Mroczna Epoka księga I Nadejście smoków

Lekka, krótka książka fantasy dla młodzieży a jednak bardzo dobrze dopracowana z ciekawym pomysłem. Pozytywnie mnie zaskoczyła, myślałam, że będzie bardzo oklepana. Smoki, walka dobra ze złem - co nowego można tu wymyślić. Zwłaszcza, że o tej książce ani o autorce wcześniej nie słyszałam. Na wstępie mamy ładną małą mapkę. Bardzo je lubię w powieściach fantasy. Pozwalają zobaczyć dokładniej gdzie toczy się akcja. Nie jest tez jakaś wielce skomplikowana. Taka wystarczy. Wstęp o nadejściu dręczyciele jest dość średni. Historia wydaje się taka jak wiele innych. Bardziej zachęcił mnie do czytania książki narracja już na samym początku. ,,Czerń. Potem oślepiająca biel. Biel intensywna niczym rozszczepiona kość. A potem uderzył wiatr." Podobają mi się opisy a także to, że w czasie czytania poznajmy punkt widzenia różnych postaci. Zły smok powrócił ponieważ koś użył magicznej księgi. Wzbudza powszechny strach lecz tak naprawdę niczego się za bardzo o nim nie dowiadujemy. Dostrzega go syn króla, następca tronu płynący statkiem podczas nawałnicy. Ciężko mu utrzymać się na pokładzie. Okazuje się być słabym przestraszonym chłopcem w przeciwieństwie do drugiej bohaterki powieści, która będą córką kapitana została wychowana na morzu. Dzielna i odważna doskonale wie co ma począć w trudnych sytuacjach. Kiedy nad statkiem przefruwa smok, chłopak patrzy na wszystko jego oczami. Okazuje się, że jest wyjątkową osobą. Jak się potem okazuje należy do rodzaju ludzi, których przez całe życie potępiał. Uchodzi oni bowiem za cwanych oszustów wykorzystujących swoje moce do złych celów. Statek tonie, dziewczyna musi poradzić sobie ze strata najważniejszej osoby w jej życiu. Ginie bowiem jej ojciec, który nauczył ją wszystkiego. Doskonale pokazuje jednak jak jest twarda. Ratuje siebie i chłopca przy pomocy skrzyni, która okazuje się być źródłem ich wszystkich problemów. Edmund i Elspeth chcą wrócić do domu jednak czeka ich inne niebezpieczne zadanie. Magiczny miecz wybrał sobie właścicielkę. Dwójka dzieci dostała po darze, który uważają za przekleństwo. Muszą nauczyć się nad nim panować. Wykorzystywać w słusznych celach. A także pogodzić się z losem, że już się od tego nie uwolnią. Towarzyszy im najpierw Aagard następnie Cluaran, lecz nie odgrywają oni aż tak znaczącej roli mimo iż są dorosłymi, dzielnymi mężczyznami. Można powiedzieć, że pełnią bardziej rolą przewodników. Gdyż z wieloma trudnościami dzieci muszą zmierzyć się same. Dużo walk, trudnych decyzji, magii. Przygód naprawdę wiele jak na taką cienką książeczkę. Nie można więc narzekać na brak akcji i nudę. Ciągłe tajemnice, które wciągają nas w wir przygody. Chłopak wydaje się być czasem irytujący zwłaszcza kiedy dziewczyna prześciga go we wszystkim ale z biegiem przygody staje się coraz bardziej mężny. Samo zakończenie książki po prostu pobiło wszystko. Edmund przestaje być taką ciamajdą, mimo strachu biegnie na pomoc swojej przyjaciółce. Najbardziej podoba mi się kiedy zaczyna świadomie i pewnie wykorzystywać swoje zdolności. Dowiadujemy się kim jest zły Orgrim. Końcowe starcie naprawdę mi się podobało. Jak na książkę dla młodzieży tym bardziej pięknie. Po czymś takim ma się od razu ochotę sięgnąć po kolejną część. Jedynym minusem jaki bym dała tej książce to brak smoków. Szukałam czegoś lekkiego o smokach, bo bardzo się stęskniłam za tymi majestatycznymi stworzeniami w literaturze fantasy. Książkę wzięłam się prawdę powiedziawszy tylko ze względu na tytuł. W ,,Nadejściu smoków" jest jeden smok pojawiający się na chwilą na początku i pod koniec i jest postacią bardzo negatywną. Ostrzeżenie dla szukających książek o tychże bestiach. Mimo tego braku książkę jak najbardziej polecam. Myślę, że więcej o Dręczycielu pojawi się w następnej części skoro stanowi on punkt kluczowy powieści. Cieszy mnie ostatnie zdanie: ,,- Nie - wyszeptał - to jeszcze nie koniec. To zaledwie początek".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)