Cienie w mroku
Michelle Paver

Opinia 7 Michelle Paver to jedna z moich ukochanych pisarek, a jej wspaniały cykl Kroniki Pradawnego Mroku znajduje się w tym nielicznym gronie serii, do których wciąż powracam, by na nowo się nimi zachwycić. Nic więc dziwnego, że kiedy zobaczyłam w księgarni kolejną książkę tej autorki - Cienie w mroku, natychmiast ją kupiłam. Niestety, było to moje największe rozczarowanie jej twórczością. Przede wszystkim, zaskoczyła mnie absurdalność wątku miłosnego i nie mówię tu o relacji homoseksualnej, ale o samym sposobie wprowadzenia go i opisania w akcji. Emocje głównego bohatera zdają się być zupełnie płaskie, gdyż spodobała mu się pierwsza osoba, która była dla niego miła i właściwie według odczuć, które notował w swoim pamiętniku, czuł do niej raczej sympatię niż miłość. Podobnie mało udanym zabiegiem był pomysł zawarcia całej historii w formie pamiętnika. Jeśli książka ma być horrorem, raczej nie powinno się sugerować, że główna postać przeżyje, by móc napisać ostatnią stronę. Jednakże trzeba przyznać, że klimaty z pogranicza dark fantasy i grozy były wspaniale utrzymane. Bez zbędnego rozlewu krwi, czy tragicznych wydarzeń, autorka potrafiła wywołać u czytelnika strach przed ciemnością, niekończącą się nocą, otwartą przestrzenią i w szczególności - wyobraźnią. Niestety cały urok niszczą dość niepodobne do Michelle zagrania, takie jak bardzo sztywne dialogi, sztuczność postaci, (poza Jackiem opis historii innych postaci praktycznie nie istnieje, wszystko jest widziane tylko i wyłącznie przez pryzmat raczej mało spostrzegawczego narratora, przez co staje się płaskie i niezbyt wyraziste), czy brak logicznego wyjaśnienia dla ludzkich zachowań np. wtedy, gdy rodzice Gusa wybaczają bohaterowi śmierć swojego syna. Ogólnie rzecz biorąc, zdarzenia dotyczące misji ratunkowej są zdecydowanie nierealne i zdają się dziwnie nie pasować do całości. Przez to powieść straciła właściwą autorce moc przyciągania i momentami nawet się dłużyła. To przerzucenie się z tworzenia przepięknej fantastyki na mocno przeciętne pogranicze dark/spirit fantasy i horroru raczej nie było najlepszą decyzją tej pisarki. Aczkolwiek trzeba przyznać, że w bardzo rzeczywisty sposób oddała próby starcia się racjonalizmu ludzkiego umysłu z faktami rejestrowanymi przez zmysł wzroku. Pokazała, iż człowiek nie chce się przyznać, że widzi coś, czego nie powinien. Przez to wśród czteroosobowej grupy przez dłuższy czas nikt nie zdaje sobie sprawy z tego, że wszyscy doświadczają tego samego zjawiska, gdyż żaden z nich nie chciał opowiedzieć o tym pozostałym. Z innych nowości pojawił się wątek rodzącej się przyjaźni między człowiekiem a zwierzęciem. Jak dotąd autorka prezentowała postawę zakładającą, że wszystkie istoty żyją ze sobą w głębokich związkach wzajemnego zrozumienia. To niestety była to jedyna dobra zmiana w jej twórczości, gdyż sam pomysł na akcję powieści raczej nie okazał się porywający. Z pewnością jest jedna rzecz na którą zawsze można liczyć, kiedy czyta się książki Michelle Paver: piękno opisów przyrody. Malowanie rzeczywistości za pomocą słów i pióra to jej największy atut, nie tylko w tej historii. Piękno połaci lodu, skrzącego się śniegu czy absolutnie fenomenalne wyczucie barw nieba i plastyczność ukazania zorzy polarnej prawdziwie mnie zachwyciły. Pewna bezwzględność lodowego klimatu również przyczyniła się do podniesienia walorów powieści. Mimo wszystko, książka nie dostanie więcej niż trzy, gdyż została napisana przez autorkę, którą stać na stworzenie przepięknych tekstów, a Cienie w mroku niestety określiły się zdecydowanie poniżej wszelkich moich oczekiwań.

Informacje dodatkowe o Cienie w mroku:

Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2013-06-12
Kategoria: Horror
ISBN: 9788377478165
Liczba stron: 240
Dodał/a opinię: Zuzanna Bukowska