The Sun is Silent

On miała być jego słońcem.

Ale jego brat mu to słońce zgasił...

 

Kolejna książka, która niesie ze sobą mnóstwo emocji, potężny ich ładunek.

 

Powiem Wam, że ten romans nie jest delikatny jak ta śliczna okładka.

Wprost przeciwnie, lekkie pióro autorki przekazuje nam mnóstwo cierpienia naszych bohaterów, dramatyczne wydarzenia, które sprawiły, że nad nimi przetoczył się huragan.

 

I tu przyda się powiedzenie, że po burzy zawsze przychodzi słońce.

Nie ma sytuacji hez wyjścia.

 

Adrien i Alex są braćmi, każdy z nich jest inny.

Zawierają zakład, przez który Adrien musi nauczyć brata podrywu delikatnej, nieosiągalnej dziewczyny.

 

Jednak nie wie, że Livia to kobieta, która od pierwszego spotkania weszła mu do głowy i nie może przestać o niej myśleć.

 

Ta historia w sposób dość brutalny pokazuje, jak przewrotny jest los.

Jak jedna zła decyzja może nam zmienić a nawet zniszczyć życie.

To też opowieść o drugiej szansie, której danie nie jest łatwe ale gdy się odważymy ponownie zaufać, może wyjść z tego coś pięknego.

 

Nikogo już chyba nie zdziwi, że autorka funduje bohaterom dramatyczne chwile, chociaż przyznam, że tutaj są one tak bolesne, że aż ja to czułam czytając książkę.

 

Bracia, którzy byli blisko, zostali wrogami.

Pokłócili się o kobietę.

Sprawa stara niczym świat a jednak takie jest życie, historia naszych bohaterów nie odbiega mocno od rzeczywistości dzięki czemu staje się realna i pobudza naszą wyobraźnię.

 

Livia jest grzeczna, ułożona, cicha, ufna i uległa. Niby w centrum wydarzeń a jednak pierwsze skrzypce grają bracia.

 

Obaj są silnymi charakterami, z własnymi, twardymi przekonaniami i obydwaj popełniają błędy.

I powiem Wam, że jest tutaj mocny plot twist, który sprawił, że byłam przez moment w szoku.

 

Łagodny Adrien puścił swoje hamulce a to skończyło się tragicznie.

 

Czy bracia dojdą do porozumienia?

Czy postawią kobietę ponad rodzinę?

Czy Livia będzie w stanie im wybaczyć zagrywkę, której się dopuścili?

 

Ta historia kręci się wokół słońca, które dla każdego znaczy coś innego ale niezmiennie pozostaje mądrzejsze od ludzi, bo milczy.

Słowa potrafią ranić, są zbędne.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Są takie historie, których nigdy nie ma się dosyć, ta właśnie do takich należy. Czytałam ją jeszcze na wattpadzie, a teraz już w wersji papierowej, po raz kolejny wzbudziła we mnie olbrzymie emocje, i nie dajcie się zwieść tej niewinnej okładce, bo w środku znajdziecie potężną dawkę zwrotów akcji, dramatyzmu i trudnych tematów.

Dwaj bracia, którzy wciąż ze sobą rywalizują na różnych polach. Podczas jednej partii pokera Adrien przegrywa, i musi zdradzić bratu swój patent na podryw, Alex tym samym zyskuje sposobność zbliżenia się do Livii, dziewczyny owianej tajemnicą, która uchodzi za nieosiągalną. Starszy brat nie ma jednak pojęcia, że dziewczyna o którą ma starać się młodszy, jest tą samą, która zawładnęła jego sercem i myślami. Prawda wychodzi na jaw po powrocie Adreina, a to rozpoczyna całą serię niefortunnych zdarzeń.

Jak to już w książkach autorki bywa, mamy tutaj emocjonalną bombę, a wszytko przez wprowadzenie delikatnego motywu trójkąta czy rywalizacji pomiędzy braćmi. Livia oraz Adrien, można powiedzieć zakochują się od pierwszego milczenia, kiedy spotykają się na plaży. Jednak nie dane jest mi się poznać, kolejne spotkanie przynosi więcej bólu niż ulgi, i sprawia, ze oboje zostają postawieni w bardzo niekomfortowej sytuacji. Tutaj zaczyna się pełna emocji i pasji opowieść, o dylematach, trudnych wyborach, zagubieniu zarówno w życiu jak i w emocjach, ta dójka stara się postępować tak, żeby nikogo nie ranić, a przez to najbardziej ranią siebie. Tak dochodzimy do punktu kulminacyjnego, w którym wszystko zaczyna się sypać, a my jako czytelnicy mamy ochotę kogoś zamordować i to z okrucieństwem. Jednak ta chęć mordu, z czasem zaczyna odpuszczać, gdy poznajemy kolejne szokujące fakty, których początkowo nie sposób przewidzieć.

To historia pełna trudnych tematów, z których Mistowa słynie, bohaterowie stale mają pod górkę i nic nie jest takie proste na jakie wygląda. Doszukamy się tutaj motywu zdrady, manipulacji, rywalizacji pomiędzy braćmi, emocjonalnego trójkąta, zadośćuczynienia, naprawy błędów, miłości od pierwszego wejrzenia, drugiej szansy i wielu innych, wszystkie stwarzają mocną i bardzo emocjonalną opowieść, od której nie można się oderwać, co więcej przyjemny i prosty styl pisana autorki, powoduje że przez opowieść się płynie, czas staje w miejscu, a my wracamy do rzeczywistości, dopiero gdy lektura się kończy.

Ja jestem w pełni oczarowana i zakochana w tej lekturze, to według mnie jedna z najlepszych wychodzących spod pióra autorki. Historia chwyta za serce, budzi emocje ale też i kontrowersje, ze względu na motyw trójkąta, ale też niektórym mogą się nie podobać opisane tutaj zachowania, bo co nieco może i jest podkoloryzowane czy nawet nieco bajkowe. Polubiłam głównych bohaterów, Livia posiada cechy, które ja sama posiadam, przez co wydaje mi się bardzo bliską osobą, co do barci trudno jest ich jednoznacznie określić, ze względu na to, że ich postacie zmieniają się wraz z rozwojem fabuły. Co najdziwniejsze w tym wszystkim jestem usatysfakcjonowana zakończeniem, co u Mistowej nie zdarza mi się za często.

Ja dodaję książkę do tych przeczytanych za jednym zamachem, wpisuję na listę ulubionych i z całego serca zachęcam was do poznania tej cudownej historii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

The sun is silent. A.P. Mist. 

Adrien i Alex są braćmi, ale bardzo różnymi. Adrien to ten starszy, bardziej poważny, a Alex to zabawny i rozrywkowy. Podczas jednej z imprez grają w pokera, a tam stawka jest dość nietypowa. Jeśli Alex przegra to zrezygnuje ze starania się z Livii. Jednak kiedy wygra to jego starszy brat będzie musiał mu pomóc w zdobyciu dziewczyny. 

Niestety Adrien przegrywa i musi pomóc bratu tak naprawdę w ciemno, bo nie zna tej dziewczyny, a przynajmniej tak myśli. Nie mieszka w domu rodzinnym, ale zdążył na plaży poznać zjawiskową dziewczynę. Nie spotkali się jednak już więcej. 

Alex od początku wydawał mi się dziecinny i nie myliłam się. Livia jako jedyna mu odmówiła dlatego chciał ją dla siebie. Aż dziwne, że jednak zostali parą. Na dobrą sprawę za bardzo się różnili. Wszystko mógłby się układać, ale przyjeżdża Adrien i poznaję dziewczynę brata. Od razu się rozpoznają. Teraz wszystko się komplikuje. Z jednej strony Adrien, a z drugiej chłopak Alex. 

Jeśli miałabym wybierać to w ciemno biorę Adriena. Alex był dla za dużym dzieckiem. 

Oczywiście za spokojnie nie mogło być i to z czyjej winy? Oczywiście, że namiesza Alex. Z pewnością w pewnym momencie nie będziemy darzyć go sympatią. Jednak dostał bolesną karę. Należało mu się. 

Prawda może jednak sporo namieszać.

Historia świetna, idealna na lato. Świetnie się z nią bawiłam i jestem pewna, że wam też przypadnie do gustu. Lubię pióro autorki i tutaj też miło spędziłam czas z książką.

Ocena: 4/5?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Adrien pewnego dnia na plaży spotyka cudowną dziewczynę, ma zniewalający uśmiech i te spojrzenie w oczach, którego nie da się zapomnieć. On i tak wyjeżdża na roczny kontrakt do europy i jeśli los mu pozwoli to odnajdzie tę dziewczynę po powrocie.   Jeszcze przed wyjazdem przegrał z bratem w pokera i obiecał mu, że pomoże mu w podrywaniu dziewczyny.   Alex czyli brat Adriena korzystając z rad zdobywa dziewczynę i chce ją przedstawić swojej rodzinie.   Jak zareaguje Adrien? Czy na dłuższą metę Alex da radę sam oczarowywać swoją kobietę, czy już zawsze będzie prosić brata o pomoc? I oczywiście jak zareaguje Livia na poznanie rodziny swojego chłopaka?   To już moje drugie spotkanie z twórczością autorki, więc mniej więcej wiedziałam czego mogę się spodziewać.   Pomysł na książkę jak dla mnie świetny, dwoje braci, jedna dziewczyna, zakład, dużo manipulacji i sekretów. Już samo to gwarantuje istny rollercoaster emocji podczas czytania.   Co do bohaterów może zacznijmy od postaci, którą polubiłam najbardziej, a mowa tu oczywiście o Adrienie. Chłopak marzenie, ambitny, wychowany, szarmancki, dojrzały no i przystojny. Co tu dużo mówić, chyba każdej by się spodobał. Co do Livii tu z jednej strony polubiłam ją za tą swoją wrodzoną delikatność i niewinność.Z drugiej niestety trochę drażniło mnie to, że jak tylko zaczynała się denerwować to zaraz mdlała, nie będę ukrywać, że irytowało mnie to.   O Alexie to nie ma co się rozpisywać. Kto tak robi, że prosi brata o pomoc w podrywaniu dziewczyny? Owszem o radę można spytać, ale żeby odpisywał za niego na każdą wiadomość, to już przegięcie. Zgrywa takiego cwaniaka, ale gdy dochodzi co do czego, to pierwszy bierze nogi za pas.   Oczywiście postacie drugoplanowe również skradły moje serce i życzę wszystkim takich wspaniałych rodziców jakich mieli główni bohaterowie.   Autorka pokazuje nam, że nie tak łatwo jest znaleźć tę odpowiednią osobę, która zasługuje na nasze zaufanie.   Oczywiście nie chce wam zbyt dużo zdradzić żeby nie odbierać wam przyjemności z czytania tej książki.   Ja przy niej spędziłam naprawdę bardzo przyjemnie czas. Wzbudziła we mnie ogrom emocji, denerwowałam się razem z bohaterami i razem z nimi się wzruszałam.   Świetna historia do takiego pełnego zrelaksowania się i odcięcia od naszej codzienności.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)