Sourland
Joyce Carol Oates

Recenzję zatytułowałam porzekadłem angielskim, bo i tytuł jest angielski. A porzekadło pasuje. To niesamowite opowiadania o życiu, w którym to co dobre zostaje przerwane, w którym pojawia się zło. Opowiadania są mocne i każde zostaje w pamięci. Ich wspólnym mianownikiem jest zło, które tkwi w człowieku oraz w świecie, zło przeciwne światu ugładzonemu przez pieniądz, wykształcenie. Tak jakby pewne kręgi nie chciały widzieć nieszczęścia innych. Mamy takie dwa opowiadania. Jedno o wdowie po profesorze, która idzie do sądu po akt zgonu, a tam zostaje przeszukana i obdarta z tego, czym żyła. Symbolizują to ukradzione buty. Drugie to opowiadanie o dziewczynie, której kuzyn zostaje skazany za zabójstwo oprawcy ciotki. Ją z kolei 'zabiera' trzecia ciotka, wykształcona, i wysłana do 'dobrej' szkoły. Tam spotyka się z niesprawiedliwością, o której myślała, że w 'tamtych' kręgach nie spotka. Generalnie bohaterki i bohaterzy opowiadań nagle tracą wszystko czym żyli. Jedna chwile, jakiś przypadkowy człowiek lub sytuacja, a wszystko runęło. I te właśnie momenty opisuje Oates w tym zbiorze. Trzeba w życiu tego doświadczyć, żeby zrozumieć jak to druzgocze. Jak w tych opowiadaniach. Tu bohaterzy tekstów przypominają właśnie takiego Toma i Jerrego, którzy spadają ze schodów z głośnym bum, bum, bum. 
Zło w tych opowiadaniach pojawia się od innych osób, jest jakby immanentną częścią natury ludzkiej. Bohaterki po prostu były od niego chronione. Ale ono jest i w tych opowiadaniach wyłazi jak zły szeląg. W ostatnim opowiadaniu bohaterka szybko to zrozumiała. I co potem? Można zaakceptować, można walczyć, albo się poddać, bo nie da się uciec od tego, co się ujawnia nieoczekiwanie. 
Na koniec  chciałam powiązać opowiadania z literaturą amerykańską. Przychodzi na myśl 'Wielki Gatsby' i 'Szkarłatna litera'. Zło jest ważnym tematem tej literatury. Wygląda na to, że twórczość Oates jest ważnym głosem w tym temacie, takim ostrym, stanowczym i wiele wnoszącym. Nie zapomnę tych poruszających opowiadań, które dostałam od blogerki Marty lata temu. Tylko, że zapomniałam nazwy jej bloga. Jeśli Marta to czyta, to niech napisze. Pozdrawiam

Ten zbiór opowiadań to przede wszystkim złe przygody przydarzające się kobiecym bohaterkom – większość z nich była konsekwencją ich własnych działań. Męska część postaci jest z kolei pełna zwierzęcych instynktów, które biorą górę nad ich człowieczeństwem.

Joyce Carol Oates to autorka horrorów i … książek dla dzieci. Laureatka wielu nagród, do niedawna koordynatorka nauki kreatywnego pisania i współredaktorka „Ontario Review”, teraz na spokojnej emeryturze, dalej owocującej dobrą literaturą. Jej osobiste przeżycia po śmierci pierwszego męża to nic innego jak „Opowieść wdowy”. W tych krótkich opowiadaniach zawartych w „Sourland” wyraźnie widać jej inspirację gotycką powieścią. Ponura narracja, tajemnica i cieknąca grozą sceneria, dziwne i wypaczone postaci – to z pewnością znajdziecie w tych miniaturach. Brutalność, strach i przejmujący smutek bohaterów poszczególnych opowiadań, mimo że niektóre wydają się dojmująco naiwne, robią swoje. Jeśli przypadła Wam do gustu literatura grozy, z melancholijną narracją, to „Sourland” i zawarte w nim krótkie opowiadania będą strzałem w dziesiątkę.

Więcej na zukoteka.pl