Wykolejony
Michael Katz Krefeld

Świetny kryminał, bohaterem którego jest policjant po przejściach, aktualnie przebywający na urlopie. Ale jak to często bywa z policjantami na urlopie, dopada go sprawa, wymagająca wyjaśnienia. Choć na początku nasz bohater nie jest zbyt zainteresowany śledztwem, w końcu ulega i wyrusza na poszukiwania zaginionej dziewczyny. Mamy tu śledztwo w sprawie seryjnego mordercy, handel narkotykami i ludźmi, czyli wszystko, co może zainteresować fana dobrego, mocnego kryminału. Polecam, świetnie napisany, trzymający w napięciu do ostatnich stron.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wykolejony to świetny kryminał z postaciami, które wydają się namacalne. Bohaterowie tej opowieści nie są wydumani ani kryształowi. Każdy ma swoje grzechy, nikt nie jest pozbawiony wad. Dzięki temu ta książka jest taka prawdziwa. Opisy przeżyć, w których znajdują się bohaterowie, doprowadzają do tego, że czytelnikowi udzielają się ich nastroje: strach, frustracja, ból, a także przerażenie i nienawiść. Detektyw Thomas Ravnsholdt wydaje mi się jedną z ciekawszych postaci w literaturze kryminalnej, które stworzono w ostatnim czasie. Aż chciałoby się poznać więcej historii Ravna. I tak się dobrze składa, dosłownie za chwilkę, bo 5 listopada będziemy mogli znów podziwiać dokonania doskonałego-niedoskonałego detektywa w drugim tomie cyklu Ravn, Zaginiony. Świat, który przedstawił nam Krefeld, jest mroczny, brudny, ponury, przepojony brutalnością, upodleniem człowieka, handlem kobietami, narkotykami, prostytucją oraz bezwzględnością seryjnego mordercy. Co tu dużo gadać, jest to kawał bardzo dobrej literatury sensacyjnej. Przy okazji powieść ta pochodzi ze Skandynawii, czyli z miejsca najlepszych i najbardziej poczytnych kryminałów na świecie. Krefeld zasłużył sobie w moim mniemaniu na miejsce wśród czołówki skandynawskich pisarzy: Camilli Läckberg, Stiega Larssona, Henninga Mankella, Jo Nesb? czy Yrsy Sigur?ardóttir i to nie jest przesada. Przemyślana fabuła, krótkie rozdziały i niecodzienny, pełen mroku klimat sprawiają, że książkę czyta się błyskawicznie. Nieskomplikowany język również ułatwia zagłębienie się w lekturze. Jednak najlepszym, co zafundował nam Krefeld to specyficzny główny bohater, detektyw Ravn, trochę oryginał, trochę samotnik. Po pierwszym tomie wiem na pewno, że chcę więcej Krefelda i więcej złamanego przez życie detektywa. Gorąco polecam. Całość - http://monweg.blog.onet.pl/2015/10/06/wykolejony-michael-katz-krefeld/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Detektyw Thomas ,,Ravn" Ravnsholdt został wysłany na przymusowy urlop. Spowodowane było to załamaniem po stracie żony. Popadający w depresję mężczyzna znajduje ukojenie w alkoholu, a jego jedynym towarzyszem jest pies. Pewnego dnia Ravn zostaje poproszony przez swojego kumpla o pomoc w odnalezieniu Maszy, która zaginęła kilka lat wcześniej. Ravn rozpoczyna prywatne śledztwo.Ponadto w Sztokholmie grasuje zafascynowany taksydermią seryjny morderca.Czy obie sprawy mają ze sobą coś wspólnego? Bardzo polubiłam głównego bohatera i z przyjemnością sięgnę po kolejne części tej serii. Ravn nie jest idealny; po zabójstwie żony popadł w depresję, zaczął się upijać i zamieszkał wraz ze swoim psem na jachcie. Mężczyzna jest wrakiem człowieka, nie potrafi sobie poradzić z własnymi emocjami. Autor naprawdę świetnie go wykreował, możemy skupić się na jego portrecie psychologicznym. Może i jest to oklepana postać, bo mnóstwo już takich policjantów w literaturze jest, ale dla mnie to było mało istotne. "Wykolejony" to świetny kryminał, w którym naprawdę czuć specyficzny klimat. Praktycznie wszystko jest dopracowane, nie brakuje brutalnych opisów i emocji. Krefald przenosi nas do Skandynawii, ale nie takiej, jaką znamy z przewodników turystycznych. Wręcz przeciwnie. Brakowało mi natomiast dokładniejszego zagłębiania się w psychikę mordercy, a konkretnie tego, co działo się między dorosłością a dzieciństwem. Szkoda, że autor tego nie dopracował, bo sam bohater był niezwykle przerażający, a to, co robił, patologiczne. Z chęcią też zagłębiłabym się w psychikę alfonsa i poznała jego motywy. W książce poruszono temat handlu żywym towarem. Opisy, które serwuje nam autor są brutalne i przerażające. Bardzo dobrze, że porusza się ten problem w literaturze i zwraca na niego uwagę. To naprawdę przerażające, co dzieje się w tych wszystkich burdelach. Koszmar, prawdziwy ludzki horror! Co tu dużo pisać. Kobieta, która trafia w niewolę, bo tylko tak to można nazwać, jest nieszanowana, poniżana, a jej los zależy tylko od jej alfonsa i jego widzimisię. Pierwsze spotkanie z twórczością autora uważam za niezwykle udane i tylko czekam na jego kolejne książki. A Wam, jeżeli macie ochotę na naprawdę dobry thriller, serdecznie polecam tę pozycję. Ja miałam zamiar przeczytać tylko kilka stron i wracać do obowiązków, ale ostatecznie odłożyłam ją dopiero po pochłonięciu całości. kingaczyta.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Być może, jeśli sięgniecie po kryminał Michaela Katza Krefelda Wykolejony, podobnie jak ja pomyślicie po jego lekturze, iż „Duńczycy nie gęsi, swoje kryminały mają”.

Bo kryminał Krefelda, to rękawica rzucona szwedzkim dominatorom literatury kryminalnej, przez świetnie zapowiadającego się duńskiego pisarza, który szturmem podbił czytelników w wielu krajach.

W czym upatrywać należy jego sukcesu? W świetnym stylu i ciekawej intrydze, czyli tym wszystkim, co w literaturze kryminalnej najcenniejsze.

                Wykolejony Krefelda, to opowieść o glinie. Glinie na przymusowym urlopie, który z powodu osobistej tragedii stacza się po równi pochyłej. Choć właściwie nie. On dawno osiągnął już samo dno.

To również historia młodej, pięknej imigrantki Maszy i jej chłopaka Igora, rozgrywająca się początkowo w Kopenhadze. Znajomość tych dwojga sprawi, że dziewczyna wpadnie w bardziej niż poważne tarapaty.

Jest w końcu i opowieść, sięgająca swoimi korzeniami roku 1978, a dotycząca spokojnej, miłej rodziny, w której ojciec – głowa rodu ma dość nietypowe hobby, które kontynuuje jego syn, zamieniając rzemiosło w artyzm.

Wszystkie historie, które przywołuje autor odnoszą się do wielkich życiowych tragedii. Wszystkie też w jakiś sposób będą się ze sobą łączyć, scalając głównych bohaterów i ich tragedie. Uważny czytelnik dostrzeże związek błyskawicznie, mniej wnikliwy z lekkim opóźnieniem. I być tak musi, bo autor tak właśnie prowadzi fabułę, by doszło do zderzenia wszystkich bohaterów tragicznych sytuacji i tych sprzed lat i tych toczących się obecnie.

Robi to prosto, bez jakichkolwiek kombinacji, czy komplikacji, bez złożonych zagadek, czy pytań. Wszystko jest jasne, klarowne, czytelne i nienastręczające większych wątpliwości. Jak na kryminał, jest momentami za bardzo czytelnie, nie zmienia to jednak faktu, że Wykolejonego czyta się bardzo dobrze, szybko i z nie zmniejszającym się zainteresowaniem.

Najbardziej uwiódł mnie Krefeld swoim stylem. Prostym, suchym, rzeczowym. To ten rodzaj pisania, który czyta się apetycznie, delektując się każdym słowem. Autorowi udało się oddać w tym stosunkowo krótkim kryminale cały urok skandynawskiego pisania. Chłodnego, podejmującego tematykę społeczną, mocno przenikającego kości. Porusza tematy bolesne, jakimi są prostytucja, handel ludźmi, narkotyki, hazard, świat brudnych pieniędzy i groźnych przestępców. Obśmiewa przy okazji konflikty duńsko-szwedzkie, delikatnie zaakcentowane w powieści. Dużo wyczytać można między wierszami, sporo mówi autor wprost o antagonizmach tych dwóch narodów i ich wrodzonej do siebie niechęci. Robi to jednak z przymrużeniem oka, nienachalnie, lekko cynicznie.

Rzecz, która nie do końca przypadła mi do gustu, to mało przekonujące zakończenie, w rodzaju tych z happy endem, choć wielu tu pokiereszowanych psychicznie i fizycznie ludzi. To finał o pozytywnym wydźwięku, co raczej jest zakończeniem życzeniowym, niż zdarzającym się w rzeczywistości. I choć zabrzmi to być może głupio, szkoda, że właśnie takie zakończenie wymyślił dla bohaterów autor. Bo w życiu tak po prostu nie jest – dobro nie zawsze zwycięża zło. Niemniej jednak, jest to książka absolutnie godna uwagi. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

http://ksiazeczkidopoduszki.blogspot.com/2014/07/michael-katz-krefeld-wykolejony.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nikogo nie trzeba przekonywać do tego, jak doskonałe w swojej formie są szwedzkie kryminały. Tym razem jednak czas na duńskiego pisarza, Michaela Katz Krefelda i pierwszą książkę otwierającą cykl o policjancie Thomasie ,,Ravn" Ravnsholdt. Sam autor, u nas to jego debiut, jest szeroko znany oraz nagradzany w Danii. Prawa autorskie do jego ostatniej powieści zakupiono w 18 krajach, co bardzo wysoko plasuje Krefelda w rankingu skandynawskich pisarzy. Tytułowy ,,Wykolejony" to Ravn - Kruk - policjant na przymusowym urlopie. W bestialski sposób zostaje zamordowana jego ukochana żona Eva, więc znalezienie mordercy staje się życiowym celem Thomasa i kiedy pomimo szeroko zakrojonego śledztwa nie udaje się go schwytać, policjant zaczyna staczać się. Z masochistyczną wręcz pasją niszczy dotychczasowe życie, pijąc każdego dnia do nieprzytomności. Nie przekracza progu ich wspólnego mieszkania, za to można go znaleźć na pokładzie łodzi, którą kiedyś planował odbyć podróż życia. Dziś straszy ona swoim wyglądem nie odbiegając zupełnie od wyglądu właściciela. W czasie, kiedy poznajemy losy Thomasa, autor opowiada nam inne historie, które miały miejsce w różnych miejscach oraz na przestrzeni wielu lat w Danii. Te opowieści to początek kryminalnej intrygi, którą duński policjant, na prośbę swojego przyjaciela, będzie starał się rozwiązać. Wejdzie w okrutny świat handlu kobietami, prostytucji, a w konsekwencji psychopatycznego seryjnego mordercy. Za sprawą jednej z bohaterek książki poznamy wyzuty z sentymentów los kobiet, które zostają sprzedane do domów publicznych, niejednokrotnie opisy te nie pozostawiały zupełnie żadnych złudzeń co do tragedii, jaka jest ich udziałem. Powieść wielowątkowa, wzbudzająca moje ogromne emocje od zainteresowania, poprzez obrzydzenie, aż po strach o losy bohaterów. Współczesne niewolnictwo, jak można nazwać handel żywym towarem, to problem na całym świecie. Rocznie pada jego ofiarą ponad milion trzysta tysięcy kobiet i dzieci, co autor mocno zaakcentował opisując wątek Maszy. Początkowo sama oferująca swoje usługi seksualne w zamian za pieniądze, nagle zostaje sprzedana w ramach spłaty karcianego długu przez swojego chłopaka. Autor nie szczędzi drastycznych opisów nie tylko praktyk seksualnych, brutalnego traktowania przez klientów, ale również nienawiści i walki, jaka ma miejsce między kobietami. Nie sposób nie wspomnieć o społecznym przyzwoleniu na tego typu proceder, a takie przesłanie płynie z tej powieści. Krefeld umieścił akcję powieści w Danii i Szwecji, gdzie ta ostatnia wraz ze swoimi służbami bezpieczeństwa zupełnie nie radzi sobie z problemem prostytucji. Pisarz nie szczędzi krytyki policjantom, którzy sami przestrzegają Ravna przed wizytą w miejscu wyklętym, jakby pomoc kobietom pracującym tam nie miała żadnego znaczenia. Oni sami, trzymając się sztywno przepisów, nie zamierzają go wesprzeć w jego działaniach, wręcz zniechęcają go do nich. Sam Krefeld odważnie krytykuje takie zachowanie. ,,Wykolejony" to doskonały skandynawski kryminał, który z łatwością wpisuje się na listę najlepszych powieści tego gatunku. Świetnie zarysowane postacie, aspekt społeczny wobec którego nie wolno przejść obojętnie, dopracowana intryga, akcja, która nie przytłacza czytelnika, ale i nie nudzi, jednocześnie utrzymując stałe zainteresowanie powieścią. Niecierpliwie czekam na kolejne części cyklu, mając jednocześnie nadzieję, że autor zachowa świeżość i formę, w jakiej dał się poznać w ,,Wykolejonym". http://ksiazkapolapkach.eu/wykolejony-michael-katz-krefeld/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Główny bohater zawieszony w pracy policjant, będący na przymusowym urlopie Thomas Ravnsholta poszukuje Maszy, dziewczyny, która jakiś czas temu zaginęła. Akcja książki na początku jest nieco chaotyczna a to przez to, że poznajemy wielu bohaterów w różnych ostępach czasowych. Erick jako mały chłopiec pomaga ojcu preparować zwierzęta. Po zabójstwie swojej matki, która miała odejść od ojca to wujka Johna dalej trudni się preparowaniem i wypychaniem zwierząt. Przez lata udoskonala tę sztukę. Masza jako młoda dziewczyna pragnąca zdobywać pieniądze początkowo zostaje sprzedana bandziorom za długi swojego chłopaka Igora. Dalej jej losy nie są już takie kolorowe. Trudni się prostytucją aby spłacić swój dług wobec Slavosa. Przedziwne perypetie sprawiają, że trafia w końcu do najgorszego burdelu jaki kiedykolwiek istniał. Erik dorasta i w Szwecji staje się prawą ręką Komendanta policji przez co jego poczytania i morderstwa prostytutek nie są tak rozgłaśniane. Wiadomo, że ktoś zabija ale nie wiadomo kto. Na śmietnikach w różnych miejscach odnajdywane są "białe anioły" - wypreparowane zwłoki pań lekkich obyczajów. Akcja ksiązki cały czas jest przeplatana innymi wydarzeniami. Thomas w poszukiwaniu Maszy udaje się do Szwecji. Tam udaje mu dotrzeć do Maszy i uratować ją. Demaskuje także lokalnego policjanta Erika. Książka tak dobrze napisana, że ciężko jest się od niej oderwać. Mi zajęła tylko dwa dni :). Z czystym sumieniem POLECAM !!! osobom, które uwielbiają kryminały :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To moje pierwsze spotkanie z twórczością tego autora. Nie jest debiutantem, ale książka "Wykolejony" Michaela Katza Krefelda rozpoczyna nowy (10-cio tomowy) cykl w roli głównej z detektywem Thomasem "Ravn" Ravnsholdtem. Powyższa pozycja to pierwsza część serii. Z racji, że lubię zagłębiać się w utwory, które zostały zaliczone do cyklu postanowiłam zapoznać się z tym utworem, którego autor jeszcze nie jest tak sławny w naszym kraju. A zatem przejdźmy do meritum...

Detektyw Thomas Ravnsholdt, zwany Ravn, jest zawieszony w policji od momentu załamania jakiego doznał po utracie bliskiej osoby. Pełen wyrzutów sumienia, Ravn ucieka w niszczycielski nałóg - alkohol mieszkając na swojej starej łodzi w centrum Kopenhagi. Jego jedynym kompanem jest starzejący się buldog angielski z przewlekłymi problemami żołądkowymi.

Ravn kończy z uzależnieniem, gdy bliski przyjaciel prosi go o pomoc w odznalezieniu młodej kobiety, która zniknęła kilka lat wcześniej. Dzięki temu nasz bohater powraca do swojego starego miejsca pracy - choć teraz jako prywatny detektyw. Wszystko wskazuje na to, że dziewczyna została sprzedana znanemu handlarzowi Gusto Slavrosowi, który posiada sieć domów publicznych w całej Europie. Ślady prowadzą do Sztokholmu, do miejsca ciemniejszego niż piekło...

W wyścigu z czasem nasz bohater próbuje dowiedzieć się, czy dziewczyna nadal żyje. Dochodzenie dodatkowo komplikuje artystyczny seryjny morderca, który już od wielu lat pustoszy Sztokholm...
Ravn przyjmuje tą sprawę bardzo niechętnie. Śledztwo zmusza go do zejścia do podziemi Kopenhagi, gdzie staje twarzą w twarz z gangami i prostytucją. Później podążałam ulicami Sztokholmu pod wpływem mafii, gdzie na porządku dziennym trwa handel ludźmi, rozwija się prostytucja. Dochodzenie okazało się bardzo skomplikowane. Autor bardzo umiejętnie połączył trzy punkty w czasie i dwa miejsca akcji. Te równolegle dziejące się historie w końcu spoiły się w dramatycznym i widowiskowym stylu.

Wraz z prywatnym detektywem poznałam brutalne, przepełnione przemocą życie prostytutek i okrutnych ludzi powiązanych z tym półświatkiem. Doświadczenie przerażające i bardzo otrzeźwiające. Niezmiernie smutne. Z książki również wyziera niechęć jaką czują Duńczycy względem Szwedów, czego autor nie ukrywa i ironicznie daje temu upust.

Ravn to nietypowy bohater. Indywidualista, samotny wilk, dążący do celu na przekór wszystkiemu. Wiarygodny. Czułam, że to mój naprawdę dobry znajomy. Natomiast Masza (zaginiona prostytutka) żyje nadzieją na lepsze jutro. Ale powoli, wraz z nią czułam, że ta ostatnia iskierka nadziei w niej zanika. W powieści autor ukazał także przerażające, dziwne oblicze Erika. Dzięki temu dowiedziałam się jakie sytuacje powodują zmiany w naszej psychice do tego stopnia, że możemy stać się seryjnym zabójcą. Po kolei wnikałam w skórę bohaterów. Czułam to co oni, i muszę przyznać, że momentami łapałam się na tym, że przecież trzeba powrócić do rzeczywistości.

W książce napotkałam bardzo dużo ostrych opisów przemocy. Utwór daje bardzo przerażający wgląd do świata, w którym życie ludzkie nic nie znaczy - najważniejszy jest pieniądz. Oprócz tego powieść porusza tematykę: matczynej miłości, przyjaźni, uzależnienia.

Kiedy czytałam ostatnia stronę, poczułam, że wreszcie mogę odetchnąć i zrelaksować się. Książka jest czasem bardzo trudna i chwilami zastanawiam się nad tym ile w tym prawdy. Pełna napięcia, ciekawa i bardzo przekonująca. Z wieloma nieoczekiwanymi zwrotami akcji. Fabuła mknie bardzo szybko. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ostatnimi mam to czytelnicze szczęście, że mam możliwość zapoznawania się z powieściami zarówno ciekawymi, jak i zmuszającymi do myślenia; dotykającymi trudnych tematów, przy czym o bardzo intrygującej i nieszablonowej fabule. Tak też było w przypadku "Wykolejonego", powieści, którą w Polsce debiutuje uznany w Skandynawii, duński pisarz Michael Katz Krefeld. Thomas ,,Ravn" Ravnsholdt jest duńskim policjantem, przebywającym na przymusowym urlopie. Wraz ze swoim psem, M?ffe, mieszka na zniszczonej łodzi, której stan łamie wszystkie obowiązujące normy i przepisy. Nie chce wrócić do mieszkania, gdzie rok wcześniej została zabita jego dziewczyna. Sprawca nigdy nie został złapany. Wyrzuty sumienia sprawiają, że mężczyzna topi swoje smutki w alkoholu. Jest wrakiem człowieka. Gdy jego przyjaciel, właściciel baru Wydra, prosi go o pomoc w znalezieniu pewnej dziewczyny, córki kobiety, która pracuje u niego jako sprzątaczka. Młoda kobieta zniknęła nagle dwa lata wcześniej, nie pozostawiając po sobie żadnego śladu. Po początkowych protestach Ravn decyduje się pomóc kobiecie. Im bardziej zagłębia się w sprawę, tym więcej sekretów odkrywa, zarówno dotyczących samej zaginionej dziewczyny, jak i kłopotów, w jakie się wplątała... Michael Katz Krefeld jest autorem pięciu powieści kryminalnych, które podbiły serca duńskich czytelników. Polscy czytelnicy będą mieli okazję go poznać poprzez jego najnowszą powieść, "Wykolejony", która rozpoczyna cykl Ravn. Jej premiera zaplanowana jest na 5 czerwca tego roku. I jestem pewna, że proza pana Krefelda wielu osobom przypadnie go gustu, tym bardziej że lektura przypomina jazdę szaloną kolejką górską. Akcja powieści osadzona jest wokół trzech wątków, z czego dwa towarzyszą czytelnikowi od samego początku. Główną bohaterką pierwszego jest Masza, dwudziestokilkuletnia dziewczyna, zarabiająca na życie sprzedając swoje ciało. Myśli jednak skończyć z tym zajęciem i rozpocząć nowy rozdział w swoim życiu. Bo choć jest prostytutką, to nie chce tego robić do końca swoich dni. Planuje odłożyć nieco gotówki, by mieć na nowy start. Chce mieć rodzinę, męża, dzieci oraz dobry kontakt ze swoją matką. Nie jest to jednak jej dane, bowiem jej życie staje się dla kogoś innego kartą przetargową. Drugim pierwszoplanowym bohaterem jest wspomniany już Ravn, były policjant, którego osobista tragedia pchnęła w szpony nałogu. Pije, by zapomnieć, by się pogodzić, by po prostu uśmierzyć ból. Lecz nadal ma w sobie ten instynkt policjanta, potrzebuje tylko niewielkiej iskry, by znowu przystąpić do działania, nawet jeśli miałaby być ona na nim wymuszona. Trzecią, lecz niemniej ważną postacią jest morderca. Jest to postać o tyle zagadkowa, że pojawia się rzadko, lecz czytelnik poznaje dzięki retrospekcji jego dzieciństwo oraz dość skomplikowane relacje z ojcem i matką. Obserwuje jego rodzącą się fascynację taksydermią, czyli preparowaniem trofeów łowieckich. Efekty tejże czytelnik poznaje już w pierwszym rozdziale. To kim jest pozostaje zagadką aż do samego końca powieści. "- Iza i Lulu miały szczęście. To tobie przyjdzie za wszystko zapłacić. Wyciągnąłem cię z piekła, wtedy w tamtym warsztacie, a teraz znowu trafisz do piekła. Dopilnuję, żeby trafiali do ciebie najgorsi psychopaci w całym mieście. Wszyscy wariaci poznają twoje imię i twoje ciało. Zrobię to nie tylko po to, żeby cię ukarać, ale też dlatego, że ci najokrutniejsi zboczeńcy są najhojniejsi dla tych, którzy pozwalają im spełniać ich najmroczniejsze marzenia. - Idź do diabła... - Nie ja. Ty." Muszę przyznać, że Krefeld doskonale radzi sobie z prowadzeniem postaci i kreśleniem ich osobowości. Są żywe, namacalne. Czytelnik przeżywa ich doświadczenia, czuje ich ból, przerażenie, złość. W szczególności doświadcza się tego w rozdziałach poświęconych Maszy. Z każdym kolejnym zdaniem współczułam jej coraz bardziej, bo nie zasłużyła sobie na piekło, które ją spotkało. Nikt nie powinien płacić za błędy innych. Ravn z kolei to człowiek dręczony wyrzutami sumienia. Obwinia się za śmierć swojej narzeczonej, uważając, że gdyby nie jego oddanie pracy, do tragedii nigdy by nie doszło i Eva nadal by żyła. Z tego też powodu nie chce wracać do pracy, a na próby pomocy ze strony przyjaciół reaguje niemalże agresywnie. Mimo to nie czuje się do niego niechęci, Ravn podobnie jak Masza, został źle potraktowany przez los i znalazł się w miejscu, gdzie nigdy nie powinno go być. Jako że autor doskonale poradził sobie z kreacją portretów psychologicznych wspomnianej dwójki bohaterów, to brakło mi wejrzenia w głąb umysłu czarnych charakterów. Jedynie morderca, twórca białych aniołów został po trosze przedstawiony czytelnikom, lecz kwestia zostaje zamknięta w okresie jego dzieciństwa. Nie wiadomo jak wyglądało dalsze jego życie aż do czasu, gdy rozpoczął swoją działalność. A szkoda, bo na pewno w tym okresie jego osobowość musiała się nieraz konfrontować z otaczającym do światem i w jakiś sposób się do niego ustosunkowywać. Atmosfera "Wykolejonego" jest gęsta i niepokojąca. Nie ma w niej miejsca na czarno-białe obrazy, jest pełna odcieni szarości, w większości tych głębszych, niemalże czarnych. Spowodowane jest to przede wszystkim tematyką powieści: brudnym światem handlu ludźmi i brutalnej prostytucji, gdzie kobiety traktuje się jak przedmioty, jak maszynki do robienia pieniędzy; jak się zużyją, bierze się nowe. Są narkotyzowane, bite, poniżane psychicznie. I to wszystko w Szwecji, kraju, gdzie korzystanie z usług prostytutek jest nielegalne, jednak policja daje na to ciche przyzwolenie, a naloty na lokale ze striptizem są z góry ustalone z jego właścicielem. Swoją drogą w tych fragmentach autor, Duńczyk, pozwolił sobie na nieco uszczypliwości wobec Szwedów, tym samym odsłaniając czytelnikom pochodzącym spoza Skandynawii część zatargów jakie od dawien dawna dotykają oba narody. "I znalazł Maszę. (...) Widział ją we wszystkich młodych kobietach, które spotykał w klubach i na ulicy. Nieważne, skąd pochodziły, jaki miały kolor skóry. Wszystkie były nią. Wszystkie od czegoś uciekały. Albo od kogoś. Wszystkie zostały komuś sprzedane. Potem przez kogoś kupione i znowu sprzedane. Wszystkie żyły bez cienia nadziei na lepszą przyszłość." Powieść Krefelda czyta się naprawdę dobrze. Sposób prowadzenia fabuły, w połączeniu z prostym, lecz zarazem plastycznym językiem sprawia, że od "Wykolejonego" trudno się oderwać. O ile jeszcze w początkowych rozdziałach jest to w miarę możliwe, to im bardziej zagłębia się w historię, towarzyszy Ravnowi w przemierzaniu niebezpiecznych ulic Kopenhagi i Sztokholmu, to odłożenie książki graniczy z niemożliwością. W trakcie lektury, w okolicach połowy książki, robiłam jedynie krótkie przerwy, głównie na zrobienie sobie herbaty, i z powrotem wracałam do czytania. I takie właśnie powieści lubię najbardziej. "Wykolejony" to pierwszy tom nowej kryminalnej serii, rodem z Danii. Myślę, że przypadnie do serca wielu polskim czytelnikom. Autor jest właśnie w trakcie pisania drugiej części cyklu, zatytułowanej "Savnet" ("Missing"), a jej premiera ma się odbyć w Danii jesienią tego roku. Mam nadzieję, że w Polsce nie trzeba będzie długo na nią czekać. http://wiedzma-czyta.blogspot.com/2014/05/przedpremierowo-michael-katz-krefeld.html#more

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zostać wykolejonym wcale nie jest trudno. Czasem jedna zła decyzja w połączeniu z niesprzyjającymi okolicznościami, wywołuje lawinę konsekwencji. Niektórzy ludzie upadają na dno przez własne błędy, a inni zostają tam zepchnięci. Wie coś o tym Thomas Ravnsholdt, stróż prawa, któremu cudzy błąd roztrzaskał życie. Wie coś o tym Masza, młoda dziewczyna, która popełniła błąd, ale to ktoś inny rozerwał jej życie na strzępy. Każde z nich myśli, że od dna dzieli ich niewiele. Nie mają nawet pojęcia, przez co będą musieli przejść, zanim rzeczywiście się tam znajdą... Wykolejony to przede wszystkim kawał interesującej i klimatycznej powieści. Początkowo odrębne historie splatają się ze sobą, tworząc wyrazisty i wstrząsający obraz świata, w którym króluje okrucieństwo, narkotyki i seks. Hasło reklamowe powieści nie kłamie - dosłownie schodzimy do piekła, stopień za stopniem, coraz niżej. Atmosfera gęstnieje, opowieść staje się mroczniejsza. Robi się duszno i klaustrofobicznie... Już na wstępie trzeba przyznać, że Krefeled ma dobrą rękę do kreowania pełnego niepokoju klimatu. Tutaj nie znajdziecie optymistycznych akcentów, bo szarość ustępuje miejsca tylko czerni. To samo jest z lokacjami - kluby, ulice, mieszkania czy tajemnicza Arizona - zniszczone, ciemne, po sufit wypełnione brakiem nadziei. Niektóre rozwiązania, po które sięgnął autor, są dość wyświechtane czy też typowe, ale po wymieszaniu ich z jego własnymi pomysłami, całość nieźle się broni. Mówiąc o wyświechtaniu, mam tutaj na myśli kreację głównego bohatera. Thomas ,,Ravn" Ravnsholdt jest typowym przedstawicielem kryminalnej braci - po traumie, która go dotknęła, topi smutki w alkoholu i nie może pogodzić się z przeszłością. Kolejny typowy element to wykorzystanie zabiegu czasowego, który znamy już z innych kryminałów - splatanie ze sobą wydarzeń z przeszłości i teraźniejszości. Autor poprzez lata 1979 - 2010 - 2013 łączy ze sobą ofiarę, oprawcę i policjanta. Poprzez ofiarę, czyli Maszę, trafiamy do mafijnego świata, który jest... przerażający. Tyle. Odmawiam dalszego składania zeznań. Wydaje mi się nawet, że bardziej niż na kryminalnej zagadce, autorowi zależało właśnie na dokładnym przedstawieniu podróży bohaterki przez piekło. Sam wątek tego, kto zabija, jest bardziej wplecionym dodatkiem w ramach rozwinięcia intrygi niż daniem głównym. Czy to dobrze, czy źle? Powiem tak: jeśli nastawicie się wyłącznie na śledztwo policji związane z psychopatą, to się rozczarujecie. To zupełnie nie o to tutaj chodzi. Czego mi w powieści brakowało? Nieco głębszego wejrzenia w psychikę czarnych charakterów: chociażby głównego gangstera oraz mordercy. Jeśli chodzi o zabójcę, to w rozdziałach mówiących o przeszłości opuszczamy go, gdy jest dzieckiem na początku wstrząsającej metamorfozy. Później wracamy do dorosłego psychopaty w rozkwicie. Brakowało mi tego dosłownego i symbolicznego okresu dojrzewania zbrodniarza. Gangster jest postacią bardzo interesującą, mogłoby się wydawać, że nie ma w sobie ani krzty dobra, za to posiada nieskończone pokłady agresji. Jest on bohaterem, którego nawet czytelnik się boi. Slavros, bo tak się zwie, sam o sobie mówi, że walczył na wojnie i robił ,,różne" rzeczy, a jednocześnie wspomina o tym, że ma rodzinę i najwyraźniej się o nią troszczy. Trudno mi uwierzyć w to, że ktoś taki jest w stanie żywić do kogokolwiek ciepłe uczucia. Właśnie dlatego chciałabym mieć lepszy wgląd w jego psychikę, zobaczyć co nim kieruje, dlaczego stał się takim dwulicowym potworem. Krefeld ma niewątpliwy talent do kreowania atmosfery niepokoju oraz sylwetek bohaterów lubujących się w przemocy i plugawości, więc wystarczyłoby, gdyby przełożył cały zewnętrzny brud świata przedstawionego na wewnętrzne mechanizmy psychiki. Ponieważ Wykolejony jest pierwszym tomem serii, liczę na to, że w następnych książkach autor pozwoli nam zajrzeć do świata najmroczniejszego ze wszystkich - myśli sadysty. Michael Katz Krefeld ma szansę podbić serca miłośników kryminału. Wie, jak połączyć interesującą historię i wykreować odpowiadającą jej atmosferę. Co prawda musi jeszcze popracować nad rozwojem psychiki bohaterów, ale ma ku temu okazję - w końcu Wykolejony to zaledwie początek serii. Czy będąc na dnie piekła, można upaść jeszcze niżej? Wykolejony udowadnia, że nie ma czegoś takiego, jak dno. Zawsze może być jeszcze gorzej, jeszcze brutalniej, jeszcze straszniej. W świecie pozbawionym litości, oczekiwanie na pomoc wydaje się być zbędnym luksusem. Krew ścina się w żyłach na samą myśl, że ta fikcja wcale nie leży tak daleko od prawdy...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Co łączy wysypisko śmieci, taksydermię i Kruka? Bardzo dobry, ciężki kryminał!!
Na początku mamy wrażenie, że czytamy trzy różne powieści, jednak w żaden sposób nie przeszkadza to w odbiorze.
Poznajemy policjanta na urlopie zdrowotnym, który nie potrafi podnieść się po śmierci narzeczonej, luksusową prostytutkę i chłopca, którego ojciec wypycha zwierzęta.
Jest po skandynawsku - ponuro, brudno i ciężko. Autor tak prowadzi historię, że strony przerzucają się same. Do tego motyw prowadzonego pamiętnika sprawia, że czujemy związek z ofiarą i chcąc nie chcąc uczestniczymy w tym co przeżywa.
Myślę, że ta pozycja powinna znaleźć się u każdego, kto ceni kryminały!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Umie pisać zdania, ale nie umie napisać powieści.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)