Mroczne wersety

"Mroczne wersety" to druga książka w dorobku literackim Jana B. Bełkowskiego, a równocześnie drugi tom komedii kryminalnych z komisarzem Laskowskim. Książkę oczywiście można traktować jak powieść oddzielną, to osobna, całkowicie inna zagadka kryminalna. Osadza nas się w środowisku literackim, w środowisku kryminalnym, wśród twórców i wydawców. Sprawa kryminalna prowadzona raczej prywatnie, po cichu, dotyczy zaginięcia autorki kilku powieści kryminalnych, które raczej nie wpisywały się w kanon gatunku, a przez to średnio się sprzedawały. Poprzez to mamy szansę trochę pośmiać się z kryminałów pisanych pod jeden scenariusz, kryminałów powielanych przez autorów, który chcą pisać, ale no cóż... naprawdę nie potrafią. Bo czy faktycznie nie mamy teraz takiego napływu na naszym rynku? Oczywiście i do tego jest przeciwwaga - sama intryga opiera się na motywie znanym z innych powieści, tych cenionych i uznanych, choć tutaj nie jest on tyle oparciem, co raczej ośrodkiem zabawy - autor go nagina do swoich potrzeb, tworząc intrygę ciekawą i zaskakująco rozbudowaną. Tym jednak co muszę podkreślić najmocniej jest sam styl, w jakim powieść jest pisana, gdyż zawiera sporo wątków humorystycznych skierowanych w stronę absurdu. Tu nie ma tematów tabu (choć jest to mniej widoczne niż w tomie pierwszym ,,Krew pod kamieniem"), tu z wszystkiego można się trochę pośmiać, a równocześnie wyciągnąć na wierzch wady, jakie skrywa teraz nasze społeczeństwo. Przyjemne, kontrastowe kreacje głównej pary bohaterów, jak i nieco absurdalne, karykaturalne postacie drugoplanowe dobrze historię dopełniają, sprawiając, że jest to lektura zabawna, niebanalna i inteligentna. Dobrze się przy niej bawiłam!