Wilkołaki z Mercy Falls. Niepokój. Tom 2

Klątwa drugiego tomu?

Och jak ja jej nie lubię, a najbardziej nie lubię, gdy dopada ona serię, która porwała moje serce.

“Niepokój”, czyli drugi tom Wilkołaków z Marce Falls autorstwa Maggie Stiefvater, opowiada historię o nowej parze, bo tak, to nadal romans, z głębokim przesłaniem i nutą wilkołaków w tle. Pierwszy tom był słodki, delikatny, niekiedy wstrząsający i nieśpieszny, mimo że bohaterów gonił czas i temperatura na dworze, Jednak był inny spokojniejszy, a zarazem pełen akcji, która porywała. Za to drugi tom, jest głębszy, opowiada o Isabel i Cole’u, którzy przyciągają się i odpychają zarazem. Oboje mają ciężką przeszłość, oboje wiele wycierpieli, jednak oboje potrzebują się bardziej niż powietrza. Sam i Grace wnosili napięcie, ale było ono inne, bardziej delikatne, bardziej zrozumiałe, bardziej prawdziwe. Za to chemia między Isabel i Cole’em jest napięta, ostra, bardzo potrzebująca tego drugiego. Ona przeżyła śmierć brata, nawet podwójnie, on przeżył śmierć przyjaciela, ale tez przeżył przedawkowanie, które prawie zniszczyło mu karierę muzyczną. Krążą koło siebie, są swoim wsparciem i są swoimi kryptonitami zarazem. 

Czy uda im się stworzyć coś prawdziwego?

Dużo w tej książce jest przemyśleń na temat uzależnienia, jednak nie jestem pewna, że nie jest ono potraktowane zbyt delikatnie, ale to moje odczucie tylko, bo wiele książek czytałam o uzależnieniach i to właśnie młodych ludzi. Może przeczytałam ich za dużo i teraz czuję się zbyt obeznana w tym temacie, jednak biorąc poprawkę, że ta książka powstała ponad 10 lat temu, może wtedy było tak poprawnie, może autorka nie chciała bardziej wnikać w uzależnienie, a może mi coś umknęło, bo nie mogłam się za bardzo wciągnąć w tę historię. 

Jestem pewna, że sięgnę po kolejny tom, już zajrzałam, o kim jest i widząc znane mi imiona, dosłownie mam ochotę wszystko rzucić i sięgnąć po “Ukojenie”. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

„Niepokój” to kontynuacja pięknej romantycznej historii z wilkołakiem w roli głównej jaką jest „Drżenie”. Maggie Stiefvater zabrała nas w urzekającą podróż gdzie pokazała, że miłość jest warta poświęceń. Pierwsza część była przyjemna i wzruszająca, wywoływała czasem lekkie drżenie serca, lecz teraz możemy odczuć wyraźny niepokój. Jest bardzo pozytywnie zaskoczona, ponieważ książka naprawdę łapie za serce i jest o niebo lepsza od poprzedniej.

Sam był wilkołakiem, podczas zimy przemieniał się w wilka i mógł już zostać nim na zawsze zachowując z człowieka tylko swoje piękne oczy, które tak urzekły Grace. Dziewczyna w dzieciństwie zaatakowana przez wilki nie przemieniła się jednak po jakimś czasie odkryła, że mogło to być skutkiem wysokiej gorączki. W ten sam sposób udaje jej się ocalić Sama.

Miłość tych dwojga jest wyjątkowa, mimo iż tak bardzo się różną. Ona roztropna i poważna z planami na przyszłość w szczegółach, on nieśmiały romantyk. Mimo to ni potrafią się rozdzielić. Na drodze ku ich szczęściu stają rodzic Grace, którzy o tej pory nie interesowali się zbytnio córką. Teraz widząc, że uczucie wiążące tych dwojga nie jest tylko nastoletnim zauroczeniem zaczynają poważnie ingerować.

Tak przedstawia się najbardziej błaha część fabuły. Liczy się jednak to, że Grece choruje, czuję się coraz gorzej, a wewnętrzny wilk woła ją o lasu. Zakochani widzą to lecz starają się przemilczeć i być ciągle szczęśliwi.

Nie wszyscy jednak znają pojęcie szczęścia. Los bywa okrutny i pięknie jest to pokazane na postawie drugoplanowych bohaterów. Pierwsza część napisana była z punktu widzenia Sama i Grace. W drugiej dochodzą także Isabel i Cole.

Tą pierwszą już znamy jako siostrę zamienionego w wilka Jacka. Na początku nie wzbudzała ona we mnie specjalnej sympatii, ale odkąd poznałam ją lepiej stała się moją ulubioną bohaterką w książce. Nie dość, że sama mocno przeżyła śmierć brata, choć nie daje tego po sobie pokazać, musi jeszcze znosić atmosfera jaka zapanowała później w jej domu rodzinnym. Kłótnie i alkohol rodziców, poczucie winy za śmierć Jacka a mimo to dziewczyna twardo stąpa po ziemi, okarmia wilki, wspiera przyjaciół, jednocześnie zachowując charakterek. Isabel wydaje się zimna i twarda jak głaz a na jej drodze staje gorący chłopak, z jeszcze trudniejszym charakterem.

Cole gwiazda rocka, uzależniony od narkotyków z silną depresją staje się nowym wilkiem. Za sobą ciągnie najlepszego przyjaciela. Wszystkie fragmenty z nim i Isabel były genialne, nie tak przesłodzone jak miłość głównych bohaterów, bardziej bolesne ale nie mniej namiętne.

Trochę lepiej poznajmy przeszłość Sama, choć wszystko było powiedziane w pierwszej części teraz mamy lepszą okazje wczuć się w jego osobę, zrozumieć jego lęki. Akcja książki toczy się powoli z dużym skupieniem na psychice bohaterów. Pozwala to mocno przeżyć ich losy.

Fajna postacią jest także Rachel, koleżanka Grece, która nie wie o istnieniu wilków. Swoimi żartami i lekkim podejściem do życia pozwala odetchnąć czytelnikowi po smutnych i przejmujących fragmentach.

Bardzo podoba mi się w książce porównanie trudnych relacji z rodzicami wśród bohaterów i pięknych relacji która panują w sforze. Choć wilki nie są prawdziwą rodziną łączy je o wiele bliższa więź. Wyczuwalna nawet gdy są ludźmi. Ciekawe jest również ukazanie różnicy między bohaterami, którzy za wszelka cenę chcą być ludźmi, a tymi, którzy zamknęli by się tylko w wilczej postaci na zawsze. Jest to ciekawy sposób zobrazowania tego jak różne charaktery radzą sobie z cierpieniem.

Książka jak najbardziej godna polecenia. Piękna opowieść nie tylko romantyczna ale także o okrucieństwie, rodzinie, śmierci i cierpieniu. Porusza także motyw sławy i wielu trudności z nią związanych.

Barwy nadają książce również fragmenty poezji i piosenki Sama. To wszystko tworzy tajemniczy i romantyczny klimat. Zakończenie sprawia, że ciężko nie sięgnąć po następy tom. Jestem bardzo ciekawa jak potoczą się dalsze losy bohaterów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Drugi tom trylogii ,,Drżenie". Pierwszy bardzo mi się spodobał i byłam niezwykle ciekawa co autorka wymyśliła dalej. Podołała? Z Samem sytuacja się już unormowała. Mogłoby być już wszystko dobrze, a tu coś dziwnego zaczyna dziać się z Grace. Dodatkowo jej rodzice za wszelką ceną chcę rozdzielić ją z ukochanym, a w stadzie pojawia się nowy wilkołak- Cole. Jakoś tak zawsze mam z książkami z tej serii, że najpierw muszę się wczytać. Później wszystko już leci z górki i wprost nie mogę się od nich oderwać. Czytanie zajęło mi chyba tylko dwa dni, które były przerywane świątecznymi przygotowaniami. Obserwujemy tu bohaterów, którzy dojrzewają. Ich miłość bardzo nieśmiało i powoli rozkwita, pojawiają się nowe trudności i problemy. Historia, która rozgrywa się w Mercy Falls jest niesamowicie ciekawa i wciągająca. Chcę jak najszybciej dowiedzieć się jak ta trylogia się skończy. Autorka utrzymała poziom z pierwszego tomu, było tak samo ciekawie. Jeśli ktoś zaczął serię i mu się spodobała to naprawdę polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Druga część wspaniałej trylogii Drżenie, równie wciągająca co pierwsza książka. Wilczy świat nigdy nie był dla mnie ciekawy, do chwili przeczytania tej historii. Mocno mnie zafascynowała i taką książkę polecam wszystkim, żądnym wzruszeń, na pewno się nie zawiodą.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

świetna książka

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Druga część trylogii Drżenie. Trzyma w napięciu... trochę bardziej smutna, bardziej wzbudzająca poczucie tęsknoty, nakłaniająca czytelnika do docenienia tego, co się posiada... ból jaki czują bohaterowie, odczuwałam także ja czytając tę książkę... wszystko co wcześniej wydawało się być skomplikowane w tej części...jest trudne jeszcze bardziej. Ale... sądzę, że warto czuć ten ból i niepokój, aby doznać ..."ukojenia" trzeciej części...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po przeczytaniu części pierwszej jeszcze w tym samym dniu sięgnęłam po "Niepokój". Byłam bardzo ciekawa jak dalej potoczą się losy wilka i normalnej (jeszcze) dziewczyny. Ta część jest tak samo dobra jak pierwsza, a nawet lepsza. Więcej się dzieje, tempo przyśpiesza, miejscami jest strasznie, ale jedno się nie zmienia - wciąga niesamowicie. Super książka, ale nie watro zaczynać od tej części, bo możecie się pogubić.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

ciekawa :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Grace i Sam muszą zmierzyć się z przeciwnościami losu. Dziwna choroba dziewczyny, nieprzychylni rodzice, nowe wilkołaki. 

Dla fanów młodzieżówek na wakacyjne popołudnie. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Druga część trylogii niczym nie zaskakuje, niestety. W opisie na okładce zawarta jest praktycznie cała treść powieści:
"Sam jest człowiekiem, ale tym razem to z Grace zaczyna się dziać coś dziwnego." Po przeczytaniu pierwszej części łatwo się domyślić co "dziwnego" dzieje się z Grace. A gdzie jakaś nutka tajemniczości?
Z okładki dowiemy się również, że: "Po długiej zimie w domu Sama pojawia się nowy wilk, Cole - niepokojący gość, który odmienia życie każdego z nich". Cały opis to właściwie nie tyle zapowiedź wydarzeń z "Niepokoju", co ich streszczenie.
Całość nie czyta się źle, tylko jakoś bez większych emocji.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niepokój Autor: Maggie Stiefvater tłumaczenie: Ewa Kleszcz tytuł oryginału: Linger seria/cykl wydawniczy: Wilkołaki z Mercy Falls tom 2 wydawnictwo: Wilga data wydania: 26 października 2011 ISBN: 0545123283 liczba stron: 432 Współczesna powieść o wilkołakach? Tak! A w niej nowi bohaterowie, wielka miłość, która musi pokonać wszelkie przeszkody, wielka przyjaźń i prawdziwe poświęcenie.Nadchodzi wiosna. Sam jest człowiekiem, ale tym razem to z Grace zaczyna się dziać coś dziwnego. W dodatku rodzice próbują ją rozdzielić z Samem - skupieni jak zwykle tylko na sobie, nie zwracają uwagi na to, jak bardzo ranią córkę. Isabel po śmierci brata zaprzyjaźnia się z Grace. Po długiej zimie w domu Sama pojawia się nowy wilk, Cole - niepokojący gość, który odmienia życie każdego z nich.,,Nie wiedziałam, że istnieje tyle różnych sposobów na to, żeby powiedzieć żegnaj....". Ta książka jest arcydziełem ! "Niepokój"jest napisany pięknym poetyckim językiem.Nie-proste słowa.Nie-proste porównania.Przez to czytając stajesz się kimś wyjątkowym,jakbyś brał w tym udział,stał obok i przyglądał się wszystkiemu i widział wszystko.Zwykła pierwsza miłość,która ma poczucie,że jej siła przewyższa czas i doświadczenia.To "coś"co jest w tej książce pozwala przetrwać nawet te chwile,które są mniej interesujące.Nowi bohaterowie też dostarczają niemało ciekawych sytuacji.Autorka robi za swoistego terapeutę na kartach swoich książek,rozbijając ich osobowość,dotychczasowe doświadczenia i składając ich od nowa strona po stronie. Po tej cześci zdecydowanie mogę powiedzieć, że według mnie Cole jest najlepszą postacią w całej serii! Jest pewny siebie, ale widać, że ma problemy z którymi nie umie sobie poradzić i potrzebuje czyjejś pomocy. Tą osobą jest nie kto inny niż Isabel. Cole + Isobel= najlepsza para jaką pisarka stworzyła w tej książce (wybuchowa mięszanka).

(Kliknij aby rozwinąć opinię)