Miłość po polsku

Ulubiony cytat: "Choćby nie wiem, jak się ustawił, zawsze będzie miał dupę z tyłu. Przegiął z terapeutycznym podejściem do świata. Nie da się wszystkiego wybaczyć, zrozumieć. Kontenerował latami cudze brudy i przesądy, to ma. Pływa w kółko po basenie, wylewając z siebie głupoty. Też to przekręci na swoją korzyść. Powie, że wczuł się w psychikę frustrata. Hipokryta. Szpieg. Dobroczyńca. Autorytet." Str. 259

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

I tym razem Gretkowska mnie nie zawiodła! Bardzo wnikliwa analiza polskiej rzeczywistości i mentalność, genialne odnośniki do ówczesnej sytuacji politycznej, a to wszystko jakby mimochodem obok głównego bohatera. Miłosz mężczyzna, który wyemigrował do Szwecji, tam poznaje kobietę, zakochuje się, biorą ślub, mają dzieci. Miłość jednak szybko mija, pozostaje za to dużo niedomówień, pretensji i złości. Po rozwodzie wraca do Polski, wchodzi w nowy związek. Czytamy tu barwne porównania rzeczywistości Polski i Szwecji. No i dochodzimy do tytułu, czym jest i jaka jest miłość po polsku? Podszyta kompleksami, starająca się utrzymać pozory. Z jednej strony ma w pamięci mit społeczny Matki Polki i ideały katolickie, a w praktyce to brak wzajemnego szacunku, wykorzystywanie. Powieść obnaża wiele polskich przywar. Wielki ukłon w stronę autorki trzeba mieć wiele dystansu do siebie by napisać taką prozę. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna powieść M. Gretkowskiej, którą udało mi się zdobyć i przeczytać. Odważna historia, gdzie narratorem jest mężczyzna wiodący swe życie pomiędzy Polską a Szwecją. Odważne opisy erotycznych sytuacji, skomplikowane zakamarki ludzkiej duszy - jak zwykle zresztą w każdej książce u autorki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jakiś czas temu zaprzyjaźniłam się z twórczością Gretkowskiej. Trafne spostrzeżenia na temat polskiej rzeczywistości przykuwają moja uwagę.
Tym razem głównym bohaterem jest Miłosz, Polak mieszkający w Szwecji. Powieść zaczyna się od czegoś w rodzaju relacji z tego okresu. Miłosz opowiada jak układało się jego życie, jak wyglądało jego nieudane małżeństwo. W końcu poznaje kobietę, dla której decyduje się wrócić do Polski.
Narracja prowadzona jest w pierwszej osobie, stąd też patrzymy na wydarzenia oczyma Miłosza. Znamy jego uczucia, rozterki, przemyślenia. Jest człowiekiem mocno doświadczonym przez Los. Jednak stara się nie poddawać i jakoś poukładać sobie życie. Z różnym skutkiem. Sama książkę dobrze się czyta. Muszę przyznać, że wciągnęła mnie ale zakończenie pozostawia lekki niedosyt.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)