Zawisza Czarny. Aragonia
Szymon Jędrusiak

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Sensacja w historycznym wydaniu z polskim akcentem w tle. Tak bym właśnie streścił tę książkę w jednym zdaniu (jeśli byłaby rzecz jasna taka konieczność, jedno zdanie nie odda bowiem wszystkiego). Nie jest to, wbrew pozorom i na przekór tytułowi historia tylko i wyłącznie o legendarnym Rycerzu z Garbowa. Postać ta jest wręcz, jakby się tak zastanowić, jedynie tłem tej książki... i pojawia się na scenie dopiero w pewnym, odległym dosyć, momencie (co też, jak mniemam, jest głównym argumentem w rękach przeciwników tejże lektury). "Aragonia" jest tak naprawdę opowieścią o feudalnej Hiszpanii u schyłku XIV wieku, snutą przez żydowskiego narratora; w fabule prym wiodą spiski, intrygi, ekonomiczne spory i machinacje zmierzające do obalenia szlacheckich rodów, a, w konsekwencji, być może również i najważniejszych osób ma królewskim dworze... Typowa, późnośredniowieczna rzeczywistość w pigułce, w tym przypadku literacko osadzona na Półwyspie Iberyjskim... Czy to jednak źle? Ja tak nie uważam. Widziałem tę "plakietkę" nadaną temu tytułowi w kilku miejscach, i chyba wypada się zgodzić (lecz w dobrym znaczeniu tych słów): to taki książkowy historical thriller. Ogólnie rzecz biorąc zupełnie się nie zgadzam z opiniami in minus odnośnie tej lektury. Zgoda, nie jest to może rzecz tylko i wyłącznie o Zawiszy, ale... czy jest to takie straszne? Samego Zawiszę w roli pierwszoplanowej mamy w zasadzie, i tu zgoda, może przy okazji jakiegoś turnieju rycerskiego, lecz ta książka jest pozycją z gatunku pewnej fikcji historycznej, a o cóż, tak naprawdę, w takim gatunku chodzi? Według mnie o dobrą opowieść osadzoną w rzeczonych, historycznych, realiach. A to od Pana Jędrusiaka dostajemy. Z dodatkiem uwielbianego przeze mnie szczęku oręża w tle! A zatem... czy rzeczywiście jest na co narzekać? Sądzę, że wręcz przeciwnie. Gorąco polecam. Rzecz jasna nie każdy po lekturze (z wymienionych już wcześniej powodów) będzie zadowolony, lecz jeśli podczas lektury nie będziemy trzymać się kurczowo własnych wyobrażeń, to okaże się, że mamy w rękach naprawdę fajną książkę traktującą o Królestwie Aragonii w przededniu jego największej chwały. I to ze świetnie zarysowaną charakterystyką i społeczeństwa i panujących w nim stosunków, z domieszką intryg i dyplomatyczno-ekonomicznych zawirowań. A to naprawdę ciekawa rzecz, Zwłaszcza (lecz nie tylko) dla pasjonatów historii; o rzeczach tu opowiedzianych nie zawsze dowiemy się w szkole. Serdecznie dziękuję Forever Young Books oraz Wydawnictwu Bukowy Las za egzemplarz recenzencki! Recenzja znajduje się także na moim blogu: http://cosnapolce.blogspot.com/2017/03/zawisza-czarny-aragonia-szymon-jedrusiak.html Zapraszam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Po tej książce spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Bohaterem, a zarazem narratorem całej historii jest Aaron Abnarrabi, Żyd mieszkający w Aragonii. I tak naprawdę po przeczytaniu całej książki ciężko jest mi napisać o czym tak naprawdę jest, poza tym, że rzecz dzieje się w średniowieczu, ukazane zostały stosunki pomiędzy Żydami a okoliczną ludnością, nie zawsze przyjazne i sympatyczne, jakby chciał bohater. Motyw tytułowego Zawiszy także potraktowany jest po macoszemu. Rycerz przewija się tam gdzieś w tle i pomimo, że więcej jest go na końcu książki, mam wrażenie, że jest wręcz postacią nie drugo-, lecz trzecioplanową. Sięgając po tą pozycję myślałam, że przeczytam dobrą książkę historyczną o tym sławnym polskim rycerzu, a tak naprawdę odkryłam, że jest to bezbarwny twór o perypetiach młodego żydowskiego mężczyzny. Cóż może, gdyby miała tytuł bardziej adekwatny do treści, po którym wiedziałabym czego mogę oczekiwać wewnątrz, mój zawód nie byłby tak wielki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Niebanalna książka. Kompletne zaskoczenie, ale dobre czytanie.