One-Punch Man tom 1. Cios pierwszy

Czytałam w tłumaczeniu grupy translacyjnej. Bardzo ciekawe spojrzenie na superbohaterów! Co mamy? Mamy patetycznie honorowych, odważnych, szarmanckich i przesadzająco dobrych herosów, którzy przed stoczeniem batalii, którą - oczywiście jakby inaczej - wygrają, wróżą przeciwnikowi sczeźnięcie bolesne, oraz wygraną swą, po czym łoją go dwoma uderzeniami i hura - bohater wygrał. Wielbić go i chwalić. Mamy też naszą postać głową, Saitamę, który... no wymyka się z ram typowego bohatera. Tak, jego siła jest niesamowita, szczerze zastanawiam się, czy uda mu się znaleźć przeciwnika, z którym walka nie byłaby jak pacniecie muchy packą. Ale nie potrzebuje on żadnych hołdów, modłów i uznania. Facet zdaje się kierować mottem "mam siłę, bo mam, korzystam z niej, ale nie robię wielkiego halo". Czy wystarczająco zachęciłam? Bo jest tego więcej, ale dopiero w kolejnym tomie ;-)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)