Bezdech

„Bezdech” to wciągający kryminał, który łączy w sobie dwa wątki: współczesny i z czasów wojny. Od razu powiem: ten drugi znacznie bardziej mnie zaciekawił, co nie znaczy, że część współczesna była nudna.

Podobało mi się i naprawdę dobrze się to czyta, choć przez długi czas nie wiemy, czy (i w jaki sposób) te dwa oddzielne wątki się połączą.

Jeżeli ktoś uwielbia obecną władzę, to mogą mu się nie spodobać liczne aluzje i komentarze odnoszące się do polityki, bo rządowi z pewnością nie pochlebiają. Aż się dziwię, że pan Grzegorz Kapla nie jest jeszcze wrogiem publicznym, ale może to dlatego, że obecna władza zbyt często po książki chyba nie sięga. W każdym razie politycznych kwestii jest tutaj sporo, a jedną z najistotniejszych jest odebranie emerytur wszystkim, którzy pracowali w służbach bezpieczeństwa, bo mamy tutaj oczywiście środowisko policjantów, a wielu z nich zna funkcjonariuszy, których ta ustawa dotknęła i wiedzą, że sprawa nie jest czarno-biała.

Jak już wspomniałam, czyta się bardzo dobrze, mimo że bohaterka współczesnego wątku – policjantka Olga (zwana też Serbią), jakoś nie przypadła mi do gustu. Klnie jak szewc i zachowuje się jak facet, właściwie to niemal nim jest. Wiem, że tak często bywa, kiedy kobieta pracuje w „męskim” zawodzie. Niemniej nie trzeba lubić każdej z postaci, żeby dać się wciągnąć w akcję, prawda? Olga – na prośbę dawnego szefa – bada sprawę sprzed lat, a jednocześnie zajmuje się znalezionymi zwłokami młodej dziewczyny. Podoba mi się sposób, w jaki Autor ukazuje pracę policji: bez zbędnych szczegółów, bez popisywania się wiedzą techniczną: jest to, co ważne, żeby akcję pchnąć do przodu.

Bardzo interesującą postacią jest natomiast Anna – bohaterka wątku sprzed lat, a także Benek, chłopiec żydowskiego pochodzenia, wychowany „po drugiej stronie”. Ich życie w niby-wolnej Polsce i nowej rzeczywistości powojennej to obraz losów wielu Polaków i Polek z tego okresu. Mamy pierwszą euforię po odzyskaniu wolności – a potem stopniowo niektórym otwierają się oczy na to, że ta wolność jest zwykła atrapą: że niewolę niemiecką zamieniono na sowiecką. Ciekawym jest sposób ukazania fascynacji Benka komunizmem. W ogóle – ten wątek jest po prostu świetny, choć w drugiej połowie książki miejscami robi się trochę nudnawy.

„Bezdech” to książka o Polsce, jej bolesnej, trudnej historii, jej specyfice, którą chyba tylko my potrafimy pojąć (choć sama już nie wiem, czy w pełni potrafię). To także książka o ludzkiej podłości, zawiści, wielkich namiętnościach i wyrachowaniu. O niewoli i wolności. Ale bez obaw: wszystko to podane jest w sposób nienachalny, więc czyta się dobrze. Nie jest to jednak bezrefleksyjna lektura – pozostawia sporo tematów do przemyślenia. A to dzisiaj rzadkość w kryminałach. Spodoba się miłośnikom historii i polityki, a także osobom, które po prostu lubią klasyczne kryminały, bez niepotrzebnego epatowania opisami flaków i rozkładających się ciał. Powieść jest wyważona i ciekawa. Klimat miejscami trochę w stylu „Psów” Pasikowskiego, tylko pada mniej przekleństw 😊

Zakończenie bez wielkich fajerwerków, ale nie psuje ogólnego dobrego wrażenia.

„Bezdech” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Autora i na pewno będzie ich więcej, bo spodobał mi się styl i sposób rozwijania akcji.

Informacje dodatkowe o Bezdech:

Wydawnictwo: Burda Książki
Data wydania: 2018-04-04
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788380533806
Liczba stron: 312
Dodał/a opinię: Joanna Tekieli