Muminki zebrane. Tom II
Tove Jansson

Obie części Muminków trafią w dobre ręce!!!

Mała Mi! Ty zwyrolu!!!

Pokrowiec na imbryk, poduszka na jajka, ale ogon wiewiórki na mufkę?! Miii...

W 2 tomie brakuje Ryjka, Panny Migotki,...! Czemu?!

OMG! Jak smutno, ponuro i melancholijnie kończy się historia Muminków!

Na pewno sięgnę po inne dzieła autorki w tym Lato i Uczciwa Oszustka.

Cudowna książka! Niesamowite przygody Muminków poprawiły mi nastrój. Włóczykij i Mała Mi to moi ulubieńcy. W tej części pojawiło się też dużo nowych postaci jak: Gapsa, Wuj Truj, czy Toft.

Bajka o Muminkach zawsze wydawała mi się wesoła. Słyszałam, że książka jest bardziej mroczna i niepokojąca. Muszę przyznać, że te opinie się sprawdziły. Zbiór historii o Muminkach rozgrywa się w czytanej przeze mnie książce jesienią i zimą.
W pierwszej cześci Muminek budzi się zbyt wcześnie ze snu zimowego i zauważa, że w dolinie pojawiają się dziwne postacie. Boryka się z samotnością, ciemnością, zimnem i światem, który do tej pory był mu zupełnie nieznany. Pojawiają się bohaterowie, którzy dośc inwazyjnie wkraczają w jego życie (Paszczak, Mimbla, Mi).

W kolejnej części rodzina wypływa na wyspę, aby zamieszkać w latarni morskiej. Bardzo niepokojące są wątki drzew, które niczym we Władcy Pierścieni wyruszają w drogę po wyspie, aby uciec przed zimnem Buki. Muminki próbują zamieszkać w latarni i oswoić sobie wyspę. Nie jest to łatwe ani przyjemne zadanie. Ciągle coś dzieje się nie po ich planie. Nie mogą zapalić latarni, znajdują cmentarz ptaków, woda niszczy ich ogródek. Same Muminki tęsknią za domem i za swoim dawnym życiem. A Tatuś Muminka sfrustrowany próbuje wszystkiemu zaradzić. W końcu decydują się na powrót.
W tym czasie w kolejnej części dowiadujemy się, że pod ich nieobecność w domku w Dolinie Muminków zamieszkał Homek Toft, Paszczak, Filifionka, Wuj Truj i poniekąd Włóczykij. Wszyscy nieświadomie starają się stworzyć rodzinę, jaką była rodzina Muminków. Jednak nie zawsze im to wychodzi. W końcu rozchodzą się w swoje strony oza Toftem, który na koniec wita Muminki wracające z podróży.
Książka przesiąknięta jest mrocznymi wizjami Tofta, zimnem Buki, niepokojem Filifionki, wizjami Muminka - czuć chłód, ale i zarazem przyciąganie. Zdecydowanie jest to historia zupełnie inna od tej, którą znałam z bajki animowanej z telewizji.