W kolorze krwi. Wieczna miłość

Historia może i typowa - mamy połowę XIX wieku w Anglii, arystokraci Westmoore giną w wypadku, dlatego starszy brat postanawia zająć się młodszą siostrą i w tym celu wyjeżdżają na wieś do majątku. A tam w okolicach dzieją się dziwne, przerażające rzeczy. W niewyjaśnionych okolicznościach giną ludzie, a ich ciała są pozbawione krwi. Zaczyna się polowanie na bestię. Lecz pewnego dnia to bestia ratuje Elizabeth. Ich znajomość w obydwu wywołuje różne uczucia, przede wszystkim zauroczenie i zafascynowanie. Ich znajomość w dość szybkim tempie nabiera rumieńców. Łączy ich nietypowa miłość. Nawet odkrycie prawdy o Rodericku Robilardzie dla Elizabeth nie jest szokiem, przyjmuje to normalnie, bo dla tej 17-letniej dziewczyny liczy się miłość. Panienka często rozmawia z kucharką Celeste, która jej tłumaczy pewne zawiłości świata i obowiązki przynależne ludziom z arystokracji: ,,Miłość to proste słowo, ale bardzo skomplikowane uczucie. Łatwo można powiedzieć, że się kogoś kocha, ale trudniej tego dowieść. Nie zawsze to, co podpowiada nam serce, jest właściwe. (...) Niektórzy ludzie nie mogą sobie na nią pozwolić. Są rzeczy ważniejsze, takie jak lojalność, honor, nazwisko. Czasem trzeba zapomnieć o miłości, aby spełniać stawiane przez nas oczekiwania. Panienka należy do wielkiego świata, ma pozycję, majątek. (...) Nazwisko, które panienka nosi, do czegoś zobowiązuje". A jak to odbiera Elizabeth, młoda, ale inteligentna i zbuntowana osóbka? Uważa, że kucharka jest zacofana jak cały świat, bo liczą się tylko koligacje, awans społeczny, pieniądze; nie ma zamiaru zaakceptować reguł rządzących jej światem. Stawia na swoim. W myślach przyzywa przystojnego wampira, rozmawia z nim i oddaje mu się. Wie, iż nie stworzy z nim rodziny, nie będzie mieć dzieci, bo Roderick jest martwy. Lecz to dla niej Roderick postanawia się zmienić - poluje na zwierzęta i pije ich krew, już nie jest bezlitosnym zabójcą, którego prowadzi instynkt. Przyzwyczaja się też do zapachu krwi ukochanej. w końcu daje jej wolność - zabiera wspomnienia i znika. Jednak ich ludzko-wampirza miłość jest na tyle silna i wieczna, że Elizabeth wciąż pamięta Rodericka i cierpi. Ale los bywa przewrotny i na balu w Londynie Elizabeth zostaje przez niego "wmanewrowana" w znajomość z odwiecznym wrogiem Rodericka - księciem Barclayem Duncanem, mistrzem perfidnych planów. Ten kierowany żądzą zemsty, chęcią odegrania się na przeciwniku postanawia się po latach odegrać i zemścić. Celem jest Elizabeth, a rykoszetem trafia to w jej brata, Lucasa. ,,Za punkt honoru postawił sobie upokorzyć ją do granic możliwości, doprowadzić ją do szaleńczego strachu, uwielbiał sprawiać jej ból. Znał jej myśli i dręczące ją obawy". Duncan sprawia, iż koszmary stają się rzeczywistością. Nadchodzi dzień ślubu... Dalej akcji nie zdradzę, a przyznam szczerze, że ten paranormal romance zaciekawił mnie. Gdy się wydaje, że akcja wkroczy na drogę marazmu, że wszyscy będą żyli w dostatku i szczęściu, następuje nagły zwrot, który burzy porządek rzeczy. Takich zwrotów jest kilka. Niektóre można przewidzieć, inne nie. Ale dzięki nim ciągle coś się dzieje, adrenalina krąży i człek jest ciekawy dalszych wydarzeń. A sporo się dzieje, także w sferze uczuć bohaterów: miłość, nienawiść, współczucie, żądza, zemsta, bunt, smutek, radość, rozpacz - to wszystko w zależności od okoliczności. Najbardziej mnie ujął język powieści - naturalnie stylizowany na dawny, sam styl łatwy i przystępny, że e-book czytał się sam. Dialogi i opisy wzajemnie się uzupełniają, ale nie przytłaczają. Bohaterowie pierwszo- i drugoplanowi są znakomicie i dość dynamicznie opisani. Czytelnik poznaje ich na wylot, także ich przeszłość i myśli. Jednym z wampirów jest Caroline, która nie przeszła pełnego cyklu, pije tylko ziółka, ma widzenia. Jest też Lucas, który dla siostry jest gotów na każde poświęcenie. I ludzie-niedźwiedzie z Billem na czele. Niby połowa XIX wieku, stylizacja językowa bardzo dobrze oddaje klimat tamtych czasów, a jednak wydaje się, że jest się w przyszłości dzięki wampirom i ich odwiecznym wrogom ludziom-niedźwiedziom. Dla mnie było to dziwne i nietypowe, ale równie przyjemne w lekturze. Taka "bajka" dla oderwania się od rzeczywistości, jednakże bardziej skierowana do nastolatków.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)