Tragedia w trzech aktach
Agata Christie

Christie zabiera nas na przyjęcie do sir Charlesa Cartwrighta. Zabawowy nastrój nie trwa jednak zbyt długo, gdyż dochodzi do morderstwa. Jest to pierwsze morderstwo z trzech, jak dowiemy się później.W tym momencie zaczyna się śledztwo Herculesa Poirot, który zaczyna je od poszukiwania poszlak prowadzących do rozwiązania zabójstwa. W takich momentach czytelnicy próbują wytypować morderce według swojej dedukcji. Przyznam się, że ja też to robię czytając każdą książkę Christie, jednak bez powodzenia.

Wytypowaniu sprawcy nie ułatwiają także dwa kolejne morderstwa, które pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. Temu właśnie zaprzecza sprytny detektyw, Hercules Poirot. Obmyśli on genialną strategię, która pozwoli mu poznać tożsamość sprawcy.

Na samym końcu wszyscy bohaterowie zostaną zebrani w jedno miejsce, tak jak ma to w zwyczaju robić Poirot przed wyjaśnieniem całej prawdy. Dowiemy się, kim był morderca i najprawdopodobniej będzie to zaskoczenie dla czytających tę książkę.

Historia sama w sobie jest świetna. Pokazuje, że dążenie do przesadnej perfekcji jest niebezpiecznym narzędziem w ludzkich rękach. Niektórzy naprawdę lubią igrać z ogniem. Książka jest godna polecenia miłośnikom kryminału, zwłaszcza tego klasycznego. Nad kunsztem literackim Agathy Christie się nie rozwodzi, gdyż po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzynią w swoim fachu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dwa przyjęcia i trzy ofiary. Klasyka gatunku i mistrzostwo pisarskie autorki. Jak to zwykle bywa, zaskakujące zakończenie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jest to druga powieść Agaty Christie którą czytałam i uważam że była świetna. Lekka, z humorem, z dramatycznym wątkiem i ciekawym zakończeniem. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Podczas przyjęcia w domu znanego aktora Charlesa Cartwrighta umiera jeden z gości - pastor Babbington. Niebawem jeden z gości tego przyjęcia organizuje bankiet u siebie. Sytuacja się powtarza, znów ktoś umiera - tylko, że tym razem jest to gospodarz. Okazuje się, że obie śmierci nie nastąpiły w sposób naturalny, a część gości uczestniczyła w obu spotkaniach. Rozwiązaniem zagadki zajmuje się Hercules Poirot, a aktor wraz z narzeczoną próbują mu pomóc. Detektyw odtwarza scenę zabójstwa i po pewnym czasie znajduje rozwiązanie zagadki, które jest niezwykle zaskakujące.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Tragedia w trzech aktach"- to klasyczny kryminał z udziałem detektywa Herkulesa Poirot, próżnego, błyskotliwego Belga. Tym razem na towarzyskim spotkaniu nagle umiera pastor- stary, miły, nieszkodliwy człowiek. Wstrząsające, ale goście skłaniają się do hipotezy, że to była śmierć z przyczyn naturalnych. Ale kolejna nagła śmierć sprawia, że sprawą interesuje się Poirot, wyrusza jak pies na polowanie, bo nuda jest straszna. Zaprzęga do pracy swoje małe (przysłowiowe niemal) szare komórki, dedukując, rekonstruując, by odkryć prawdę. Dla wielbicieli belgijskiego detektywa: zaskakująca uczta, ukazująca, że zbrodnia i psychologia często idą ręka w rękę, ludzka natura to coś pasjonującego, a kult bohatera potrafi zaślepić. ,,Zakończeniem jest śmierć"- Pisarka tutaj mnie zaskoczyła umiejscawiając akcję kryminału ok. 2000 roku p.n.e. w Egipcie. Nakreśla obraz rodziny: patriarchalnego ojca, rządzącego domostwem, trójki synów, córki- wdowy która powraca do domu, z czającym się złem.Przybycie pięknej konkubiny pana domu wywleka na światło dzienne skrywane dotąd emocje, budząc prawdziwe ja bohaterów skryte za ślepymi wrotami, które stwarzali by oszukiwać innych. Śmierć goni śmierć, otwiera się mroczna otchłań nienawiści i nieszczęścia. Jak w innych autorstwa Christie wydaje nam się, że jesteśmy na pewnym tropie zabójcy, ale niespodzianka: zostajemy zbici z tropu, dopiera na sam koniec wszystko staje się zupełnie jasne, że aż dziwimy się, że sami nie wpadliśmy na takie rozwiązanie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dawno nie czytałam nic Agathy Christie, a jej książki zawsze są dla mnie źródłem najlepszej rozrywki i lubię od czasu do czasu po nie sięgać.

"Tragedia w trzech aktach" to bardzo udany kryminał i typowy Agathy Christie. Mamy tutaj dwa morderstwa i wąskie grono podejrzanych. Na scenie pojawia się Herkules Poirot, za którym nie przepadam, ale w tej książce nie gra pierwszych skrzypiec i nie jest tak denerwujący i narcystyczny jak zwykle. Nie odgadłam kto jest mordercą, a zakończenie mnie w pełni usatysfakcjonowało. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Herkules Poriot staje przed niezwykłym dylematem. Czy to, aby on nie miał paść ofiarą morderstwa? Być może to on miał zginąć, zamiast ofiary. I chociaż pozostali świadkowie mordestwa nie mają żadnych wątpliwości, i zgadzają się z diagnozą lekarza, to jednak małe, szare komórki zaczynają pracować, i nie dają spokoju słynnemu detektywowi. Tym bardziej, że w krótkim czasie dochodzi do kolejnej, bardzo podobnej zbrodni. 

Poriot postanawia nie tracić czasu, i przystępuje do działania. Ufa w to, że uda mu się rozwiązać zagadkę, i odopowiedzieć na najważniejsze pytanie, czy to on miał zginąć?

Ciekawych zapraszam do lektury. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jak to Agatha Christie. Ciekawa zagadka i największa zabawa to samemu odkrywać, kto jest mordercą. Trochę mało Herkulesa Poirot, ale i tak na koniec zaznaczył koncertowo swoją obecność.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Co prawda zaskakujące zakończenie i ciekawa fabuła, jednak w porównaniu do pozostałych książek genialnej Agathy Christie tą oceniam tako średnią.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)