Wojownicy z pól ryżowych. Historia samurajów

Popkultura stale eksploatuje wizerunek samuraja. Książka autorstwa Pierre’a - Françoisa Souyri pt. „Wojownicy z pól ryżowych. Historia samurajów” z oferty Znak Horyzont wpisuje się w ten nurt, ale jednocześnie zaskakuje, podważając to, co w kulturze masowej wydaje się oczywiste, a często wręcz nienaruszalne. Autor nie traktuje samuraja jak romantycznego bohatera o nieskazitelnym honorze, lecz jak postać głęboko zakorzenioną w społecznym i ekonomicznym kontekście feudalnej Japonii. Zamiast powielać hollywoodzkie klisze, książka odsłania mniej znane wątki, pokazując, że samurajskie legendy w dużej mierze powstały znacznie później, jako element budowania narodowej narracji.

Souyri zabiera czytelnika w podróż przez epoki, w których kształtował się etos samuraja: od czasów wczesnośredniowiecznych, gdy byli przede wszystkim wojownikami utrzymującymi się z łupów, przez okres ich biurokratyzacji, aż po moment, gdy stali się ikoną kultury popularnej. Szczególnie interesujące są fragmenty poświęcone relacjom między samurajami a chłopstwem. Książka pokazuje, że to właśnie rolnicy utrzymywali feudalny porządek, który pozwalał samurajom funkcjonować jako wyższa warstwa społeczna. Tytułowi „wojownicy z pól ryżowych” okazują się zatem zarówno tymi, którzy bronili wiejskich terenów, jak i tymi, którzy żyli kosztem ich codziennej pracy.

„Wojownicy z pól ryżowych” to publikacja, która zachęca do refleksji nad tym, jak tworzymy i konsumujemy mity. Pokazuje, że samuraj, zanim stał się ikoną filmów, gier i komiksów, był po prostu człowiekiem uwikłanym w złożony świat politycznych zależności i społecznych hierarchii. Dzięki temu książka jest nie tylko ciekawą lekturą, ale też wartościowym narzędziem do zrozumienia, skąd wzięła się fascynacja tą jedną z najsłynniejszych figur kultury globalnej.

Polecam, jeśli grywacie w „Szoguna” lub oglądaliście serial o tym samym tytule, interesujecie się historią Japonii lub po prostu macie ochotę poznać dzieje polityczne Kraju Kwitnącej Wiśni.🌸

Mało w literaturze faktu jest tak zachwycających rzeczy, jak odzieranie fałszywych mitów z legend ukazując prawdę, czasem trudną, czasem bolesną, ale jednak autentyczną, bowiem całe to romantyzowanie i idealizowanie samurajów jest, mówiąc wprost fałszywe. To ludzie jak wszyscy inni, czyli uwikłani w polityczne sieci, posiadający własne ambicje często stawiane ponad wszystkim, dzięki takiemu postawieniu sprawy dostałam szanse lepszego zrozumienia fenomenu samurajów.

Autor niemal niczym chirurg ze skalpelem dokonuje sekcji owianej tajemnicą legendy, która latami kształtowała poglądy o Japonii i tamtejszych wojowników. Samurajowie to ludzie z krwi i kości, którzy nie stronili od okrucieństwa, często będących do bólu pragmatycznymi, ale i potrafiących dokonać głębokiej refleksji w połączeniu z artystycznym wyrazem. Same atrybuty wojownika to nie całość samurajów, ponieważ to ludzie znacznie bardziej złożeni, ponieważ byli także poetami, myślicielami, strażnikami pielęgnującymi tradycję. To wszystko składa się na obraz tego jak płynna i zmienna była rola samurajów.

Pomimo złożoności tematów poruszanych przez Souyri jak struktury feudalne, czy filozofia bushido, autorowi udało się przedstawić wszystko w sposób zrozumiały nawet dla laików, co sprawia, że książka trafi zarówno dla fanów głębokiej historii oraz ludzi zafascynowanych Japonią i kulturą zachodu. 
Zawsze doceniam, gdy autorzy w reportażach nie ulegają pokusie moralizowania, a ograniczają się do szerokiego ukazania faktów, aby to czytelnik sam wyciągał wnioski i tak właśnie tutaj było, co też było sporym ułatwieniem w zrozumieniu tego fenomenu.

Książa ,,Wojownicy pól ryżowych" poza samą analizą samurajów, pokazuje też, jak rodzą się mity i jak szeroko pojęta kultura może przekształcać fakty w romantyczne symbole, gdzie przemoc może przybrać obraz estetyki. Ta historia precyzyjnie i bezpośrednio pokazuje, że nawet za mocno wyidealizowanymi postaciami kryje się człowiek, pełen sprzeczności i niedoskonałości.?