Serce Chopina czyli węzeł gordyjski

Jerzy Antczak kojarzony jest przede wszystkim z serialem "Noce i dnie". A sięgnął też po pióro, by napisać bohaterze innego swojego filmu, Fryderyku Chopinie. Główną bohaterką jest ukochana siostra kompozytora Ludwika Jędrzejewiczowa. Ona podjęła się zadania przewiezienia i pochowania serca brata w Warszawie. Poprzez wspomnienia Ludwiki poznajemy Fryderyka, śledzimy jego życie na emigracji. Ale też poznajemy Ludwikę, przez dziesięciolecia znaną tylko jako starsza siostra wielkiego kompozytora. Tymczasem była obdarzona talentem muzycznym, literackim, angażowała się w dzialność dobroczynną i patriotyczną. To też kobieta nieszczęśliwa w małżeństwie. Jej mąż nie lubił rodziny żony, a szczególnie Fryderyka. Więc nie popierał oddania Ludwiki sprawom brata. Był człowiekiem wykształcony i ustosunkowanie, jednak nie pomógł żonie gdy zabiegana u władz carskich o zgodę na umieszczenie serca Chopina w warszawskim kościele Św. Krzyża. 

To pełna emocji powieść, łącząca fakty historyczne z fikcją literacką. O miłości między rodzeństwem, sile rodzinnych więzi, tęsknocie, której zawsze za krótkie spotkania z rodziną nie mogły ukoić. O siostrze zdeterminowanej, by wypełnić ostatnią wolę brata. Znajdującej w sobie siłę, by walczyć z urzędniczą machiną nie tylko władz zaborczych. ale też kościoła. To książka nie tylko dla wielbicieli kompozytora i miłośników powieści historycznych. Ale dla wszystkich, którzy lubią literaturę z duszą

92/52/2025
"Serce Chopina czyli węzeł gordyjski" Jerzy Antczak AxisMundi #recenzja #współpracarecenzencka #współpracabarterowa #fryderykchopin


Walka o serce

Fryderyk Chopin, polski kompozytor i pianista, uważany za jednego z najwybitniejszych kompozytorów romantycznych, a także za jednego z najważniejszych polskich kompozytorów w historii. Był jednym z najsłynniejszych pianistów swoich czasów, często nazywany poetą fortepianu.
Elementami charakterystycznymi dla utworów Chopina są pogłębiona ekspresja oraz czerpanie z wzorców stylistycznych polskiej muzyki ludowej. 

Właśnie jemu Jerzy Antczak w swojej powieści szkatułkowej poświęca miejsce, lecz nie tylko. Osią przewodnią książki są starania siostry Fryderyka, Ludwiki, jak i bliskich mu osób, prowadzące do umieszczenia serca zmarłego Chopina w górnej nawie ołtarza kościoła św. Krzyża, czemu przeciwne są władze carskie jak i władze kościelne. Głównym wątkiem jest także wątek pisania książki o Fryderyku, złożonej ze wspomnień, anegdot, opowieści, listów, przemyśleń jego najbliższych jak i przyjaciół czy znajomych.

Książka pozwala poznać bliżej postać kompozytora, nie jest to jednak sucha biografia, pełna dat i zdarzeń. Jest to połączenie różnych historii, pełnych emocji, kolorów, dźwięków, dzięki którym postać Chopina staje się realna i namacalna. Autor pokazuje nam ból istnienia Fryderyka, jego nieustanny lęk przed śmiercią, świadomość słabego zdrowia, cierpienia, przeżycia, ból, a zarazem radość tworzenia nowych utworów, poszukiwanie tego idealnego dzieła, i związane z tym rozdarcie, prowadzące na skraj szaleństwa, jego skrajne uczucia, odsłania przed czytelnikiem jego życie prywatne ze zlepków historii, listów, słów bliskich, którzy go otaczali. Autor pokazuje, że artysta, obdarzony wielkim, wręcz niewyobrażalnym talentem, jest skazany na cierpienie, nie tylko fizyczne, jak w przypadku Fryderyka spowodowane trawiącą go chorobą, ale przede wszystkim psychiczne, bo jak tak wrażliwa dusza, osobowość może odnaleźć się w świecie, ludzkim świecie. Autor pokazuje nam, że hejt pod zasłoną krytyki istniał już wtedy, za czasów Chopina, tylko nie w formie internetu i social mediów, a gazet i pełnych jadu artykułów.

Autor przybliża nam także osobę siostry Fryderyka, Ludwiki, pokazując nam jej walkę o umieszczenie serca brata w nawie kościoła. Pokazuje nam jej rozterki, silnie targające nią emocje, ból powodowany widokiem cierpiącego, a później umierającego brata, nierówną walkę o godne uhonorowanie brata w ojczystym kraju, brak wsparcia ze strony męża i jego rodziny czy cierpienie wywoływane szkalującymi dobre imię Fryderyka i ich rodziny artykułami.

"Serce Chopina czyli węzeł gordyjski" udowadnia, że postać kompozytora jest naprawdę intrygująca, warta uwagi, i że jest bardzo bliska sercu autora. Przeprowadzone badania, lata, które im poświęcił ukazują fascynację pana Jerzego postacią Fryderyka Chopina. W końcu jest to ważna osobistość w dziejach polskiej muzyki, jak pisał Norwid: "Rodem Warszawianin, sercem Polak, a talentem świata obywatel(...)" myślę więc, że warto poznać go bliżej. Polecam Wam lekturę książki, w siedmiu częściach spisanej przystępnym językiem naprawdę można się zanurzyć i dać się porwać losom Fryderyka Chopina i jego bliskim.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Axis Mundi.