Służąca
Weronika Wierzchowska

Zemsta najlepiej smakuje na zimno. Ale czy może „na zimno" mścić się kobieta, która straciła wszystko? Pracując w jednym ze szlacheckich dworków, marzyła o wielkiej miłości, awansie społecznym i wychowywaniu dziecka z mężczyzną, którego kochała. Dostała niesprawiedliwy wyrok – wiele lat Sybiru. Sybiru, z którego się nie wraca. W swojej powieści Służąca Weronika Wierzchowska oddaje głos prawdziwej kobiecie, jednak jej losy literacko przetwarza i ubarwia, czyniąc jeszcze bardziej dramatycznymi. Fabuła jest bardzo absorbująca, choć można byłoby uznać, że została ułożona z elementów, które doskonale znamy. Młoda, naiwna dziewczyna i zepsuty zamożny mężczyzna. Marzenie o szczęściu, które ostatecznie zmienia się w pragnienie zemsty. Autorce udaje się połączyć poszczególne elementy tak, że unika literackiego schematu czy sztampy. Nie bez znaczenia są też interesujące realia, w których rozgrywa się akcja. Codzienność szlacheckiego dworku pod koniec XIX wieku okazuje się autentycznie fascynująca. Wierzchowska sprawnie ukazuje przepaść między życiem szlachty – nawet stopniowo ubożejącej – oraz służby, niemal pozbawionej praw, wykonującej swoje obowiązki niezależnie od pory dnia czy nocy. Oczywiście, dla chłopki służba we dworze staje się szansą na zmianę losu. Nie musi już martwić się o wikt i opierunek, ma dach nad głową. Trudno jednak przypuszczać ...
(czytaj dalej)