Zabójcze pragnienie. Fabio

Ostatnia część trylogii. Jakże ja byłam ciekawa jak to wszytko się skończy, jak autorka pociągnie akcję, bo w mojej głowie było kilkanaście teorii, a każda kolejna coraz bardziej szalona. Ta część to również romans mafijny, jednak mam wrażenie, że bardziej dominuje tutaj wątek romantyczny, oparty na motywie trójkąta miłosnego. Dzieje się moi drodzy dzieje, to zdecydowanie najmocniejsza i najlepsza część tej trylogii, bądźcie gotowi na wszytko.

Fabio i Margo jeszcze kilka miesięcy temu coś sobie obiecali. Jednak Fabio nie przewidział, że jego starszy bart miał wobec jego kobiety własne plany, tym samym ich historia powinna się zakończyć wraz ze ślubem tamtej dwójki. Fabio nie mogąc sobie poradzić z sytuacją wyjeżdża, podczas samotni zdaje sobie sprawę z tego jak potraktował ukochaną, stara się też wymyślić wyjście z sytuacji. Gdy wraca życie całej trójki wywraca się do góry nogami, bracia stają na wojennej ścieżce, a Margo obrywa rykoszetem z każdej strony. 

Finał trylogii, i to taki Finał przez duże F. Ile ja się najadłam nerwów, ile stresu przeżyłam, ile gróźb pod nosem wypowiedziałam, to moje. Dawno tak żadna powieść mnie nie rozbiła, zachwyciła i wzbudziła tak wielu sprzecznych emocji. Już sama nie wiedziałam której relacji kibicować, zarówno Angelo jak i Fabio podnosili mi ciśnienie, naprawdę aż sama miałam ochotę ich zastrzelić. Na początku nie wiedziałam, który gorszy, do końca miałam nadzieję, że Angelo się ogarnie, bo koniec końców, on naprawdę COŚ czuł do Margo, choć nie można jednoznacznie nazwać tego czegoś. Zaś Fabio też nie do końca był w porządku, choć gdzieś tam się zrehabilitował i poczułam do gościa nić sympatii, choć nie powiem że jego zachowanie mi się podobało, też miałam ochotę nim wstrząsnąć. W tym wszystkim Margo, której obrywa się za niewinność dosłownie z każdej strony, powiem szczerze, że zaczęłam się nawet zastanawiać czy jej autorka nie uśmierci, no bo ile można znieść.

Jak wspomniałam na początku fabuła skupia się w większym stopniu na romansie. Dominuje tutaj motyw miłosnego trójkąta, walka pomiędzy braćmi, którzy pokochali jedną kobietę. To historia o toksycznej relacji, o walce, zdradzie, przetrwaniu w brutalnym świecie, o władzy i lojalności wystawianej na ciężkie próby. To opowieść, która trzyma w napięciu do samego początku, nie pozwala przewidzieć co się stanie, a możliwych scenariuszy jest kilka, ale większość z nich nie napawa optymizmem i nie daje nadziei na happy end, czy kończy się dobrze nie mogę zdradzić, powiem tylko, że niemal do samego końca nie wiadomo, palpitacje serca, permanentne wkurzenie i cała gama emocji gwarantowana. Zakończenie jest takie troszkę słodko-gorzkie.

To w mojej opinii był najlepszy ze wszystkich tomów, nawet pomimo tego, że był dość krótki, nie mniej powieść została dopracowana fabularnie pod niemal każdym kontem. Autorka w tej części wprowadziła nowe wątki, nowe problemy i tematy, każdy został rozwinięty i domknięty, ale co najważniejsze zakończone zostały wszystkie wątki towarzyszące nam od pierwszego tomu, przez co można w końcu odetchnąć. 

Jak pisałam przy recenzji pierwszego tomu, całą trylogię przeczytałam w jeden dzień, zajęło mi to ok ośmiu godzin, z niewielkimi przerwami. Jestem pod ogromnym wrażeniem tego cyklu, jedna z lepszych mafijnych historii, którą szczerze polecam. Żeby wszytko fajnie zrozumieć, trzeba tą trylogię czytać po kolei, to jedna historia podzielona na trzy tomy, dla której naprawdę warto znaleźć czas. Było kilka elementów, do których się doczepiłam, ale jak wiecie ja lubię czepiać się o szczegóły. To idealna propozycja dla fanów romansów mafijnych z prawdziwego zdarzenia.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)