Południe Stanów Zjednoczonych, początek XX wieku. Straszna, okrutna baśń o dziecku porzuconym w lesie. O grzechu, kazirodztwie, tragicznej nieuchronności losu.
Druga chronologicznie powieść w dorobku Cormaca McCarthy’ego (1968). Jej filmowa adaptacja weszła na ekrany kin w USA w 2009 (reż. Stephen Imwalle).
Ta powieść nawiązuje do tradycji literatury egzystencjalistycznej w szerokim sensie tego pojęcia – od Księgi Koheleta przez Króla Leara, aż do Obcego Alberta Camusa. Mamy tu świat pozbawiony Boga, celu i przyczynowości; świat, w którym ludzie są pół-analfabetami i istotami na półzwierzęcymi. Tę ponurą rzeczywistość autor konstruuje, nanizując na siebie motywy ciemności, ślepoty, bezimienności, choroby oraz przemocy. Przewijają się one przez całą narrację. To piekło, Hades, ziemia jałowa Eliota. Pełno tu aluzji do greckiej mitologii i chrześcijańskich wierzeń. Mimo wyrazistej warstwy realistycznej, jest to świat przynależny bezgranicznej krainie wyobraźni.
Dan Geddes, „The Satirist"
Informacje dodatkowe o W ciemność:
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2011 (data przybliżona)
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 268
Kup książkę W ciemność
Zobacz także
W ciemność - opinie o książce
Skromna chatynka na skraju lasu, gdzieś w Appalachach. To tam właśnie żyje brat z siostrą, w odosobnieniu. Obydwoje żałośnie biedni. Pewnego dnia Rinthy w tajemnicy przed bratem wyrusza w poszukiwaniu czegoś utraconego, czegoś jej odebranego. Holme, jej brat z kolei wędruje w ślad za nią.
W poszarpanych ubraniach, w obdartych butach snują się przez widmowe miasteczka niczym znękane dusze. Surowa kraina pełna zakurzonych ruin, tu i ówdzie wisielcy na drzewach. Czujecie już ten niepokój, trafiający w same trzewia?
Spotykają po drodze sporo groteskowych i życzliwych postaci. Ludzie unurzani w bagnie zgniłej moralnie egzystencji. Dziki, prymitywny świat pełen barbarzyństwa. Nie ma nadziei, nie ma światła. Bohaterowie owiani niewypowiedzianą tajemnicą, naznaczoną grzechem. Desperacko kroczą przez pustkowia, na tym ziemskim padole rozpaczy. Ciemność toczy ich serca. Po piętach depczą im trzej ponurzy jeźdźcy, obrzydliwi i podli. Kim oni są?
Jest mocno niepokojąco, melancholijnie, momentami makabrycznie. Samotność jest tu mocno odczuwalna.
Napisana szorstkim językiem, ze specyficznymi dialogami, sporo tu niedopowiedzeń. Pełno tu symboliki i biblijnych alegorii. Piękne opisy przyrody i w kontrze brutalne, niecne uczynki. Duszny klimat, w którym się grzęźnie od pierwszej strony.
Zanurzyć się w tę mroczną baśń poprzeplataną z brudnym westernem to było ciekawe doświadczenie. Pozostaje w głowie na dłużej. Moją ulubioną od Cormaca nie będzie, wciąż to "Droga" jest numerem jeden, jednak czytałam z ogromnym zainteresowaniem.
Prowadziła go zła gwiazda… Stał na rozstaju dróg, poza społeczeństwem, ponad prawem, ponad moralnością. Niekochany, niechciany. Mordował...
,,Myślisz, że nad naszą rodziną ciąży jakaś klątwa? Podniósł wzrok. Klątwa? Tak. Że niby grzechy ojców i tak dalej?" W 1980 roku trzydziestosiedmioletni...
Przeczytane:2014-02-11, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2014,