"Ulana" to jeden z pierwszych utworów ludowych Kraszewskiego. Powstała w 1841 roku, a wydana została w Wilnie dwa lata później. Beznadziejna miłość tytułowej bohaterki Ulany do Tadeusza staje się pretekstem do ukazania stosunków społecznych panujących na ówczesnej polskiej wsi. Warunki życia chłopów, a także przesądy szlachty, traktującej poddanych jako istoty niższego gatunku doprowadzają do tragedii - samobójczej śmierci. Opisy wsi i epizodyczne postacie chłopskie wprowadzają do powieści nowatorski walor realizmu, choć styl narracj wywodzi się z poetyki romantycznej.
Informacje dodatkowe o Ulana:
Wydawnictwo: Ossolineum Data wydania: 1996 (data przybliżona)
Kategoria: Literatura piękna ISBN:
83-905811-1-6
Liczba stron: 136
więcej
Kup książkę Ulana
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.
"Ulana" to ludowa powieść Józefa Ignacego Kraszewskiego. Miejsce wydarzeń osadzone jest we wsi na polskiej części Polesia. Właściciel terenu, mieszkający we dworze młody pan Tadeusz po poznaniu życia w wielkim mieście, gdzie po licznych swawolach doznał zawodu, osiadł w swoim dworze z zamiarem spokojnego życia. Pewnego dnia spostrzega przecudnej urody młodą kobietę Ulanę, żonę Oksenia i matkę ich dwojga małych dzieci. Pan Tadeusz Myśli początkowo, że jako wieśniaczka, dziewczyna jest prosta i nieczysta moralnie, a jego zaloty na pewno spotkają się z zadowoleniem. Myli się, bo ona wie, że romans taki nie sprowadzi niczego dobrego. "Pańska miłość zawsze się tak kończy, śmiercią, smutkiem". Jednocześnie jednak marzy o uczuciu czułym i wzniosłym, podczas gdy mąż ją jedynie bije (co dawniej na wsiach nie było niczym dziwnym). Czy Tadeuszowi uda się usidlić piękną Ulanę? Żyją we wiosce, w której ciężko cokolwiek ukryć przez sąsiadami. Ileż jednak można wzdychać? Czy taka miłość może się spełnić? I najważniejsze: Czy można odpychać od siebie miłość i związaną z nią namiętność? A z drugiej strony: Czy człowiek ma prawo do takiego szczęścia wbrew wszelkim okolicznościom kosztem innych ludzi?
Podczas obcowania z lekturą na myśl przychodziła mi piosenka, w przejmującym najlepszym według mnie wykonaniu zespołu Raz Dwa Trzy (obok Magdy Umer i Anny Szałapak):
"Oczy tej małej jak dwa błękity,
Myśli tej małej - białe zeszyty.
A on był dla niej jak młody bóg,
Żebyż on jeszcze kochać mógł"
I morał ten sam:
"Ten, kto kochać nie umie
Przegra, choć wszystko rozumie."
Bo nie wystarczy ślepo ulec miłości, choć uczucie i rozsądek nie idą w parze, to kochać trzeba mądrze. Kto jest prawdziwie przegranym - do analizy przez odbiorców. Kto chce poznać tę tajemnicę, niech przeczyta "Ulanę".
Powieść trudno się czyta, bowiem język nie jest w pełni zrozumiały, tak jak dzisiejszy. wiele jest też opisów przyrody, ale - co ważne - opis obyczajowości ówczesnego społeczeństwa wiejskiego. Powieść niesie ze sobą mądrość życiową. Jest to historia niezwykle przejmująca z dogłębnie opisanymi odczuciami bohaterów. Pięknie pokazane są poszczególne etapy trudnego do realizacji związku dwojga ludzi różniących się wszystkim, w dodatku związku mało możliwego ze względu na ich sytuację.
Nie ukrywam, że wydarzenia w "Ulanie" przybierają ostatecznie dramatyczny obrót. Tym bardziej jest to smutne, że oparte na podobnej prawdziwej historii.
Przeczytane:2014-03-21, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2014, Mam, Wyzwanie - powieści obyczajowe 2014,