Zuzanna nie istnieje

Książkę czyta się dobrze choć jest tak konsekwentna w swojej przewidywalności, że nie tyle koniec jest oczywisty co już po 3 rozdziale wiadomo co będzie w następnym. Polecam romantycznym duszom na miłe letnie wieczory

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Wieśniakowi uciekł koń. Sąsiad wyraził współczucie z powodu nieszczęścia. Wieśniak powiedział: Szczęście, nieszczęście, kto wie. Po tygodniu koń wrócił na czele stada dzikich koni. Sąsiad pogratulował wieśniakowi szczęścia, a ten powiedział: Szczęście, nieszczęście, kto wie. Potem jego syn próbował okiełznać jednego z dzikich koni, spadł i złamał nogę. Wszyscy uważali to za nieszczęście, a wieśniak znów powiedział: Szczęście, nieszczęście, kto wie. Po jakimś czasie do wioski wkroczyli żołnierze, by zaciągnąć do wojska wszystkich sprawnych młodzieńców. Kiedy zobaczyli syna wieśniaka ze złamaną nogą, zostawili go w spokoju. Czy teraz to było szczęście, czy nieszczęście?" Akcja rozgrywa się w ciągu niespełna 36 godzin. Zuzanna poznaje w barze Pawła, spędzają wspólnie wieczór i noc, po czym rano Zuzanna znika z wynajętego na noc mieszkania. I tu rozpoczyna się poszukiwanie siebie na wzajem ponieważ oboje stwierdzają iż nie mogą bez siebie żyć i gdyby nie przypadek i pomoc przyjaciół wcale by sie nie spotkali.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Najbardziej mi żal tego, że ja już nie przeżyję tak pięknej historii. To nie tylko powieść erotyczna, jak reklamuje wydawnictwo, to historia namiętności, z której rodzi się miłość. To opowieść o tym, że za rogiem może nas czekać niewiadome. To historia o tym, że przypadek nie istnieje, bo im ich więcej, tym bardziej obrazują los. To wreszcie wnikliwa, psychologiczna opowieść o akceptowaniu własnej seksualności o tym, że jak się walczy z demonami, to dodaje im się mocy. To magiczna książka, która daje nadzieję na odmianę życia, na to, że miłość może się zdarzyć dwa razy albo i więcej, bo miłość nie umiera. Jak ludzie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)