wielki Guslar, będącego nieco karykaturalną kopią istniejącego miasteczka Wielki Ustiug. Nawet nazwiska bohaterów zostały zaczerpnięte z książki adresowej tego miasteczka z 1907 roku. Wielki Guslar przyciąga wszelkiego rodzaju kosmitów i nadnaturalne istoty; Dzieją się w nim rzeczy będące często satyrą na życie w Związku Radzieckim. Inną znaną serią utworów Bułyczowa był cykl powieści dla dzieci i młodzieży o Alicji, dziewczynce z przyszłości. Bułyczow zajmował się również tłumaczeniem amerykańskiej science-fiction na język rosyjski, a także napisał ponad 20 scenariuszy filmowych. Laureat Nagrody Państwowej ZSRR (tzw. październikowej) w 1982 za scenariusze.
Wydawnictwo: Iskry
Data wydania: 1976 (data przybliżona)
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: b.d
Liczba stron: 314
Tytuł oryginału: Ludi kak ludi ; Čudesa v Guslâre ; Devočka s Zemli
Język oryginału: rosyjski
Tłumaczenie: Irena Lewandowska, Tadeusz Gosk i inni...
Dwie mikropowieści. Pierwsza z nich to interesujące studium wyizolowanej grupy społecznej, która w wyniku katastrofy kosmicznej znalazła się na obcej planecie...
Obcy, dysponujący potężną mocą, jest zmuszony awaryjnie lądować na Syberii. Tu czeka, aż automaty poskładają jego pojazd, leczy też rany. Jest poczatek...
Przeczytane:2023-10-22, Przeczytałam,