The Tearful Girl

Moim zdaniem jest to książka dla osób bardzo wrażliwych, gdyż postacie intensywnie przeżywają tutaj wszelkie upadki, czy też tęsknoty za konkretną osobą. I to nie jest zwyczajna tęsknota, gdzie lecą łzy i żałuje się pewnych rzeczy, po czym przechodzimy do porządku dziennego. Tutaj ta rozpacz aż rozdziera serce, jakby krwawiło do najgłębszych zakamarów serca, unerwienia, gdzieś na granicy między życiem, a śmiercią. Momentami miałam wrażenie, że był to niemy krzyk, który rozlegał się tylko wewnątrz, lecz przesiąkały nim nawet ubrania, by nieść się w świat tak daleko, póki osoba, której się tyczył, nie poczuła go na sobie.

,,Nie potrafiłam wykrzesać z siebie ani jednej łzy, co nie dało mi ukojenia po tylu przepłakanych dniach, a wręcz odwrotnie - czułam, jakbym dusiła się w środku."

Podobne uczucia przeżywa on, chłopak, który czuje się oszukany przez płaczącą dziewczynę. Według niego najlepszym sposobem na pozbycie się wszystkiego jest zwyczajna ucieczka. Być może inaczej potoczyłyby się ich losy, gdyby nie inne sprawy, które często kłócą się z tym co robi i dla kogo to robi. W jej perspektywie widzimy, że robi wszystko, by tylko powrócić do chwil, kiedy w części pierwszej dzieli swój wspólny czas. Pamięta o tym żarze, który rozpala ją od wewnątrz i wie, że nie spocznie, dopóki do nie odzyska. To silniejsze od niej, jakby jedno nie mogło istnieć od drugiego, tylko głupia sytuacja poróżniła dwie dusze najboleśniej na świecie. Ma nawet plan, którym żywi się każdego dnia. Tym razem chce, żeby to jemu zaczęło zależeć. Tylko jak dokonać czegoś, przed czym on sam broni się rękami i nogami? Ale wiecie, co? Gdzieś w głębi duszy, tam gdzie ukrył uczucia dla niej i zamknął za klucz, on po pewnym czasie ciąży mu niemiłosiernie. Każdego dnia zbliża się coraz bardziej, pomimo protestów rozumu, do otworu, który na zawsze może zmienić życie ich dwojga. W końcu nie zawsze rozum musi mieć rację.
Drugi tom jest typową kontynuacją pierwszego i ma w sobie ogrom bólu, ale i zaangażowania, by robić wszystko, co tylko się, by go zgubić. Nie mam słów, by opisać jak bardzo emocje wchodzą na czytelnika, bo to raczej my sami je wchłaniamy. Dialogów jest mniejsza ilość, gdyż poznajemy ich najgłębsze myśli i pragnienia. Część druga nie istnieje bez pierwszej i odwrotnie. Niczym dwie połówki serca docenicie je tylko wtedy, kiedy przeczytacie obie. Jeżeli poszukujecie nie tylko wydarzeń, ale i głębokich przemyśleń, dojścia tam, gdzie wasze uczucia nie sięgały, to ta lektura jest do tego idealna. Uwielbiam ją, mega polecam wszystkim!

Haley Moore długo walczyła z tym uczuciem, jednak w końcu się poddała. Po prostu się zakochała, bardzo mocno, bez pamięci. Cameron stał się jej najbliższą osobą i tak miało już pozostać. Niestety pewnego dnia on niespodziewanie zniknął z jej życia, a pustka, jaka po nim została, stała się nie do zniesienia. Początkowo Haley się załamała, jednak już po chwili doszła do wniosku, że to przecież nic nie da. Pora wziąć się do roboty i zrobić wszystko, aby ich wspólna historia nie zakończyła się już teraz. Dziewczyna ma plan, jednak nie jest on bez wad. Chłopak nie chce współpracować, a ona zna swoją wartość na tyle, aby nie błagać go o powrót. Jedyne co jej zostaje, to sprawić, żeby sam do niej wrócił i właśnie to zamierza uczynić. Tylko czy jej się to uda?
Cameron czuje się zdradzony, a problemy, jakie na niego spłynęły, zaczęły go pokonywać. Podejmuje decyzje, które nie są do końca przemyślane. Poczucie kontroli nad wszystkim zaczyna mu się wymykać z rąk, a on czuje, że stracił coś najcenniejszego w swoim życiu. Czy ma rację? Jakie tajemnice wyjdą na jaw? Czy Cameron poradzi sobie z problemami? Czy Haley uda się sprawić, żeby do niej wrócił? Jak potoczy się historia tej dwójki?

Książka należy do literatury młodzieżowej i tak jak tom pierwszy, tak i drugi był czytany przez moją córkę (ma prawie 18 lat). Tym razem cała recenzja jest jej oczami.
Historia, jaką znajdziemy w książce to bezpośrednia kontynuacja tomu pierwszego. To opowieść między innymi o dorastaniu, nastoletnich problemach, braku akceptacji, ukrywaniu własnych demonów, zmianach, zemście, przyjaźni i jej różnych obliczach, a także o miłości. Według córki była naprawdę ciekawa, wciągająca i warta przeczytania. Oba tomy tworzą ciekawą, spójną całość.
Akcja sporo szybsza niż w tomie pierwszym. Książkę czytało się szybko, a podczas czytania córce towarzyszyło wiele różnych emocji.

Głównych bohaterów mamy tak samo, jak w poprzednim tomie dwoje, czyli Haley i Camerona. Oboje są postaciami ciekawymi, chociaż według córki nie idealnymi, jednak ten brak idealności sprawia, że są bardziej realistyczni. Na pewno się zmienili, w szczególności u Haley są to znaczące zmiany. Stała się bardziej pewna siebie, przestała być szarą myszką, poznała swoją wartość.

„The Tearful Girl” to według córki ciekawa propozycja z literatury młodzieżowej. Tom drugi okazał się nawet lepszy niż pierwszy. Z przyjemnością polecamy.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Emocje, emocje i jeszcze raz emocje! ,,The Tearful Girl" to znakomita, porywająca kontynuacja, którą z jednej strony chciałoby się delektować jak najdłużej, z drugiej jednak, ciekawość, jak dalej potoczą się burzliwe losy głównych bohaterów, nie pozwala nawet na najkrótszą przerwę w lekturze. Kornelia Pierz nie oszczędza ani swoich bohaterów, ani zaintrygowanych do granic czytelniczek i ponownie funduje im odurzający, emocjonalny rollercoaster, który dosłownie miażdży serca w drobny pył! Ta przeszywająca na wskroś, pozbawiająca tchu opowieść zapewni Wam wielogodzinny relaks, zapomnienie, ale i niemiłosierne tortury, od których przecież my fanki odurzających, nieobliczalnych powieści o skomplikowanych uczuciach zdążyłyśmy się już mocno uzależnić.

Filarem tej nadzwyczaj angażującej serii są świetnie skonstruowani, złożeni bohaterowie, którzy pod maskami pozorów, skutecznie skrywają swoje prawdziwe oblicze, emocje, pragnienia. Tym razem mamy możliwość dokładniejszego ich poznania, a należy również wspomnieć, iż oboje się w jakimś stopniu zmienili, choć nadal toczą okrutną walkę między wyborami serca a rozumu. Zarówno Haley, jak i Cameron, brutalnie naznaczeni piętnem przeszłości, która postanawia ich dopaść w najmniej oczekiwanym momencie, odsłaniają się stopniowo, ich ocena ewoluuje wraz z liczbą przeczytanych kartek, a oni sami z beztroskich młodych ludzi przemieniają się w mocno doświadczonych przez życie, poturbowanych młodych dorosłych...

,,The Tearful Girl" to słodko-gorzka, wartościowa historia, nieobliczalna niczym samo życie, wywołująca lawinę skrajnych emocji, momentami wyjątkowo ciężka do zaakceptowania. Gwarantuję, że opowieść Kornelii Pierz od początku zafunduje wam prawdziwy emocjonalny rollercoaster, a po jakimś czasie dosłownie zasieje w duszy niewyobrażalny zamęt! Wkroczcie na karty tej wspaniałej, przejmującej powieści i przekonajcie się sami, czy prawdziwe uczucie wygra z mrocznymi, obezwładniającymi demonami przeszłości. Polecam całym sercem!?

? RECENZJA ?

"Gdybym miał ci wymieniać powody, dla których potrzebuję cię obok, to byłaby to niekończąca się lista, bo zawsze znajduję jakiś kolejny, gdy tylko myślę o tym na nowo."

Współpraca reklamowa z @wydawnictwojaguar

Miłość spajająca dwie dusze, ma to do siebie, że nie zawsze bywa idealna. Ta łącząca Camerona i Haley, nie raz pokaże jak ciężka bywa to ścieżka. Życie to nie bajka, a każdy los, jest jak odrębny scenariusz. Zupełnie inny, poplątany, niepewny, nietuzinkowy. Nim naprawdę ruszą na przód i dadzą się porwać sile uczucia, zrobią wiele kroków wstecz. Cameron zostawiając Haley, zrobił fatalny błąd, ale każda decyzja podjęta wydawała się na tą chwilę najlepszą z możliwych. Dookoła nich nie wieje nudą, to wręcz niemożliwe. Szkoła, drużyna, zagmatwane prywatne sprawy, rozterki i wszechobecny strach, o to może się jeszcze wydarzyć. Do tego życie na świeczniku, bo rodzina Camerona, tak jak wiele innych nie jest idealna, ale wszystkie brudy zostaną wyleczone na światło dzienne. Media tylko komplikują sprawę, a ktoś z bliskiego otoczenia jest winien posłania nieprzyjemnych sekretów w świat. Nie wszystko da się wyprostować i naprawić, ale warto próbować. 

Bardzo fajna książka, dalszych losów Haley i Camerona. Między ich uczucie wkradła się zdrada, niewygodna i bolesna prawda, która nigdy miała nie ujrzeć światła dziennego. Cameron odtrącił Haley, w momencie gdy wszystko wokół niego się posypało. Posądził o coś, czego nigdy by nie zrobiła. Młodzi ludzie, których świat runął, nim tak naprawdę zaczęli żyć. Droga do wyprostowania tego, co zostało zniszczone może być skomplikowana, ale jeśli widać światełko na końcu tunelu, to warto się starać. Młodzieżówka, która nas dorosłych także może wiele nauczyć. Sprawa Camerona jest skomplikowana. Jego życie od lat owiane było wieloma tajemnicami, które ktoś wywlókł na światło dzienne, a dla wiadomości publicznej są łakomym kąskiem. Nagłośnienie, wielkie zainteresowanie, sprawiły, że on sam starał się chronić to, co najcenniejsze. Haley także nie ma lekko. Życie bohaterów jest zaskakująco nieprzewidywalne, przez różne koleje losu. Ale każde bez wyjątku nie jest, nie było i być może nie będzie idealne. Wszystko z czym przyjdzie im się zmierzyć, tylko umocni ich, sprawi, że szerzej będą patrzeć na świat, otoczenie i ludzi. Zmierzą się ze zdradą, strachem, odrzuceniem, przeszłością, kłamstwami, obłudą, bólem nie tylko fizycznym. Poznają prawdziwą miłość, przyjaźń, oddanie i troskę. Książka, którą możecie polecić swoim dorastającym nastolatkom, bo pokazuje zarówno wady jak i zalety życia. Bez ostrych scen także da się fajnie napisać książkę, o czym przyszło mi się przekonać. Z czystym sumieniem polecam.

,,kiedy jesteś pod ścianą, możesz robić rzeczy,

o które ktoś by cię nie podejrzewał"

Na nasze życie i to, w jakiej jesteśmy sytuacji wpływa wiele czynników, a jednym z nich są decyzje i wybory, jakich dokonujemy. Czy są one dobre, czy nie, okazuje się najczęściej po jakimś czasie, ale zawsze zbieramy ich konsekwencje. I w takiej sytuacji znalazła się bohaterka książki ,,The Tearful Girl", która w pierwszej odsłonie tej historii zawartej w ,,The Mysterious Hunk" popełniła kilka błędów, z których największym był ten, który doprowadził do stanu, w którym ona jest teraz.

Haley Moore już zaczynała wychodzić ze swojej skorupy i powoli nabierała pewności siebie, bo zaczęła być unoszona na skrzydłach miłości. Niestety, nie wzleciała na nich zbyt wysoko, a upadek był dla niej bolesny. To, co zrobiła w finałowych epizodach pierwszego tomu serii, było szokiem nie tylko dla Camerona Sanders i ich przyjaciół, ale dla mnie również. Kompletnie jej nie rozumiałam i nie raz mnie irytowała swoim zachowaniem. Nie będę rozpisywać się o fabule, gdyż jej wydarzenia łączą się z tym, co zaistniało w pierwszej odsłonie tej historii. Wspomnę jedynie, że teraz serce Haley jest roztrzaskane, łzom nie ma końca, a gdy już ich brakuje, dziewczyna postanawia odzyskać to, co straciła.

Pierwszy tom ,,The Mysterious Hunk" przebiegał pod hasłem ,,ucieczka", gdyż Haley wciąż unikała konfrontacji z rzeczywistością, bała się właściwie wszystkiego, a najbardziej obawiała się własnych uczuć. Była osobą, którą łatwo manipulować i przestraszyć. Motywem przewodnim ,,The Tearful Girl" jest przyjaźń, ale też różne aspekty miłości, które pokazują, jak te relacje mogą wspierać w trudnych chwilach, ale także jak mogą być źródłem konfliktów i wyzwań. Ten wątek przewija się pomiędzy innymi motywami i głównym tematem książki, jakim jest relacja między Haley i Cameron. Dziewczyna w trakcie swojej drogi do miłości odkrywa, kto jest szczery, na kim można polegać, a kto nie jest wart uwagi i nie zasługuje na głębsze więzi. 

Podobnie jak w pierwszym tomie,  poznajemy podejście i przeżycia osób w narracji pierwszoplanowej w nietypowy sposób. Punkt widzenia Haley przedstawiony jest w rozdziałach o pełnym numerze, natomiast innych osób, w rozdziałach połówkowych, czyli np. rozdział 12, a po nim następuje rozdział 12,5. Nie wszystkie mają swoje połówki, jednak  niewątpliwe jest to ciekawy zabieg, który poszerza naszą perspektywę, a to z kolei wyróżnia tę powieść na tle innych, gdyż pierwszy raz spotkałam się z taką formą. Moje zastrzeżenie dotyczy jedynie braku oznaczenia na początku połówkowych rozdziałów, kto w danym momencie przedstawia nam swoją wersję. To z pewnością zamierzony zabieg literacki, który nadaje fabule wielowymiarowości, co wzmacnia całość emocjonalnie. Jednak dla mnie nieoznaczenie narratora wprowadzało zamieszanie. Wiadomym jest, że pełne rozdziały należą do Haley, ale w przypadku połówek, nie zawsze jest to jasne. Wynika to nieraz z tekstu, ale dla mnie było to frustrujące i wybijało z rytmu czytania.

Autorka doskonale wnika  psychikę poszczególnych postaci poprzez szczegółowe, emocjonalne opisy, które pozwalają poczuć to, co czują poszczególne osoby.  Porusza w niej różne tematy, które są obecne wśród młodzieży, chociażby takie jak: rywalizacja między sobą, sympatie i antypatie, nękanie słabszych, pochopne wyciąganie wniosków i ocenianie, uzależnienia, depresja, ale też typowe zagadnienia związane z dojrzewaniem, akceptacją, także samych siebie i pierwszą miłością. Stworzyła przy tym intrygujący klimat, z delikatnym, ale wyraźnym napięciem, dzięki czemu od pierwszych stron przykuwa naszą uwagę. Stanowi to mocno wartość dodaną, gdyż nie jest to typowy romans Young Adult, lecz też obyczajowa opowieść z psychologicznym charakterem dotycząca dojrzewania, radzenia sobie ze swoimi lękami, fobiami, przyzwyczajeniami, ale też pokazuje, jak łatwo można komuś zrobić krzywdę, zbyt pochopnie go osądzając. 

Pokazuje przy tym, w jaki sposób różnice istniejące w środowisku nastoletniego grona mogą zarówno dzielić, jak i łączyć. Jest to zatem opowieść zarówno o zewnętrznych konfliktach, jak i wewnętrznych dylematach bohaterów. Zmagają się oni z typowymi problemami młodych ludzi stojącymi u progu dorosłości. Są tacy, którzy wiedzą co będą w przyszłości robić, mają swój własny scenariusz na życie, ale są też tacy, którzy poszukują celu, próbują określić siebie, wpasować się w obecne realia i określić, kim są.

To dobrze napisana powieść, w której żaden wątek nie został pominięty, więc pani Kornelia Pierz poradziła sobie z nimi rewelacyjnie. Wszystko zostało doprowadzone do końca, co świadczy o dobrym zaplanowaniu całości przez pisarkę, jak i umiejętności łączenia kilu motywów w jednej historii. To przejmująca opowieść o miłości, która daje spokój, poczucie bezpieczeństwa i wolność od traum z przeszłości, ale czasami wiedzie do nie bardzo trudna droga. Poszczególne epizody i motywy zgrabnie składają się na dylogię o charakterze młodzieżowym, której postacie i historia z pewnością będzie rezonowała z nie jedną osobą, która dojrzy w postaciach siebie i odbicie swoich problemów.

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem Jaguar

"Od kiedy boleśnie się ode mnie odsunął, ani przez moment nie opuszczał mnie cichy szept. A gdy wpadaliśmy na siebie i serwowaliśmy sobie namiastkę interakcji, ten szept zmieniał się w wyraźniejszy głos (...)
Czułam w kościach, że i tak byłam na przegranej pozycji, ale chciałam chociaż udawać, że to ja rozdawałam karty."

???

Uwielbiam takie historie, a co za tym idzie - uwielbiam  takie kontynuacje!
Kornelia Pierz łamie stereotypy i ukazuje, że druga część serii, może być tą lepszą od jej poprzedniczki ?

Bo burzliwym zakończeniu "The mystrious hunk" czas na dalsze losy bohaterów, czyli powieść "The tearful girl"!

Już od samego początku roi się tu od emocji.
Jest burzliwie, jest płaczliwie, ale w powietrzu czuć też determinację.
Wszak nikt nie jest tak zdeterminowany jak kochająca kobieta!
Dla tego jedynego, jest w stanie zrobić wszystko, mimo iż ten, niezawsze współpracuje, a wręcz jej unika i od niej stroni.

Historia Haley i Camerona zakończyła się w takim momencie, że z niecierpliwością czekałam na jej kontynuację, a ta przerosła moje najśmielsze oczekiwania. Sprawiła, że w oczach zeszkliły się łzy, a usta rozciągnęły się w uśmiechu.
Autorka dawkuje emocje, a tych jest tu ogrom.
Wyzierają z każdej ze stron, sprawiając, że nie sposób oderwać się od lektury.

Historia Haley i Camerona jest zdecydowanie tą, przy której nie da się przejść obojętnie.
Kornelia Pierz udowadnia, że raz straconego zaufania nie tak łatwo jest odbudować.
Że nieszczęścia chodzą nie tylko parami, ale całymi stadami.
Że łatwo jest kogoś ocenić i skrytykować, nie bacząc na konsekwencje.
Że przyjaźń potrafi pokonać wszelkie przeszkody.
Że o prawdziwą miłość warto walczyć, ale też dać jej czas.

Życie potrafi potwornie dokopać. O tym na własnej skórze przekonał się Cameron. Do tej pory wydawało mu się, że ma wszystko pod kontrolą. Niestety jedno niefortunne zdarzenie sprawia, że wszystko o co tak dbał i chronił przed światem, rozsypało się niczym domek z kart. Na jaw wychodzą tajemnice, które tak skrzętnie przez lata ukrywał, i o których wiedziała ta jedna, zaufana osoba - Haley.
Jest pewny, że dziewczyna go zdradziła, że to ona wyjawiła jego wszystkie sekrety.
Unika jej i trzyma ją na dystans.

Haley jest zrozpaczona. Nie wyobraża sobie codzienności bez Camerona. Zakochała się w nim, z czego zdaje sobie sprawę tuż po tym, jak zniknął z jej życia.
Robi więc wszystko, by go odzyskać.
Jednak czy jest to możliwe?
Czy chłopak będzie potrafił zaufać jej na nowo?

"The tearful girl" to powieść pełna bólu, ale także nadziei na lepsze jutro. Bohaterowie są wyraziści i widać, jak wielkie zmiany zaszły w ich zachowaniu. Są dojrzalsi, bardziej pewni siebie i stanowczy. Nie użalają się nad sobą, ale z podniesioną głową walczą nie tylko z przeciwnościami losu, ale także o siebie.
Piękna.
Emocjonalna.
Wyjątkowa.

Polecam ?