Pani z bajora. Misja. Tom 1

POPKULTUROWY KOCIOŁEK: Album Misja tom 1: Pani z bajora przenosi nas do świata, w którym legenda o królu Arturze ma swoje odbicie we współczesnych realiach. Młody Pelli, niepewny siebie nastolatek, dziedziczy rodzinne zadanie – musi wyruszyć w podróż, odnaleźć magiczny miecz i upolować Ujadającą Bestię. Problem w tym, że czasy się zmieniły – magiczne jezioro zmieniło się w zanieczyszczony staw, a wróżka Nimué bardziej przypomina zmęczoną życiem ekscentryczkę niż potężną Panią Jeziora.

Mimo tych przeciwności Pelli podejmuje wyzwanie, podróżując na zabytkowym skuterze zamiast rumaka i próbując odnaleźć sens tradycji, której sam do końca nie rozumie. Wraz z towarzyszką wyrusza na wyprawę, w której nie zabraknie groteskowych sytuacji, absurdalnych przeciwników i ciepłych, refleksyjnych momentów.

Frédéric Maupomé stworzył historię, która bawi, ale jednocześnie zmusza do refleksji. Pod płaszczem komediowej narracji i pełnej przypadkowych wpadek przygody, kryje się wiele wątków społecznych i ekologicznych. Komiks porusza kwestie degradacji środowiska, kultu jednostki, kryzysu tożsamości oraz trudnych relacji rodzinnych.

Choć historia czerpie garściami z legend arturiańskich, autor nie popada w dosłowność. Znane motywy zostają odmienione, przełamane i dopasowane do współczesności. Bestia, zamiast budzić grozę, staje się pretekstem do opowiedzenia o zniszczonym świecie, a sama misja okazuje się być mniej o zabiciu potwora, a bardziej o zrozumieniu siebie.

Pelli nie jest typowym bohaterem. To chłopak nieco zagubiony, wciąż żyjący w cieniu rodzinnych oczekiwań. Jego niezdarność i brak odwagi czynią go postacią bardzo ludzką, z którą łatwo się utożsamić. Z kolei Nimué – wróżka z przeszłością – to postać pełna charyzmy, ironii i swoistej życiowej mądrości. Ich relacja, pełna zgrzytów i ciepła, stanowi oś fabularną całego albumu.

To właśnie ta dwójka – nierozgarnięty chłopak i zmęczona wróżka – udowadnia, że nawet najmniej prawdopodobne duety mogą zdziałać cuda. Ich wspólna droga to nie tylko wyprawa po bestię, ale też próba odnalezienia własnego miejsca w świecie, który coraz bardziej oddala się od legend i magii.

Oprawa graficzna autorstwa Wautera Mannaerta zasługuje na osobne uznanie. Jego kreska jest dynamiczna, pełna ekspresji i pomysłowo kadrowana. Winiety o różnej wielkości wciągają wzrok i nadają opowieści tempa, a kolory – żywe, ale nie przesycone – świetnie współgrają z emocjonalnym tonem fabuły....