Zagubieni w Tokio
Marcin Bruczkowski

Moja pierwsza książka tego autora, na którą natknąłem się w bibliotece w sposób zupełnie przypadkowy. Jest to opowieśc o Michale Jachimczyku, polskim grafiku pracującym w Amadeus Records. Już od 4 lat mieszka w Japonii. Tego dnia do pracy przychodzi nowa księgowa- Mairi, w zastępstwo za nieobecnego Jamesa- Japończyka, jego dobrego przyjaciela. Po drodze przy pomocy Mairi będą odkrywac tajemnicę zaginionego współpracwnika, mając czas na gorący romans. W pozukiwaniach pomagac im będą Irlandczyk- Sean oraz Marcin Bruczkowski- Gajdzin. Osobiście książka jak dla mnie kończy się strasznie niemrawo i pozostawia wiele pytań bez odpowedzi. Czuje się niedosyt i chciałoby się czegoś więcej. Sama akcja nie jest źle pomuślana, jednak wplatanie własnej osoby w taki sposób i bijąca na kilometry pewnego rodzaju osobistośc tekstu, nie jest w tym miejscu dobrym posunięciem. Mimo wszystko plusem książki okazuje się rzeczywiste oddanie realiów współczesnej Japonii, a także lekki dystans z jakim została napisana. Myślę, że jest to dobra lektura dla zainteresowanych Krajem Kwitnącej Wiśni, lecz Joanna Bator i jej dzieła są jednak o niebo lepsze od prozy Bruczkowskiego.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka wciągająca, jak zawsze u tego autora są też momenty zabawne, ale i dużo mówiące o współczesnym życiu w Japonii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pan Jachimczyk szuka po okolicznych miasteczkach swojego kumpla z pracy, a tymczasem James Yoshino cały czas przebywa w swoim domu! Przeprowadza on bowiem eksperyment w warunkach całkowitej izolacji. Jedzenie dostarcza mu windą pani opiekująca się domem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)