Łucja prowadzi normalne, spokojne życie. Dom, praca, mąż, dzieci - nic nadzwyczajnego. Pewnego dnia normalność znika. Łucja niespodziewanie zostaje wdową i w tym momencie jej życie się kończy. Łucja przestaje dbać o dom, o dzieci, o siebie. Popada w depresję, a wieczory spędza przed lustrem pijąc wino.
.
Podczas tych samotnych wieczorów kobieta wspomina dzieciństwo, młodość, rodzinę oraz przede wszystkim męża Edwina. Ich poznanie, pierwsze spotkania, wspólne życie, wyjazdy. Łucja analizuje swoje małżeństwo. Zastanawia się czy wspólne życie było udane i szczęśliwe. Czy to było to o czym zawsze marzyła i czego chciała.
.
Czy w życiu Łucji wydarzy się coś co pozwoli jej otrząsnąć się z letargu? Czy znajdzie ona w sobie wystarczająco dużo siły by stłuc lustro i zacząć nowe życie?
.
Akcja książki nie toczy się tylko w czasie rzeczywistym. Najpierw przeżywamy wydarzenia mające miejsce tuż po śmierci Edwina, po chwili przyglądamy się młodości Łucji aby następnie zobaczyć jak wyglądało życie codzienne bohaterki. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że nie ma w tym żadnej logiki. Jednak wszystko doskonale się uzupełnia i płynnie przechodzi z jednej rzeczywistości do drugiej. W książce jest bardzo mało dialogów oraz bardzo dużo opisów. Nie każdemu taki styl przypadnie do gustu. Niemniej jest to wspaniała książka psychologiczna oraz tornado emocjonalne. Nie często tak bardzo wzruszam się podczas czytania ale ta powieść ma w sobie coś, co mnie ujęło.
Wydawnictwo: Replika
Data wydania: 2017-11-14
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 380
Dodał/a opinię:
ksiazki_i_cytaty
Czas leczy rany, ale czy wszystkie? Żyjąca pełnią życia Lili Czarnecka przypadkowo zostawia swój telefon w gabinecie lekarskim. Komórka trafia...
Jedna z tych autentycznych historii, które muszą być opowiedziane, żeby nie przepaść. Poruszająca opowieść o tajemnicy ludzkiego życia, historii i...