Pajączek z Betlejem

Marzenia, o których często myślimy czasem się spełniają, tylko nie możemy przegapić chwili umożliwiającej ich osiągnięcie. W niektórych przypadkach nowo poznane osoby lub przyjaciele mogą być w tym pomocni, tylko trzeba im o tym powiedzieć. Oczywiście są też zachcianki całkiem nierealne toteż warto na chłodno zastanowić się, co tak naprawdę potrzebujemy w życiu i skupić się na realizacji tych celów.

 
Zarys fabuły

 
W książce spotykamy Pajączka Leona, który pewnego razu, jak miał w zwyczaju wyszedł popatrzeć na gwiazdy znajdujące się nad stajenką, w której mieszkał. Bohater zdziwił się, gdy tej nocy zobaczył wielką Gwiazdę z ogonem tuż nad jego głową. Leon pomyślał, że może spełnia ona życzenia i poprosił o upragnioną żonę. Niestety nie było żadnej reakcji ze strony niespodziewanego gościa. Kolejno zapragnął wielu tłuściutkich muszek, ale i tu spotkał się z milczeniem. Po pewnej chwili zrozumiał, że Gwiazda nie jest magiczna, podziękował jej za odwiedziny i udał się na drzemkę. Obudziło go wielkie sprzątanie wykonywane przez jego współmieszkańców (inne zwierzęta), a później także dołączyli do tego sąsiedzi z innych stajenek. Wszyscy przygotowywali się do najważniejszego wydarzenia na świecie, które miało odbyć się właśnie w tym jego domu w Betlejem. Kogo poznał podczas porządków Pajączek i jak dalej potoczyła się ta znajomość? Co tak ważnego wydarzyło się w jego stajence i jak zachowywali się jego mieszkańcy oraz przybyli goście? Jaki koniec ma ta bajka? O tym w książce „Pajączek z Betlejem” autorstwa Ewy Marszałek.

 
Aspekt wychowawczy

 
Pajączek pomimo tego, iż mieszkał z innymi zwierzętami, to jednak czuł się samotny, więc nic dziwnego, że jego pierwszym życzeniem, a zarazem największym marzeniem było poznać panią Pajączkową, a dopiero później pomyślał o jedzeniu, którego również mu brakowało. W takim przypadku młody czytelnik będzie miał okazję zrozumieć, że sprawy uczuciowe są ważniejsze od tych materialnych. Kolejnym ważnym aspektem wydarzenia jest to, że początkowo Leon zaczął od razu mówić o tym czego chce, zamiast najpierw przywitać gościa, ale szczęśliwie na koniec się poprawił. To pokazuje dzieciom, jak należy zachowywać się względem gości, bowiem nie ładnie jest żądać od kogoś czegoś za darmo nie wiedząc, czy dana osoba jest w stanie to spełnić i to bez wcześniejszego zapoznania się. W książce przeczytacie jeszcze m.in. o tym, co daje wspólna praca, a także o adekwatnym uzewnętrznianiu radości z danego wydarzenia, bez patrzenia na to, co powiedzą inni z naszego środowiska. Moim zdaniem te i inne wnioski można wysnuć z tej opowieści i ewentualnie wskazać je dziecku, by mogło je w pełni zrozumieć.

 
Narodziny w Betlejem

 
Autorka za sprawą historii Pajączka Leona przedstawiła interesującą wersję narodzin Jezusa. Wydarzenie to zostało zaprezentowane z punktu widzenia głównego bohatera w dość humorystycznej odsłonie. Bajka z takim wydarzeniem może zainteresować nim dziecko i zachęcić do poznania prawdziwego biegu wydarzeń zawartego w Biblii. Tak może się wydarzyć, gdyż ten obraz jest bardziej przystępny, przyjazny i zapadający w pamięć, a coraz to nowsze pokolenia głównie bazują na kolorowych grafikach. Każdy pozytywny sposób, który skutecznie zachęci do poznania tej, ale i innych historii jest na wagę złota.

 
Podsumowanie

 
Książka moim zdaniem zainteresuje każde dziecko dzięki ciekawej przygodzie Leona, będącego niecodziennym bohaterem bajki, bowiem rzadko możemy spotkać pozytywnie przedstawione pająki. Pozycja skierowana jest do dzieci w różnym wieku, a jej przystępny język i mnogość kolorowych ilustracji jeszcze bardziej zachęcą do lektury. Na końcu znajdziecie kod QR do wspaniałego audiobooka czytanego przez Alicję Jelonek-Rogalską. Okładka przedstawiająca Leona znajdującego się nad stajenką w Betlejem zdecydowanie przykuwa wzrok potencjalnego odbiorcy. Gorąco polecam tę wartościową bajkę wszystkim dzieciom, gdyż dzięki niej poznają właściwe wzorce zachowania się w kontaktach międzyludzkich, a także być może pierwszy raz zetkną się z sympatyczną wersją narodzin Jezusa.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Stowarzyszeniu Sztukater.