DOSKONALE NAPISANY, NIEPOKOJĄCO AKTUALNY, ODKRYTY NA NOWO KLEJNOT BRYTYJSKIEJ LITERATURY.
Zachwycająca książka, na przemian zabawna i tragiczna. (...) Zgrabnie przechodzi od skrajnej rozpaczy do starego, dobrego angielskiego stoicyzmu. Czysta magia. - Jeff Noon.
Tysiąc lat po upadku cywilizacji zachodniej pionierska ekspedycja Królewskiego Towarzystwa Abisynii bada Wyspę Brytyjską. Znajduje tam rękopis, którego autorem jest Edgar Hopkins. Ten były nauczyciel i dumny hodowca drobiu, astronom amator i członek Brytyjskiego Towarzystwa Księżycowego, spisał swoją relację w ruinach Londynu. Nadchodzący kataklizm śledzimy z perspektywy mieszkańców angielskiego miasteczka, którzy egzystencjalne zagrożenie traktują z obojętnością, apatią, ignorancją i lekceważeniem. Mistrzowsko ukazany Hopkins to nadęty nudziarz, próżny, trochę żałosny i niezamierzenie komiczny, ale wszystkie te przywary sprawiają, że jego opowieść o upadku cywilizacji jest głęboko ludzka i poruszająca, choć również pełna doskonałego angielskiego humoru. Opublikowana w 1939 roku powieść nabiera przerażająco aktualnego znaczenia, przedstawiając wypieranie niewygodnej prawdy niczym we współczesnym filmie Nie patrz w górę.
Informacje dodatkowe o Rękopis Hopkinsa:
Wydawnictwo: Rebis
Data wydania: 2024-04-09
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 384
Tytuł oryginału: The Hopkins Manuscript
Przeczytane:2024-05-05, Ocena: 5, Przeczytałam,
"Rękopis Hopkinsa" to książka napisana w 1939 roku, klasyka literatury brytyjskiej. To niesamowita i przerażająca wizja kataklizmu, który zniszczył Europę.
Tytułowy rękopis to dzieło znalezione na Wyspie Brytyjskiej, tysiąc lat po upadku cywilizacji zachodniej, przez ekspedycję Królewskiego Towarzystwa Abisynii. Praktycznie nic nie zostało po dawnej historii, kulturze. Dlatego rękopis Hopkinsa jest bardzo cenny, chociaż jego twórca został określony jako egocentryczny i ograniczony.
Pomimo tego, że tytuł ten powstał już jakiś czas temu, czyta się go bardzo dobrze. Lektura ta należy go gatunku fantastyki naukowej, więc chwilami trudniej przyswoić tekst, gdyż dotyczy astronomii. Mimo to jest bardzo ciekawy i nie sprawia większych problemów. Książka łączy komizm z tragedią. Znajdziemy tutaj sporą dawkę angielskiego humoru.
Można powiedzieć, że jest to studium zachowania ludzkiego. Widzimy jak ludzie zachowują się oczekując na katastrofę, a także już po jej wystąpieniu. Nie wiadomo czy uda się przetrwać, czy może to odliczanie do zagłady.
Tytuł ten opowiada nie tylko o życiu po kataklizmie ale również spora część tekstu dotyczy czasu przed jego nastąpieniem.
Trudno oderwać się od lektury. Ta książka po prostu ma w sobie "to coś". Napięcie jest budowane powoli, z każdą kolejną stroną dowiadujemy się więcej. Wszystko jest takie tajemnicze. Nie chciałam odkładać tej pozycji, bo potrzebowałam wiedzieć co będzie dalej.
Uważam, że jest to lektura po którą zdecydowanie warto sięgnąć. Daje do myślenia.