Tak trzymać: Niepokonani, niepokorni

Trzecia część trylogii, której akcja rozgrywa się w Gdyni. Fragment powieści: - Matka! Uspokój się, matka! - Żandarmi odsunęli Konkową i obydwaj z pobłażliwym spokojem zabierali się do ściągania futra z Łucki, kiedy ta otworzyła gwałtownie torebkę i wyjęła z niej swój nowiutki ausweis. - Proszę! - powiedziała. - Konkowa patrzyła na nią w zdumieniu. - Żandarmi niezbyt skwapliwie pochylili się nad dowodem, oświetlając go latarką. - Volksdeutsche? - zapytał jeden z nich prawie z rozczarowaniem w głosie. - Tak - powiedziała Łucka. - Przepraszam! - Żandarm oddał jej dowód, uśmiechnął się krzywo. - Musimy dbać o swoich żołnierzy na wschodzie. Tu Polacy wygrzewają się w futrach, a naszym chłopcom pośladki odmarzają na śniegu. Odeszli, przez chwilę słychać było skrzypienie śniegu pod ich butami, a potem już tylko płacz Konkowej, która obie ręce podniosła do twarzy, jakby chciała ją zakryć przed spadłym nagle na nią wstydem. - No więc już mama wie - szepnęła Łucka. Wracały do domu milcząc. Dopiero na schodach Konkowa zapytała: - Dla niego to zrobiłaś, tak? - Tak. - Ale on ci tego nie przebaczy. - Przebaczy. Polnord - Oskar", 1997

Informacje dodatkowe o Tak trzymać: Niepokonani, niepokorni:

Wydawnictwo: Oskar
Data wydania: 1997 (data przybliżona)
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 8386181303
Liczba stron: 522