Nasze polskie wyliczanki

Wszystkie dzieci lubią zespołowe zabawy, kiedyś niemal całe dnie spędzało się na podwórkach bawiąc się w berka czy chowanego. Żeby jednak ustalić osobę rozpoczynającą taka zabawę, trzeba było użyć wyliczanki. A wybierać zawsze było z czego, a jeśli ktoś nie znal, to po prostu wymyślał ja na poczekaniu. Często wierszyki bez większego sensu, ale za to zawsze z rymem i do tego śmieszne, a o to przecież chodzi w zabawie.
"Nasze polskie rymowanki" to zbiór takich właśnie pociesznych wierszyków, którymi postanowiłam zaciekawić moje młodsze wnuki. Bardzo mi się spodobało wydanie tej książki. Bardzo kolorowa, przyciągająca wzrok folklorystyczna okładka a w środku mnóstwo bajecznych ilustracji odnoszących się do każdej z rymowanek.

"Na wysokiej górze Rosło drzewo duże, Nazywało ono się Aplipaplibliteblau. Kto tego nie wymówi, Ten nie będzie grał."
Tej wyliczanki dawno temu temu nauczyła mnie moja mama, a sama pamiętała ja ze swojego dzieciństwa. Wychodzi więc na to, że te wierszyki są ponadczasowe i nigdy nie wyjdą z obiegu, zawsze będą na czasie. W tej książce zebrano całkiem spory zestaw różnego rodzaju rymowanych wyliczanek, które i teraz dzieci chętnie recytują.
Nie ma żadnego sensu zastanawiać się nad ich poprawnością czy też gramatyką, ważne jest tylko to, żeby zachować odpowiedni rym i ciekawe brzmienie. A im śmieszniej tym lepiej.
Spotkałam się z zarzutem sąsiadki, że to głupie wiersze i zupełnie niepotrzebne, lecz myślę, że dzieci nie zwracają na to uwagi. Dorośli często próbują tworzyć jakieś bzdurne zasady, według jakich mają bawić się dzieci, a dzieci całkiem inaczej interpretują różne sformułowania i nie uważają wszystkiego za złe czy niestosowne. Po prostu bawią się słowami.

"Pan Hilary, wielki pan,
Kupił sobie fortepian,
Lecz nie umiał na nim grać,
Zgasił światło, poszedł spać."
Takie proste i krótkie wierszyki pozwalają na szybkie ich zapamiętywanie, co sprzyja treningowi pamięci. Najlepiej wypowiadać je dzieląc na sylaby (jak przy wyliczaniu do gry), wskazując inna osobę do każdej sylaby. Na kogo padnie ostatnia - ten wychodzi z gry lub ja rozpoczyna, w zależności od ustalonych reguł.

Mnie przypomniały się czasy dziecięcych zabaw i bardzo dobrze mi się je wspominało.
Polecam i Wam lekturę tej książeczki.