Początek

Czy główny bohater cyklu, Robert Langdon, może zginąć?
Oczywiście, że nie!
Czy rozwiąże nawet najtrudniejszą zagadkę, na której opiera się fabuła powieści?
Oczywiście, że tak!

Mimo tego przekonania śledzi się jego kolejne perypetie z zapartym tchem, a całość dosłownie połyka.
Takie już są powieści Dana Browna. "Początek" to piąty tom serii, który oceniam wysoko i z wielką przyjemnością po latach wróciłam do lektury. Tym razem nasz bohater trafia do Hiszpanii. Tam nie tylko spotyka się ze swoim byłym, wybitnym studentem, który dokonał wielkiego, tajemniczego odkrycia. Langdon musi kolejny raz rozwiązywać skomplikowane zagadki, by ratować świat, a to jest nie tylko trudne, ale i niebezpieczne. Przyznam, że podczas pierwszej lektury, kilka lat temu, miałam momenty zwątpienia i nachodziły mnie myśli, że autor przesadził z rolą sztucznej inteligencji, z której uczynił jednego z ważnych bohaterów.
Można było pomyśleć, że to bajeczka, która ma ułatwić wybrnięcie z różnych fabularnych kłopotów. Dziś widzimy, że jest inaczej - rozwój Al jednych wprawia w euforię, innych zadziwia, ale też przeraża i rodzi kolejne pytania o przyszłość. Różne wątpliwości to naturalne podczas lektury, dlatego należy przeczytać całość, gdyż wiele wyjaśnia zakończenia, które jest dla mnie kluczem do zrozumienia przesłania "Początku". Bo jest to proza z przesłaniem, chociaż często nie kojarzymy z nim powieści sensacyjno-historycznych. Autor stawia tu ważkie pytanie o rolę sztucznej inteligencji w życiu ludzi. Czy będzie to początek nowej ery w dziejach ludzkości, czy początek jej zagłady? Plusem ,,Początku" - jak w przypadku innych powieści autora - są liczne konteksty kulturowe, zwłaszcza odniesienia do religii, Biblii, dzieł sztuki (np. Gaudiego i Gauguina), poezji (Blake'a), filozofii (Nietzschego).
To właśnie lubię i cenię w prozie Browna, która nie jest jedynie sensacyjną wydmuszką, lecz wymaga od autora wiedzy, przygotowania i umiejętności połączenia różnych elementów w logiczną całość. I wreszcie kluczowe pytania, które pojawiają się w ,,Początku": Skąd pochodzimy? Dokąd zmierzamy? W międzyczasie jeszcze: Kim jesteśmy? A także: Czy wolelibyśmy świat bez religii, czy bez nauki? I czy możliwe jest połączenie wiary w Boga z kultem dla najnowszych osiągnięć naukowych? W tej kwestii najlepszych odpowiedzi udziela w powieści ksiądz Bena, tylko pozornie marginalna postać. To, co mówi ten duchowny w zakończeniu, uznać można za przesłanie książki - przynajmniej dla mnie jego wypowiedzi stanowią głębokie i piękne podsumowanie. Można, oczywiście, spierać się o ocenę ,,Początku", gdyż nie ulega wątpliwości, że to proza komercyjna, ja jednak doceniam jej drugie dno i bogactwo kulturowych odniesień. I to, że - mimo sensacyjnego i lekkiego charakteru - jest to książka dająca do myślenia. Polecam szczerze !!! BEATA IGIELSKA 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)