Życie, wszechświat i cała reszta

Pomimo że wszechświat jest skupiskiem niewyobrażalnej nudy, wszechobecnej nudy i jeszcze większej ilości nudy, czytając kolejną część serii Douglasa Adamsa słowo nuda jest chyba ostatnim jakie może przyjść do głowy. Ratowanie świata we wszechobecnym chaosie, przez ludzi którzy w ogóle nie mają zamiaru tego robić i najchętniej poszliby na ostateczną prywatkę, aby tam spędzić ostatnie chwile swojego życia jest sytuacją nie tylko skomplikowaną, ale też troszkę niebezpieczną. Jednak jakimś niewiarygodnym cudem (prawdopodobnie poprzez wykorzystanie najbardziej nieprawdopodobnego zbiegu okoliczności) wszyscy wychodzą z opresji cało, a nawet (prawie) otrzymują pytanie do ostatecznej odpowiedzi. Także wszyscy chętni na podróż poprzez bezkres galaktycznego chaosu, biorą książki w dłoń, zarzucają ręcznik na ramię i cieszą się na kolejną fantastyczną podróż!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bajeczny język, nieco zbyt dużo chaosu. Choć nieco gorsza od pierwszych dwóch części, trudno znaleźć książkę niezwiązaną z Douglasem Adamsem, która zapewniałaby te same wrażenia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)