Wszystko za Everest
Jon Krakauer

Uwielbiam reportaże o wspinaczkach górskich i zawsze jestem pełna podziwu i zarazem niezrozumienia dla tej pasji. Podziw wiadomo - iść w wysokie góry na -70° Celsjusza (brrr nie wyobrażam sobie takiego mrozu) a niezrozumienie- jak można chcieć ryzykować swoje zdrowie a przede wszystkim życie tylko po to,by móc wejść na jakiś szczyt ( gdzie już sam brak tlenu może wywołać katastrofalne skutki w organizmie). Ale żeby nie było - nie rozumiem,ale bardzo szanuję ludzi, którzy się zajmują tym sportem. Bo to właśnie dzięki nim ja mogę siedzieć w swoim domowym ciepełku i czytać te wszystkie świetne książki o alpinizmie bądź himalaizmie mimo,że często są tragiczne.

"Wszystko za Everest" to historia napisana przez dziennikarza, który w maju roku 1996 brał udział w komercyjnej wyprawie na najwyższą górę świata. Głównym przewodnikiem był wtedy Rob Hall -znany i szanowany wspinacz,który już kilkakrotnie zdobył Mount Everest. Oprócz grupy Halla w tym samym czasie kilka innych grup robiło podejście na tenże ośmiotysięcznik. Nikt nie mógł przewidzieć, że 10 maja wspomnianego roku zapisze się w historii himalaizmu na zawsze. Z tej wyprawy nie wróciło 12 osób. Część z nich by móc stać się częścią historii zapłaciła 65 tys $.

Książka bardzo mi się podobała. Autor prócz wstępu gdzie pisze jak to się stało,że tam trafił opisywał też inne historyczne wyprawy na Everest. Do tego starał się opisać każdego z uczestników co jak dla mnie było too much. Za dużo postaci,których nie sposób było spamiętać,ale rozumiem że chciał zrobić rzetelny reportaż a przy okazji uczcić pamięć tych co pozostali na górze na zawsze.

Dodatkowo z książki dowiadujemy się też,że lektura ta wywołała sporo kontrowersji i sporów. Odzewem na "wszystko za Everest" jest "wspinaczka: Mount Everest i zgubne ambicje" ,która została napisana przez uczestnika tej samej wyprawy a który... I tu się zatrzymam by nie spojlerować. Nadmienię tylko,że miałam chęć na "wspinaczkę..." jednak po postscriptum Krakauera bardzo szybko zmieniłam zdanie.

Miłośnikom literatury faktu oraz takim jak ja -zwiedzającym najwyższe góry świata czytając o nich -polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W książce tej nie chodzi o trzymającą w napięciu historię, bo od pierwszych stron wiadomo o co chodzi (myślę, że fani wspinaczy, alpinizmu, po prostu miłośnicy gór i tak znają historię, ale ja jestem górska ignorantką), o tragedię na szczycie Mont Everestu. Książka ta to wspomnienia, oddanie hołdu wspaniałym wspinaczom, którzy zginęli tam w 1996r. Opowieść niesamowita, chwytająca za serce, przerażająca, wręcz niewyobrażalna. Nam, zwykłym ludziom, trudno sobie wyobrazić moc żywiołu na ponad 8000 metrach, warunki bez tlenu i walkę o każdy krok, o swoje życie, o życie współtowarzyszy. Opowieść o pasji, o miłości do gór i o niewytłumaczalnej fascynacji wspinaczką na "Górę Świata" mimo wszystko i wbrew wszystkiemu. Książka stawia mnóstwo pytań czytelnikowi i pozwala samemu ocenić kto zawinił, kto odpowiada za śmierć tyłu osób. (Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fantastyczna to mało powiedziane. Po obejrzeniu filmu sięgnęłam po książkę i nie zawiodłam się. Dostałam się chyba pod przemożny wpływ największej góry świata! (Kliknij aby rozwinąć opinię)

10 maja 1996 r.- najczarniejszy dzień w dziejach himalaizmu. Trzy wyprawy atakują szczyt Mount Everestu, wchodząc granią południowo- wschodnią. Dla wielu to cel przerastający ludzkie możliwości. Dla wybrańców- marzenie, które prześladuje, męczy i nie daje spokojnie spać, póki nie podejmiesz wyzwania. Autor był uczestnikiem tego tragicznego wydarzenia i jednym z tych, którym góra pozwoliła wrócić. Podobno napisał "Wszystko za Everest" w 5 tygodni po powrocie z "Trzeciego Bieguna Ziemi". I zrobił to świetnie! Całość wciągająca, przejmująca do szpiku kości, przedstawiająca kolejne etapy wyprawy, jej organizację, sylwetki wszystkich uczestników, respekt dla natury i próbująca rozważyć z różnych punktów widzenia, czy nie dało się uniknąć tragedii. Czytelnik stawia sobie pytanie: czy warto porywać się z przysłowiową motyką na słońce? Bo wszystkie zagrożenia, wyrzeczenia, walka z własnym ciałem są tylko dla kilku minut na szczycie i świadomości (jak przeżyjesz zejście), że pokonałeś Czomolungmę- Sagarmathę- Boginię Niebios i stanąłeś na "Dachu Świata". Ta książka powstała z myślą o tych, którzy tam zostali i o tych, którzy mieli wielkie szczęście wrócić. Polecam! Obowiązkowa lektura dla ludzi kochających góry. (Kliknij aby rozwinąć opinię)

Do bólu prawdziwa opowieść o tragedii, której uczestnikiem był autor. To nie tylko relacja z wyprawy na najwyższą górę świata. To bardzo przemawiający do wyobraźni opis warunków, które planują w miejscu dostępnym tylko nielicznym. To próba opisu charakteru, predyspozycji psychicznych, które pchają niektórych do zrobienia czegoś, co jest poza wszelkimi normami racjonalnego zachowania. W himalsistach jest coś, co każe im działać wbrew wrodzonemu instynktowi samozachowawczemu. Ponadto interesujący jest element skomercjalizaowania wypraw wysokogórskich, a co za tym idzie zaśmiecenia Himalajów -miejsca świętego dla wielu ludów. Książka zostawia czytelnika z pytaniem: "Jak ja zachowałabym się w chwili, kiedy w ekstremalnych warunkach stanęłabym przed wyborem: ratować swoje życie czy pospieszyć z pomocą komuś, kto umiera? Czy naraziłabym swoje życie, żeby sprowadzić z góry zwłoki towarzysza wuprawy, na które na dole czeka jego rodzina?". Nie wiem. (Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pozostając w górskim klimacie przechodzimy płynnie do najwyższych gór świata - Himalajów. Surowy, nieprzyjazny człowiekowi klimat, wieczna zima i wszechobecna śmierć, która tylko czeka na drobny ludzki błąd. Co zatem z każdym rokiem przyciąga tak wielu na szczyt Everestu? Jak może się skończyć nie do końca udana wyprawa w Himalaje?

 

Książka Jona Krakauera to poniekąd reportaż z wyprawy na Everest, która miała miejsce 27 lat temu. 10 maja 1996 roku trzy ekipy rozpoczynają atak szczytowy na Mount Everest. Szczęście związane ze zdobyciem wierzchołka najwyższej góry świata zostaje zniszczone przez nadchodzącą burzę. Rozpoczyna się walka o życie...

 

,,Wszystko za Everest" Jona Krakauera wywołało swego czasu wiele kontrowersji i wciąż budzi wiele emocji. Nic dziwnego, skoro porusza temat przetrwania, kiedy trzeba wybrać między ratowaniem siebie, a pomocą innym. Jakkolwiek trudno sobie wyobrazić taką sytuację nie doświadczając jej. Stąd też tak samo trudno ująć się za którąkolwiek ze stron. Do tego dochodzi niedotlenienie mózgu, które zdecydowanie wpływa na procesy myślowe i decyzyjne. Niemniej jednak daje to dużo do myślenia.

 

Pomijając aspekt moralny. W tej książce dowiadujemy się nieco o historii zdobywania Everestu. O udanych i mniej udanych próbach osiągnięcia wierzchołka. O tym, jakie uczucia towarzyszą wspinaczce po Himalajach. O tym, jak apetyt rośnie w miarę jedzenia, czyli jak przesuwa się granica chęci zdobywania coraz wyższych partii gór. W kwestii samego Everestu autor przedstawia krok po kroku, w jaki sposób przebiega trasa na szczyt, obozy, aklimatyzacja i czego się spodziewać w związku ze zmianą wysokości. 

 

,,Wszystko za Everest" to książka o trudnych decyzjach. O moralnych wyborach, które niosą za sobą nieodwracalne konsekwencje. O trudach zdobywania najwyższych gór, a zwłaszcza tej jednej - Everestu. O zagrożeniach związanych z komercjalizacją wypraw w Himalaje. O tym, że nie każdy zdaje sobie sprawę z powagi takiej wyprawy i dlaczego pieniądze nie grają w tym najważniejszej roli. Wszak za same pieniądze nie kupi się kondycji i wytrzymałości organizmu. Wymaga to długotrwałych przygotowań, a także szacunku i pokory wobec gór. 

 

O nieudanej wyprawie na Everest dowiedziałam się więcej z filmu ,,Everest" (2015). Trzeba jednak zaznaczyć, że ekranizacja nie oddaje w pełni tego, co wydarzyło się na Evereście w 1996 roku. Z ciekawości sięgnęłam zatem po audiobooka ,,Wszystko za Everest" (lektor: Andrzej Hausner).

 

Współpraca reklamowa z Audioteką

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niezwykle przejmująca, osobista relacja jednego z uczestników tragicznej wyprawy na najwyższą górę świata. Pokazująca różne oblicza tych, którzy wybierają się na ten szczyt - z jednej strony pasjonatów, ludzi honoru, mających szacunek dla gór, z drugiej strony tych, którzy kierują się celami komercyjnymi i brawurą. To jedna z lektur, która wywołuje skrajne emocje a jednocześnie trudno się od nich oderwać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

10 maja 1996 - data, którą zna każdy, kto interesuje się alpinizmem. W tym dniu na Evereście doszło do splotu niesamowitych wydarzeń, serii pozornie drobnych błędów, uchybień i fatalnych decyzji. Jon Krakauer na własnej skórze odczuł gniew Sagarmathy. Jak uczestnik komercyjnej wyprawy pod przewodnictwem Roberta Halla był w centrum tragicznych wydarzeń. Jego książka jest próbą szczegółowego opisania zdarzeń jakie doprowadziły do śmierci 8 osób. Niestety autor nie poprzestaje na reportażu z wyprawy i szuka winnych uzurpując sobie prawo “precyzyjnego odgadywania, co działo się w sercach i umysłach każdej osoby biorącej udział w wyprawie”. Pod tym względem książka staje się bardzo subiektywna i krytyczna wobec niektórych uczestników wyprawy. Po latach okazało się, że autor nie miał monopolu na prawdę i jego pamięć poddana niesprzyjającym warunkom i stresowi okazała się zawodna.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Sagarmatha, Czomolungma, Mount Everest, Góra Gór, wierzchołek świata- miejsce, które przyprawia ludzi o szaleństwo, które kładzie świat u stóp, ale tak często żąda za to ceny najwyższej- życia wspinacza.
Oparta na faktach i spopularyzowana filmem z 2015 roku historia, w której 10 maja 1996 roku stał się momentem walki o przetrwanie 3 komercyjnych wypraw wspinaczkowych. Wielu nie wróciło wtedy do obozu IV. Postscriptum niesie szerokie echo sporu pomiędzy autorem a Anatolijem Bukriejevem, jakim wiele miesięcy żyły wtedy media- głównie Stanów Zjednoczonych.
Książka pozostawia czytelnika z nierozwiązanym pytaniem o sens wspinaczki wysokogórskiej, narażania swojego życia w aspekcie wypraw komercyjnych, wejść z tlenem lub bez, moralności i odpowiedzialności za drugiego człowieka w wysokich partiach gór, wydolności ludzkiego organizmu i władzy umysłowej w strefie śmierci i wysokościach powyżej poziomu bazy.

Opowieść, która mrozi i rozpala, drąży, aż do niebezpiecznych snów...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka przybliża nam tragedię, która wydarzyła się na Evereście w 1996 roku. Trzy liczne ekipy w tym samym czasie chciały osiągnąć szczyt najwyższej góry na świecie. Dwie z nich były wyprawami komercyjnymi, tzn. ludzie, którzy niekoniecznie mieli odpowiednie umiejętności, ale za to wyłożyli odpowiednio dużą ilość pieniędzy, w towarzystwie profesjonalnych przewodników mieli zrealizować swoje marzenie o wspinaczce. Autor sam wziął udział w takiej wyprawie, gdyż przy okazji miał napisać artykuł o postępującej komercjalizacji góry. Prawie wszystkim uczestnikom udało się wyjść na szczyt Everestu, problemy zaczęły się w drodze powrotnej, nie wszyscy mieli siły na powrót, a gdy jeszcze gwałtownie zmieniła się pogoda, doszło do wielkiej tragedii.

Autorowi udało się przeżyć, a po powrocie zamiast artykułu o komercjalizacji wspinaczek, napisał tą fantastyczną książkę przybliżającą nam zarówno ofiary góry, jak i jej bohaterów, próbujących ratować kolegów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)