Odwrócony świat

Od jakiegoś czasu częściej nawiedzam naszą bibliotekę miejską. Można powiedzieć, że na nowo odkrywam, że czasem można znaleźć w niej niezwykłe perełki - często praktycznie nie do kupienia, jak chociażby "Odwrócony świat" Christophera Priesta. 
 

 

 

 

 Opis fabuły:
 

Miasto przemierza zrujnowany świat po torach, które trzeba stale przed nim układać, a następnie usuwać. Jeżeli się zatrzyma, zostanie w tyle za optimum i wpadnie w miażdżące pole grawitacyjne. Brak postępu oznacza śmierć. Rządzący miastem starają się, żeby mieszkańcy nie zdawali sobie z tego sprawy. Jednak kurcząca się populacja staje się niespokojna. A przywódcy wiedzą, że miasto coraz bardziej zwalnia.

~*~

Sięgając po "Odwrócony świat" zupełnie nie wiedziałam czego mogę spodziewać się po tej książce. To było moje pierwsze spotkanie zarówno z serią "Artefakty" wydawaną przez wydawnictwo MAG, jak również z twórczością autora. 

Okazało się, że nieświadomie wkroczyłam do fascynującego i wymagającego świata, który zachwycił mnie swoją złożonością oraz pomysłem, jaki miał na niego Priest. Historia, którą autor oddał w nasze ręce na początku bardzo kojarzyła mi się z "Zabójczymi maszynami", jednak dość szybko zorientowałam się, że jest to coś nieco bardziej ambitnego i dającego do myślenia. 

Miasto, które wędruje po zniszczonym świecie dąży do tak zwanego optimum, w którym według mieszkańców miasta rzeczywistość jest bliższa tej sprzed Kryzysu. Jednak autor dzięki głównemu bohaterowi stopniowo zapoznaje nam ze światem przedstawionym w tejże powieści. Dzięki temu łatwiej jest nam przyswoić sobie realia, które rządzą rzeczywistością otaczającą bohaterów książki. 

To co znalazłam w tej niepozornej wielkości książce jest niezwykłą, aczkolwiek trudną w odbiorze opowieścią, która moim zdaniem jest wielowarstwowa. Na takim podstawowym poziomie Priest nie podejmuje wprost trudnych tematów - te docierają do nas z czasem, kiedy zaczynamy dostrzegać wielowarstwowość zawartą w "Odwróconym świecie". Największą trudność sprawiały mi techniczne opisy oraz mocno rozbudowany wstęp, przez co trudniej było mi wciągnąć się w historię opowiedzianą w powyższej powieści. Jednakże nadszedł taki moment, w którym absolutnie zakochałam się w tej książce, o której jeszcze długo będę myśleć i wyciągać wnioski. Moim zdaniem to jedna z tych powieści, które warto znać jeżeli lubi się czytać fantastykę naukową. Szkoda tylko, że jest dostępna właściwie tylko w bibliotekach. Niestety nakład się wyczerpał, nie ma jej na Legimi, a na Allegro można ją kupić za jakieś niebotyczne sumy. 

"Odwrócony świat" to jedna z tych książek, która zostaje z czytelnikiem na dłużej oraz, z której wynosi się coraz więcej z każdym kolejnym przeczytaniem. Myślę, że podczas pierwszego czytania ciężko jest wyłapać wszelakie niuanse oraz to co autor ma do powiedzenia. Muszę przyznać, że nie umiem napisać o niej więcej bez spojlerów, bo mam wrażenie, że jeśli wspomnę coś więcej, to tym samym zdradzę zbyt dużo z fabuły, przez co zniszczę komuś przyjemność z lektury. Dlatego pozwólcie, że z tym Was zostawię. 
 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W wydawnictwie MAG po ,,Uczcie wyobraźni" przyszła pora na serię ,,Artefakty". ,,Odwrócony świat" to jedna z powieści wchodzących w jej skład, choć aby wszyscy niewtajemniczeni mieli pełną świadomość to napiszę, że każda książka stanowi odrębną historię i została napisana przez innego autora. Christophera Priesta do tej pory nie znałam, więc łatwo wywnioskować, że było to moje pierwsze spotkanie z jego twórczością. Przepadam za szeroko pojętą fantastyką, dlatego bardzo chętnie sięgnęłam po tę powieść i nie żałuję wyboru. Chociaż nie jest to powieść idealna, która całkowicie by mnie oczarowała, to jednak warto się z nią zapoznać. Ruchome miasto zwane Ziemią przemierza świat po torach, które trzeba stale przebudowywać w taki sposób, aby miasto nie oddaliło się zbytnio od tak zwanego ,,optimum". Nie jest to praca łatwa, bowiem wymaga ciągłego układania i usuwania torów, a do tego jest oczywiście wymagane zaangażowanie i siła wielu mężczyzn. Jeżeli równowaga nie zostanie zachowana, miasto wpadnie w miażdżące pole grawitacyjne i jego mieszkańcy zginą. Oczywiście władze utrzymują to w ścisłej tajemnicy, aby ludzie mogli żyć spokojnie. Niestety, są i tacy, którzy zaczynają coś przeczuwać... tym bardziej, że miasto zaczyna niebezpiecznie zwalniać, a jego populacja maleje. Na szczególną uwagę zasługuje świat stworzony przez Priesta. Jest rozpatrywany w kategoriach przeszłości i przyszłości, które związane są z zaburzonymi fluktuacjami czasowymi. Na południu czas przyspiesza, na północy zwalnia. Grupa mieszkańców zwanych Badaczami Przyszłości ma możliwość opuszczania miasta i poznawania jego najbliższej okolicy, która nazywana jest właśnie przyszłością. Okazuje się, że świat poza jest na swój sposób intrygujący, ale zupełnie inny niż ten, który ludzie Ziemi znają od urodzenia. Dochodzi tam do pewnych zmian i anomalii, również w przypadku tamtejszego społeczeństwa, jednak ludzi z ruchomego miasta to nie dotyczy. Oni są jedynie obserwatorami, ale należy pamiętać o tym, że na zewnątrz nie jest bezpiecznie, bowiem żyją tam tukowie - ludzie prymitywni, którzy szykują się do ataku i napaści. Niestety nie dowiadujemy się zbyt dużo o tym, w jaki sposób miasto powstało, otrzymujemy jedynie informację, że jego funkcjonowanie opiera się o dyrektywę Destaine'a, który był jego założycielem. Jest ona w pewnym stopniu przedstawiona przez autora, ale osobiście nie czułam nagminnej potrzeby, aby się w nią zagłębiać. Chwilami odnosiłam wrażenie, że autor sam miesza się w swoich wizjach, ale takie sytuacje są możliwe tylko wtedy, kiedy zacznie się w bardzo wnikliwi sposób analizować całą powieść. Zdecydowanie nie do tego dążyłam, bowiem miałam ochotę na rozrywkę, a nie dogłębne analizy. Historię opisaną przez Priesta poznajemy z punktu widzenia Helwarda Manna, młodego chłopaka, który postanawia zostać Badaczem Przyszłości. Na jego przykładzie widzimy również po części sposób, w jaki funkcjonuje miasto, i tym razem mam na myśli nie jego przemieszczanie się, ale raczej samo społeczeństwo. Widać, że każda grupa ludzi musi mieć konkretny plan i hierarchię, która sprawia, że system działa. Nie inaczej jest w przypadku ruchomego miasta opisywanego przez Priesta. Sami bohaterowie są moim zdaniem nieco słabo wykreowani. Na pierwszy plan zdecydowanie wysuwa się pomysł na ,,odwrócony świat", a bohaterowie są tylko jego uzupełnieniem. Oczywiście koniecznym, ale zdecydowanie nie przyszło mi się z nimi zżyć w żadnym stopniu. ,,Odwrócony świat" być może nie jest książką, która wbije czytelnika w fotel i nie możemy się po niej spodziewać pędzącej akcji, ale z pewnością nie można jej zarzucić tego, że jest to historia bez wyrazu i nieciekawa. Ma w sobie kilka elementów, na które zdecydowanie warto zwrócić uwagę, a nie ukrywam, że dobrze spędziłam czas z tą powieścią. Christopher Priest stworzył dzieło, które w pewnym stopniu urzeka swoim klimatem i fabułą, a także dopracowanym językiem, który sprawia, że powieść tę czyta się szybko i przyjemnie. To książka ciekawa i interesująca, z którą naprawdę warto się zapoznać, a na drobne niedociągnięcia z łatwością można przymknąć oko. www.bookeaterreality.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zapraszam do zapoznania się z moją recenzją dostępną na moim blogu: http://magicznyswiatksiazki.pl/odwrocony-swiat-christopher-priest/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tory, tory i tory... To na nich właśnie, stale układanych przemierza miasto przez zapuszczony świat. Przed miastem tory się buduje, a za miastem usuwa. Miasto musi być w ciągłym ruchu, inaczej oznacza to dla jego mieszkańców śmierć... Mieszkańcy, których życie podporządkowane jest miastu są coraz bardziej sfrustrowani... Brzmi przerażająco, prawda?

Funkcjonowanie miasta poznajemy dzięki Helwardowi, świeżemu uczniowi cechu. To wszystko przypomina trochę średniowieczne gildie. Spowity tajemnicą przed mieszkańcami system cechów podzielony jest na różne frakcje, gdzie każda zajmuje się czymś innym, co ma znaczenie dla przetrwania miasta na kołach. W miarę rozwoju sytuacji, wraz z nowymi odkryciami Helwarda atmosfera coraz bardziej gęstnieje. A im dalej od miasta tym większe dziwy... prawa fizyki zdają się ulegać deformacji.

Co tak naprawdę dzieje się z miastem? Co z resztą świata? Czy jest szansa na wyrwanie się z błędnego koła?

Ta historia jest jak przejażdżka puszką w psychodelicznym śnie, a z każdą kolejną milą robi się coraz bardziej upiorna i mroczna. Jest w tym wszystkim coś klaustrofobicznego, poczujecie się uwięzieni w pędzącym, stalowym monstrum.

Stopniowo odkrywane szczegóły świata wykreowanego przez Priesta niezwykle pobudzają wyobraźnię. Miałam wiele wyjaśnień, co do zakończenia, ale nic mnie nie przygotowało na taką prawdę! WOW! I jakie to jest wstrząsające, aż ściska trzewia. Totalne zaskoczenie, prawda sprawiła, że poczułam się jakbym dostała obuchem w głowę. 

Skłania do refleksji nad percepcją, nad naszym postrzeganiem otaczającej nas rzeczywistości. Jak nasze życie, wychowanie ma wielki wpływ na to jak odbieramy świat. 

Polecam miłośnikom SF i nie tylko!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)