Taniec z aniołem
Ake Edwardson

"Taniec z aniołem" jest tańcem osobliwym. Ake Edwardson zaczyna swoją serię kryminałów dosyć nietypowo i raczej mało zachęcająco. Skandynawski, surowy klimat wylewa się tutaj z każdej kolejnej strony, a zachowawczy, typowo męski styl narracji może odstręczyć niejednego czytelnika. Tematem przewodnim jest seria zabójstw młodych mężczyzn. Szwedzki komisarz Erik Winter łączy siły z Londyńczykiem Stevem Mcdonaldem. Razem próbują rozwikłać zagadkę brutalnych morderstw, które zahaczają o ciemną stronę półświatka porno i filmów snuff. Książka ma potencjał, wielowątkowość i niespójność akcji może jednak odpychać. W tej powieści nic nie jest oczywiste, jasne i przewidywalne. Mimo to, w miarę upływu kolejnych stron, ze zdziwieniem przyznaję, że bardzo polubiłam komisarza Erika Wintera i na pewno wrócę do kolejnych jego przygód. Szorstkość narracji i liczne niedomówienia przemówiły na korzyść twórczości Edwardsona i spowodowały, że książka ta wyróżnia się spośród morza kryminałów skandynawskich, które zalały rynek księgarski. Książka niejednokrotnie zmusza do myślenia, zastanowienia się, refleksji. Polecam wszystkim tym, którzy w literaturze (nawet tej rekreacyjnej) nie lubią sztampy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W Londynie zostaje znalezione cało młodego Szweda. Ślady krwi wskazują, że w hotelowym pokoju odbył się makabryczny taniec śmierci. A morderca wszystko nagrywał. W taki sam sposób zamordowany został młody Anglik, którego ciało zostało znalezione w Göteborgu. W obydwu miastach rozpoczynają się równoległe śledztwa, a detektywi z obydwu krajów nawiązują współpracę, by znaleźć winnego, który dopuszcza się kolejnych zbrodni.

Przyznam szczerze, że mam ogromny problem z oceną tej książki. Temat jest niezwykle fascynujący i mógł być z tego kawał dobrego kryminału. Tym bardziej, że do końca nie wiadomo, kto stoi za tymi makabrycznymi zbrodniami. Niestety sposób pisania autora nie przypadł mi do gustu. Miałam wrażenie, że nic się nie dzieje. Brakło mi profilu psychologicznego drugiego z morderców oraz powodów, dla których dopuścił się tego czynu. Bardzo męczyło mnie czytanie tej pozycji i z wielkim trudem dotrwałam do końca. Kiedyś może dam ponownie szansę Edwardsonowi, ale na razie muszę odpocząć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To moja pierwsza przeczytana książka tego szwedzkiego pisarza i na pewno nie ostatnia. Książkę pomimo 400 stron przeczytałam jednym tchem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lubię skandynawskich pisarzy, ale z tą książką okropnie się męczyłam. Podpisuję się obiema rękami pod większością opinii. Nie byłam w stanie przebrnąć do końca i doczytać. Ale po jakiejś przerwie dam panu Edwardsonowi jeszcze jedną szansę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)