True Beauty (#7). True Beauty 7

Tak, to znowu ja i znowu będę pisać o kolejnym tomie True Beauty. Szczerze mówiąc, kiedy zaczynałam swoją przygodę z tym cyklem, nawet do głowy nie przyszło mi, że ta historia może doczekać aż siódmego tomu. Jednak absolutnie mi to nie przeszkadza, a wręcz przeciwnie – czekam na więcej. No ale, czy ta część okazała się równie dobra, co poprzednie? O tym w poniższej recenzji.

Seojun ma wiele wątpliwości co do swojego talentu oraz osiągnięcia potencjalnego sukcesu. Jugyeong namawia go jednak, by wystąpił na festiwalu muzycznym i pokazał innym, na co go stać. Chłopak szybko zyskuje uznanie i popularność, ale przysięga i sobie i Jugyeong, że nie stanie to na przeszkodzie, jeśli chodzi o rozwój ich relacji. Dziewczyna ma jednak sporo wątpliwości, z którymi nie potrafi sobie poradzić. Ponadto, do miasta wraca ktoś, kto zdecydowanie jest w stanie namieszać w ich życiu jeszcze bardziej niż popularność...

Nie zaskoczę Was stwierdzeniem, że zostałam wciągnięta w ten tom już od pierwszej strony. Zakończenie poprzedniego mnie na tyle zaciekawiło, że czułam ogromną potrzebę poznania kontynuacji (bez zaskoczeń również, ponieważ cały cykl działa dokładnie w taki sposób — zakończenie robi bum! i trzeba poznać kolejną część na już). Nie spodziewałam się jednak niespodzianki, jaką zafundowała tutaj autorka.

Postać Seojuna ewoluuje z każdym kolejnym tomem, co niesamowicie mnie cieszy. Chyba już o tym wspominałam, ale na samym początku nie wzbudzał on mojej ogromnej sympatii, a z czasem zaczęłam dostrzegać w nim naprawdę wiele zalet. Seojun jest dość wycofanym chłopakiem, który sarkazmem i ciętym językiem skutecznie odstrasza od siebie wielu ludzi, a jednak okazuje się, że posiada on również tę wrażliwszą stronę, która zdecydowanie mnie kupuje i przekonuje.

Autorka jak w każdym tomie porusza temat samoakceptacji oraz potrzeby przynależności do jakiejś grupy – w tym przypadku do tych “lepszych” czy też “ładniejszych”, bo przecież te osoby, które się nie wpisują w dany kanon, z góry skazane są na porażkę i wyśmiewanie ze strony innych. Dodatkowo wkracza tutaj relacja romantyczna, która musi mierzyć się z wieloma wątpliwościami i przede wszystkim strachem – co jeśli osoba, którą lubimy/kochamy jednak w obliczu innych “ciekawszych” rzeczy stwierdzi, że nie chce z nami być?

Siódmy tom True Beauty to kolejna świetna przygoda, po której potrzebuję więcej — tych bohaterów, tej historii i przede wszystkim tych tematów. Ogromnie cieszę się, że autorka w tak przystępny i nienachalny sposób porusza te wszystkie tematy, bo tym samym po prostu przypadnie do gustu większej grupie odbiorców.

Już nie mogę doczekać się kontynuacji i z niecierpliwością czekam na kolejne tomy, a jeśli Wy potrzebujecie wciągającej historii, to koniecznie zapoznajcie się z tym tytułem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejne tomy serii "True Beauty" to coś, na co zawsze czekam z utęsknieniem w pakiecie z przebieraniem nóżkami i zacieraniem rączek. Pamiętam, kiedy jeszcze całkiem niedawno po przeczytaniu dwóch pierwszych części cieszyłam się, że przede mną jeszcze tyle dobrego, a tu jesteśmy już na półmetku losów Jugyeong, Seojuna i Suho. Wiem, że po zakończeniu całej serii, będę do niej wracać w wolnych chwilach, bo to manhwy, które dostarczają mi mnóstwo śmiechu, są gwarantem mile spędzonego czasu i jeszcze fundują świetną, romantyczną i pełną emocji historię. 

Trochę smuteczek, że powieści graficzne wciąż bywają uznawane za coś infantylnego i z tego powodu z góry są skreślone. Dla mnie "True Beauty" było wyjściem ze strefy komfortu i właściwie pierwszym spotkaniem z koreańskim komiksem — jak ja się cieszę, że tego dokonałam, teraz by był płacz, że omija mnie coś tak fantastycznego!

Każda z tych części skupia się na problemach młodych ludzi, którzy wraz z rozwojem fabuły są starsi, bardziej doświadczeni życiowo, ale wciąż noszą w sobie lęki, kompleksy i trau*y, z którymi próbują radzić sobie na swój sposób — z lepszym i gorszym skutkiem. 

Jak zawsze zachwycam się kreską i tymi pięknymi pastelowymi barwami, które wzbogacają całą historię. I uwielbiam humor tu obecny — czasami sarkastyczny, czasami sytuacyjny, ale zawsze idealnie trafia w mój gust.

Jeśli nie znasz poprzednich tomów, a wiesz, że masz je w planach (do czego namawiam, baaaardzo bardzoooo!), to nie czytaj dalszej części recenzji, bo mogą wpaść małe spoilery — trudno ich nie popełnić biorąc pod uwagę, iż jest to kontynuacja.

Fabuła ⬇️

__

Po wyjeździe Suho Jugyeong i Seojun bardzo się zaprzyjaźnili. Spędzają ze sobą niemal każdą wolną chwilę. Rozdarci między studia a pracę, zawsze znajdą dla siebie chwilę na szybki obiad czy spacer. Ona nie potrafi przestać myśleć o tym, że prawie się pocałowali, a on nie umie już dłużej ukrywać swoich uczuć. Z entuzjazmem decydują się zostać parą. Wszystko byłoby idealnie, gdyby nie fakt, że oboje ukrywają przed sobą coś, czego bardzo się wstydzą. Kiedy Seojun staje się rozpoznawalny, kompleks Jungyong na punkcie swojego wyglądu, zduszony przez tak długi czas, zaczyna znowu dawać o sobie znać. Z kolei chłopak ukrywa przed nią pewien sekret, co w konsekwencji doprowadza do tego, że zaczynają widywać się coraz rzadziej. Co stanie się, kiedy ich tajemnice ujrzą światło dzienne? I dlaczego Suho wrócił tak nagle i dlaczego nie mówi o wszystkim swoim przyjaciołom?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jugyeong mocno zachęca Seojuna do wyjścia na scenę, aby zaśpiewał na festiwalu muzycznym. Chłopak odnosi sukces i bardzo szybko staje się celebrytą. Między tą dwójką wszystko rozwija się dobrze, są razem, Seojun twierdzi, że nic nie stanie im na przeszkodzie. Niestety Jugyeong nie jest tego taka pewna, targają nią wątpliwości i to niemałe. Tak naprawdę nadal nie do końca pokazała chłopakowi swoje prawdziwe oblicze. Na dodatek wraca ktoś, kto zacznie mocno mieszać. Kto taki? Co się stanie? Jak potoczą się losy bohaterów?

Wszystkie poprzednie tomy z serii mnie zdecydowanie się podobały. Dlatego z ciekawością, a także swoimi oczekiwaniami sięgnęłam po tom 7. Jakie mam wrażenia po przeczytaniu? Nie zawiodłam się ani troszkę, wszystko, czego w nim oczekiwałam, w nim znalazłam. Komiks okazał się po prostu tak samo świetny, jak poprzednie. Czytało się go szybko, a podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji, niektóre z nich pozostały ze mną jeszcze na długo po przeczytaniu ostatniej strony. Według mnie był mocno wciągający. Dla mnie pozycja na jedno popołudnie.
Nadal uważam, że ta seria to nie jest tylko zwykły komiks, który tylko przeczytamy, pośmiejemy się i po chwili o nim zapomnimy. Znajdziemy w nim świetną historię, która nie tylko bawi, ale również porusza wiele ważnych tematów, o których powinno się mówić jak najwięcej. Można z niego wyciągnąć wiele wniosków, co jest ogromną zaletą całej serii.
W komiksie zdecydowanie dość dużo się dzieje, a to sprawiło, że nie dało się nudzić, podczas czytania, nawet przez chwilę. Akcja była sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które mnie potrafiły zaskoczyć.

Wizualnie komiks bardzo mi się podoba. Ilustracje są po prostu świetne, śliczne, dopracowane w najmniejszych szczegółach. Przyciągają wzrok i zdecydowanie umilają nam czytanie.

„True Beauty 7” to kolejny komiks z serii, który według mnie jest naprawdę warty przeczytania. Według mnie nie tylko bawi, ale również porusza trudne tematy. Ze swojej strony z przyjemnością polecam całą serię.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W 7 tomie dzieje się! Oj, dzieje się bardzo dużo i robi się coraz bardziej emocjonująco! Związek Jugyeong przechodzi kryzys, Seojun boryka się z problemami finansowymi, a ich sekrety powoli zaczynają wychodzić na wierzch, co przeraża ich oboje. Niezmiennie jednak znajdują w sobie oparcie - uwielbiam ich razem!

W tej części następuje też pewien duży i wstrząsający powrót, bowiem między wydarzeniami z 5 a 7 tomu mija parę lat. Teraz bohaterowie mierzą się z innymi problemami i wyzwaniami, odpowiednimi do etapu, na jakim znaleźli się obecnie.

Napięcie i emocje tutaj rosną i fanom serii dostarczą z pewnością wielu wrażeń. Ja świetnie sie bawiłam przy tym tomie, a końcówka... niemal jak zawsze pozostawia taki niedosyt i pytania!!! Że wyczekiwanie na kolejny robi się dość trudne ?

To lekka i przyjemna seria, która porusza kilka większych tematów- dorastania, pasji i poszukiwania siebie, problemów szkolnych i studenckich, pierwszych miłości, przyjaźni, nawiązywania nowych relacji, problemów rodzinnych. Ale przede wszystkim pojawia się tu wątek samoakceptacji, który jest bardzo istotny, ale też bardzo powoli się rozwija. Fanom takich klimatów jak najbardziej polecam ?

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)