Przyjaciele na zabój

Recenzja

„Przyjaciele na zabój”

Autor: Liz Lawson

Wydawnictwo: You & YA

„Utwierdziłam się w przekonaniu, że widziałam go tamtej nocy. Byłam przekonana, że dobrze zrobiłam, idąc na policję i dzieląc się swoją wiedzą.
A jeśli się myliłam?
A jeśli ⁃ przyjmując, opinię publiczną jak prawdę objawioną ⁃ wsadziłam za kratki niewinnego człowieka?”

„A co, jeśli… się myliłam?” To jedno pytanie wystarczy, by uruchomić lawinę emocji, podejrzeń i wątpliwości. A kiedy prawda staje się pułapką, przyjaźń może okazać się największym zagrożeniem…

To nie jest tylko książka. To emocjonalna bomba z opóźnionym zapłonem, która wybucha w Twoim sercu i głowie. Liz Lawson napisała powieść, która wbija się w pamięć, podważa wszystko, co wiesz o lojalności, winie i pamięci. To młodzieżowy thriller psychologiczny, który czyta się jednym tchem, a myśli się o nim jeszcze długo po zamknięciu ostatniej strony. To opowieść, w której zacierają się granice między winą a niewinnością, a każda decyzja bohaterów niesie za sobą trudne konsekwencje.
Książka, w której zobaczysz, jaka jest cienka granica między lojalnością a zdradą, jak łatwo zburzyć przyjaźń, gdy na szali kładzie się życie, lojalność i prawdę. Mroczne sekrety, niepewność, złamane serca i poczucie winy.

O czym jest „Przyjaciele na zabój”?

To historia trojga przyjaciół Grace, Ally i Henry’ego, których połączyło dzieciństwo i rozdarła tragedia. Kiedy Grace zeznaje przeciwko Jake’owi, bratu Henry’ego, oskarżając go o brutalne morderstwo, ich świat pęka na pół. Dwa lata później Jake wychodzi na wolność, a wspomnienia i sekrety wracają jak upiory. Czy Grace powiedziała prawdę? A może zniszczyła życie niewinnego człowieka? Czy Ally, która wierzy w niewinność Jake’a, odkryje, co naprawdę wydarzyło się tamtej nocy? A Henry, gdzie znajduje się jego lojalność: przyjaciele czy rodzina?

Co sprawia, że ta książka zachwyca? Wielowymiarowi bohaterowie Każda postać w tej historii to pełnokrwista, żywa osoba. Z ich emocjami, błędami, lękami i nadzieją. Lawson nie ocenia – ona pozwala nam wejść do ich wnętrza, zobaczyć, jak ciężar decyzji kruszy nawet najsilniejszych.

Narracja prowadzona z trzech perspektyw, Grace, Henry, Ally, trzy punkty widzenia, trzy zestawy wspomnień, trzy prawdy. Czytelnik nie tylko śledzi fabułę, ale sam czuje się jak detektyw, układając układankę, która nie chce się domknąć. Każda postać wnosi coś innego: własne wspomnienia, emocje, wątpliwości. Dzięki temu historia nie tylko zyskuje głębię, ale czytelnik czuje się, jakby sam brał udział w śledztwie.

Wciągająca fabuła i niesłabnące napięcie, autorka umiejętnie buduje atmosferę niepokoju, podsycając wątpliwości z każdą kolejną stroną.
Napięcie, które nie odpuszcza. Autorka świetnie buduje, napięcie z każdym rozdziałem rośnie poczucie, że coś się nie zgadza, że prawda może wyglądać zupełnie inaczej, niż się wydaje. Lawson z chirurgiczną precyzją dawkuje informacje, podsyca niepokój, prowadzi czytelnika przez kolejne fałszywe tropy, aż do finału, który miażdży emocjonalnie i zostawia z rozdartym sercem.
Zwroty akcji są wyważone, nie przesadzone, ale wystarczająco mocne, by podtrzymać zainteresowanie do końca.

💔 Tematy, które zostają na długo. To książka o przyjaźni, która czasami zawodzi. O pamięci, która zawodzi. O prawdzie, która nie zawsze leczy. I o odwadze tej, która ratuje innych, ale niszczy siebie. Dlaczego MUSISZ to przeczytać? Bo „Przyjaciele na zabój” to więcej niż kryminał. To lustro pokazujące, jak ulotna jest nasza pewność. To ostrzeżenie, że nawet najlepsze intencje mogą wyrządzić krzywdę. I wreszcie to przypomnienie, że czasem największym aktem odwagi jest przyznać, że… się myliliśmy. Jeśli kochasz książki, które nie tylko trzymają w napięciu, ale też dają Ci coś do myślenia, które rozrywają serce i zostawiają Cię bez tchu, to nie wahaj się ani chwili. „Przyjaciele na zabój” to historia, którą się czuje. Historia, którą się pamięta. Historia, która zostaje. Polecam. Jedna z najlepszych książek młodzieżowych tego roku. Obowiązkowa pozycja dla fanów Karen M. McManus, Holly Jackson i Courtney Summers.

Jak thriller, to jaki? 
Ja się najlepiej czuję w psychologicznych i młodzieżowych.

,,Rozumiem, dlaczego to zrobiłaś. Zaciska szczękę. - Wszyscy wtedy nawaliliśmy. Nie tylko ty. Byłem na ciebie zły. Na siebie też - krzywi się. - Na wszystko. Bardzo długo. Ale wiesz co? To w niczym nie pomogło. I chociaż powinienem był cię znienawidzić, Grace...
Nasze spojrzenia się krzyżują. Serce wali mi jak oszalałe. 
- Nie potrafiłem.
Wyciąga rękę i czule zaczesuje kosmyki włosów za moje ucho."

Po ,,Przyjaciół na zabój" autorstwa Liz Lawson sięgnęłam we współpracy barterowej z @youandyabooks. Historia ta opowiedziana jest z perspektywy trzech osób, przyjaciół których podzieliła pewna zbrodnia. 
Ally - za wszelką cenę chce udowodnić, że Jake nie zabił ich nauczycielki i niesłusznie został za ten czyn skazany. Od razu wszystkie podejrzenia padły na niego, ale dla dziewczyny ta sytuacja nie jest tak oczywista. Jako redaktorka szkolnej gazety postanawia wykorzystać to stanowisko, by zdobyć więcej informacji.
Henry - również nie wierzy w winę swojego brata. Postanawia zdobyć dowody, uwalniające go z tego zarzutu. Kieruje się nie tylko braterską miłością, ale i poczuciem winy. Ponieważ ciążą na nim nie tylko oszczerstwa kierowane w stronę jego rodziny, ale i tajemnica, z której obawia się komukolwiek zwierzyć.
Grace - to ona zeznawała przeciwko Jake'owi. Wskazała go, jako mordercę. Przyjaźniła się wtedy nie tylko z Ally, ale i z Henrym, z którym łączyło ją silne uczucie. Ich przyjaźń nie przeżyła tej próby. Jednak, kiedy Jake zostaje tymczasowo zwolniony po dwóch latach z więzienia, Grace dopadają wątpliwości. Nie jest już taka pewna tego, czy wskazała właściwego człowieka. Możliwe, że skazano przez nią niewinnego chłopaka, a prawdziwy morderca pozostaje na wolności... Bo co jeśli wskazując mordercę, sugerowała się tym, co szeptali wokół niej inni, a nie namacalnymi faktami i tym, co widziała naprawdę?

,,(...) Kim jestem, skoro potrafię zrobić coś takiego własnemu bratu? Powinienem był komuś powiedzieć, ale byłem przerażony, a wszystko tak szybko się potoczyło. Nie tylko ty nawaliłaś, Grace.
Drżą mu usta. Wyciągam rękę i gładzę go po barku, a potem głaszczę jego posiniaczony policzek. Henry zamyka oczy i kładzie głowę na moim ramieniu. Palcami przeczesuję jego włosy.
- Kocham cię - szepcę tak cicho, że nie jestem pewna, czy mnie słyszy."

Tę powieść charakteryzują sekrety, niebywałe napięcie, wartka akcja oraz małomiasteczkowy klimat. Nic nie jest tu oczywiste. Nawet jeśli wydawało mi się, że wpadłam na jakiś trop, to autorka bardzo szybko wyprowadzała mnie z błędu. Po czym okazywało się, iż stąpam po zupełnie niewłaściwej ścieżce. Nie tej, która prowadzi do prawdziwego sprawcy. Bohaterowie są bardzo różnorodni, znacznie ze sobą kontrastują, co bardzo mi się podobało. Ta powieść jest stricte młodzieżowa, co Liz Lawson oddała w całości. Biorąc pod uwagę słownictwo postaci, ich zachowanie oraz tę szkolną otoczkę. Miałam kilka takich momentów, gdzie niektóre wydarzenia w moim odczuciu były lekko wybujałe, ale nie odbiło się to w jakiejś większej mierze na moim ogólnym odbiorze tej książki. Jedna rzecz, która mnie bardzo nurtowała nie została wyjaśniona, czym się trochę czuję zawiedziona, ponieważ akurat ten mały szczegół interesował mnie najbardziej. Niemniej jednak ,,Przyjaciele na zabój" wywarli na mnie ogromne wrażenie. Od razu zostałam wciągnięta do tego świata i ciężko później było mi go opuścić. Każda zagadka zwróciła tu moją uwagę i z wielkim zaciekawienie poszukiwałam kolejnych poszlak. Jeśli chodzi o wątek romantyczny jest on nieco skomplikowany, ale subtelny. Nie zawłaszcza fabułą, co dla mnie akurat w tym przypadku było na bardzo duży plus. Zakończenie totalnie mnie zmiotło, nie spodziewałam się takiego obrotu spraw. Znakomite to było. Jeżeli macie ochotę na młodzieżowy thriller, to właśnie ten tytuł wam bardzo polecam. Ja świetnie spędziłam przy nim czas i bardzo się cieszę, że zdecydowałam się go przeczytać.